WSPOMNIENIE ŚW. WACŁAWA, MĘCZENNIKA (czytania z dnia)
SOBOTA XXV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Koh 11, 9 – 12, 8)
Wszystko przemija
Czytanie z Księgi Koheleta
Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej, a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej. I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga; lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg! Usuń przygnębienie ze swego serca i oddal ból od twego ciała, bo młodość jak zorza poranna szybko przemija.
Pomnij jednak na Stwórcę swego w dniach swej młodości, zanim jeszcze nadejdą dni niedoli i przyjdą lata, o których powiesz: «Nie mam w nich upodobania»; zanim zaćmi się słońce i światło, i księżyc, i gwiazdy, i chmury powrócą po deszczu; w czasie, gdy trząść się będą stróże domu i uginać się będą silni mężowie, i będą ustawały kobiety mielące, bo ich ubędzie, i zaćmią się patrzące w oknach; i zamkną się drzwi na ulicę, podczas gdy łoskot młyna przycichnie i podniesie się do głosu ptaka, i wszystkie śpiewy przymilkną; odczuwać się nawet będzie lęk przed wyżyną i strach na drodze; i drzewo migdałowe zakwitnie, i ociężała stanie się szarańcza, i pękać będą kapary; bo człowiek zdążać będzie do swego wiecznego domu i kręcić się już będą po ulicy płaczki; zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota, i dzban się rozbije u źródła, i w studnię kołowrót złamany wpadnie; i wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał.
Marność nad marnościami – powiada Kohelet – wszystko jest marnością.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 90 (89), 3-4. 5-6. 12-13. 14 i 17)
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Obracasz w proch człowieka *
i mówisz: «Wracajcie, synowie ludzcy».
Bo tysiąc lat w Twoich oczach †
jest jak wczorajszy dzień, który minął, *
albo straż nocna.
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Porywasz ich, stają się niby sen poranny, *
jak trawa, która rośnie:
rankiem zielona i kwitnąca, *
wieczorem więdnie i usycha.
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał? *
Bądź litościwy dla sług Twoich!
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami †
i wspieraj pracę rąk naszych, *
dzieło rąk naszych wspieraj!
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1, 10b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9, 43b-45)
Druga zapowiedź męki
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich czynów Jezusa, On powiedział do swoich uczniów: «Weźcie wy sobie dobrze do serca te słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi». Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o to powiedzenie.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Koh 11, 9 – 12, 8)
Wszystko przemija
Czytanie z Księgi Koheleta
Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej, a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej. I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga; lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg! Usuń przygnębienie ze swego serca i oddal ból od twego ciała, bo młodość jak zorza poranna szybko przemija.
Pomnij jednak na Stwórcę swego w dniach swej młodości, zanim jeszcze nadejdą dni niedoli i przyjdą lata, o których powiesz: «Nie mam w nich upodobania»; zanim zaćmi się słońce i światło, i księżyc, i gwiazdy, i chmury powrócą po deszczu; w czasie, gdy trząść się będą stróże domu i uginać się będą silni mężowie, i będą ustawały kobiety mielące, bo ich ubędzie, i zaćmią się patrzące w oknach; i zamkną się drzwi na ulicę, podczas gdy łoskot młyna przycichnie i podniesie się do głosu ptaka, i wszystkie śpiewy przymilkną; odczuwać się nawet będzie lęk przed wyżyną i strach na drodze; i drzewo migdałowe zakwitnie, i ociężała stanie się szarańcza, i pękać będą kapary; bo człowiek zdążać będzie do swego wiecznego domu i kręcić się już będą po ulicy płaczki; zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota, i dzban się rozbije u źródła, i w studnię kołowrót złamany wpadnie; i wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał.
Marność nad marnościami – powiada Kohelet – wszystko jest marnością.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 90 (89), 3-4. 5-6. 12-13. 14 i 17)
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Obracasz w proch człowieka *
i mówisz: «Wracajcie, synowie ludzcy».
Bo tysiąc lat w Twoich oczach †
jest jak wczorajszy dzień, który minął, *
albo straż nocna.
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Porywasz ich, stają się niby sen poranny, *
jak trawa, która rośnie:
rankiem zielona i kwitnąca, *
wieczorem więdnie i usycha.
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał? *
Bądź litościwy dla sług Twoich!
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami †
i wspieraj pracę rąk naszych, *
dzieło rąk naszych wspieraj!
Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1, 10b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9, 43b-45)
Druga zapowiedź męki
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich czynów Jezusa, On powiedział do swoich uczniów: «Weźcie wy sobie dobrze do serca te słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi». Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o to powiedzenie.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi
Druga zapowiedź (po Łk 9, 22) męki Pana Jezusa w Ewangelii według św. Łukasza. Za pierwszym razem nie ma żadnej wzmianki o reakcji uczniów. Teraz natomiast ewangelista zaznacza, że „nie rozumieli tego, co mówił”. Aż trzykrotnie w jednym zdaniu autor zapisał, że to, co miało spotkać Jezusa, jest dla nich kompletnie niezrozumiałe. Nieco wcześniej jest mowa o cudownym przemienieniu na górze, czego świadkami byli trzej uczniowie. A tuż przed dzisiejszym fragmentem jest mowa o uzdrowieniu epileptyka. Wypowiedź Jezusa jest trochę zawoalowana. Nie mówi bezpośrednio o cierpieniu, jak za pierwszym razem, ale o „wydaniu (gr. paradidomi) w ręce ludzi”. Oznacza to zdradę. A przecież nikt nie powinien mieć władzy nad Synem Człowieczym. Co zrobią z Jezusem ręce, które Go wydadzą, i te, które przyjmą? Najbliżsi uczniowie bali się o tym pomyśleć, choć będą musieli to przeżyć.
Panie Jezu, wydany w ręce ludzi, zmiłuj się nad nami. Niech cierpienie, jakiego podjąłeś się za nas wszystkich, uczy mnie, by więcej nie ranić rękoma, które wykonują to, co dyktuje serce. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi
Druga zapowiedź (po Łk 9, 22) męki Pana Jezusa w Ewangelii według św. Łukasza. Za pierwszym razem nie ma żadnej wzmianki o reakcji uczniów. Teraz natomiast ewangelista zaznacza, że „nie rozumieli tego, co mówił”. Aż trzykrotnie w jednym zdaniu autor zapisał, że to, co miało spotkać Jezusa, jest dla nich kompletnie niezrozumiałe. Nieco wcześniej jest mowa o cudownym przemienieniu na górze, czego świadkami byli trzej uczniowie. A tuż przed dzisiejszym fragmentem jest mowa o uzdrowieniu epileptyka. Wypowiedź Jezusa jest trochę zawoalowana. Nie mówi bezpośrednio o cierpieniu, jak za pierwszym razem, ale o „wydaniu (gr. paradidomi) w ręce ludzi”. Oznacza to zdradę. A przecież nikt nie powinien mieć władzy nad Synem Człowieczym. Co zrobią z Jezusem ręce, które Go wydadzą, i te, które przyjmą? Najbliżsi uczniowie bali się o tym pomyśleć, choć będą musieli to przeżyć.
Panie Jezu, wydany w ręce ludzi, zmiłuj się nad nami. Niech cierpienie, jakiego podjąłeś się za nas wszystkich, uczy mnie, by więcej nie ranić rękoma, które wykonują to, co dyktuje serce. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła