W Rodzinie Świętego Pawła przyjęcie tytułu „Maryja Królowa Apostołów” nastąpiło w 1919 r. Tytuł ten przysługuje Maryi ze względu na to, że jako Matka Boża otrzymała misję, aby dać Jezusa Chrystusa apostołom. Od pierwszych chwil czuwała nad rozwojem rodzącego się Kościoła. Jako Mistrzyni Apostołów Maryja po Zmartwychwstaniu przygotowywała ich na przyjęcie Ducha Świętego: umacniała ich wiarę, była dla nich przykładem, przewodniczyła im w Wieczerniku, gdzie odbyły się pierwsze rekolekcje w Kościele. Apostołowie od Niej uczyli się modlitwy i wytrwałości, uczyli się poznawać siebie i przy Niej przygotowywali się do przyszłych zadań. Maryja formowała ich umysły, wolę i serca, kształtując je na wzór umysłu, woli i serca Jezusa Chrystusa.
Jak wcześniej towarzyszyła Jezusowi, tak potem wspierała swoją modlitwą, przykładem i radą pierwszych apostołów; i jak ich rozumiała i podtrzymywała na duchu, tak też rozumie i wspiera apostołów wszystkich czasów, ponieważ misję rozpoczętą na ziemi kontynuuje nadal w niebie. Z nieba, już jako Królowa, nieustannie opiekuje się Kościołem Chrystusowym, czego daje wyraźne dowody: oświeca nauczających, niszczy herezje, wzbudza powołania, jest Wspomożycielką ludu chrześcijańskiego. Także dziś Maryja jako Królowa Apostołów otacza swoją opieką Kościół i broni go w niebezpieczeństwach. Ma ku temu szczególne prawo, ale też szczególne możliwości: jako Pośredniczka wszystkich łask może je rozdawać „komu chce, jak chce, kiedy chce”. Wspiera w sposób szczególny apostołów i wszystkie dzieła apostolskie w Kościele, zapewniając im skuteczność i owocność. Ona bowiem, dzięki temu, że została włączona w misję i cierpienia Jezusa, a równocześnie jako wniebowzięta Matka Boża, widzi potrzeby duchowe i materialne każdego apostoła i skutecznie potrafi im zaradzić.