PODWYŻSZENIE KRZYŻA - ŚWIĘTO
Gdy to święto wypada poza niedzielą, przed Ewangelią wybiera się tylko jedno z podanych czytań.
PIERWSZE CZYTANIE (Lb 21, 4b-9)
Wąż z brązu znakiem ocalenia
Czytanie z Księgi Liczb
W owych dniach podczas drogi lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: «Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny».
Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli więc ludzie do Mojżesza, mówiąc: «Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże». I wstawił się Mojżesz za ludem.
Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: «Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu». Sporządził więc Mojżesz węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogoś wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, zostawał przy życiu.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 78 (77), 1b-2. 34-35. 36-37. 38)
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
Słuchaj, mój ludu, nauki mojej, *
nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich.
Do przypowieści otworzę me usta, *
wyjawię tajemnice zamierzchłego czasu.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
Gdy ich zabijał, wtedy Go szukali, *
nawróceni, garnęli się do Boga.
Przypominali sobie, że Bóg jest ich opoką, *
że Bóg Najwyższy jest ich Zbawicielem.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
Lecz oszukiwali Go swymi ustami *
i kłamali Mu swoim językiem.
Ich serce nie było Mu wierne, *
w przymierzu z Nim nie byli stali.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
On jednak w swym miłosierdziu *
odpuszczał im winę i nie zatracał.
Gniew swój często powściągał *
i powstrzymywał swoje oburzenie.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
DRUGIE CZYTANIE (Flp 2, 6-11)
Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia:
Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem – ku chwale Boga Ojca.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Uwielbiamy Cię, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
bo przez Krzyż Twój święty świat odkupiłeś.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 3, 13-17)
Wywyższenie Syna Człowieczego
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.
Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony».
Oto słowo Pańskie.
Gdy to święto wypada poza niedzielą, przed Ewangelią wybiera się tylko jedno z podanych czytań.
PIERWSZE CZYTANIE (Lb 21, 4b-9)
Wąż z brązu znakiem ocalenia
Czytanie z Księgi Liczb
W owych dniach podczas drogi lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: «Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny».
Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli więc ludzie do Mojżesza, mówiąc: «Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże». I wstawił się Mojżesz za ludem.
Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: «Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu». Sporządził więc Mojżesz węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogoś wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, zostawał przy życiu.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 78 (77), 1b-2. 34-35. 36-37. 38)
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
Słuchaj, mój ludu, nauki mojej, *
nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich.
Do przypowieści otworzę me usta, *
wyjawię tajemnice zamierzchłego czasu.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
Gdy ich zabijał, wtedy Go szukali, *
nawróceni, garnęli się do Boga.
Przypominali sobie, że Bóg jest ich opoką, *
że Bóg Najwyższy jest ich Zbawicielem.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
Lecz oszukiwali Go swymi ustami *
i kłamali Mu swoim językiem.
Ich serce nie było Mu wierne, *
w przymierzu z Nim nie byli stali.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
On jednak w swym miłosierdziu *
odpuszczał im winę i nie zatracał.
Gniew swój często powściągał *
i powstrzymywał swoje oburzenie.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
DRUGIE CZYTANIE (Flp 2, 6-11)
Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia:
Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem – ku chwale Boga Ojca.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Uwielbiamy Cię, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
bo przez Krzyż Twój święty świat odkupiłeś.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 3, 13-17)
Wywyższenie Syna Człowieczego
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.
Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Wywyższenie na krzyżu
W święto Podwyższenia Krzyża Świętego czytamy fragment dialogu pomiędzy Jezusem a Nikodemem. Nikodem był faryzeuszem, członkiem Sanhedrynu, a więc człowiekiem znanym i wpływowym. Był też uczciwy wewnętrznie, przysłuchiwał się nauce Jezusa i szukał u Niego wyjaśnień. Nie był jak ci, którzy chcieli „pochwycić” Jezusa na słowie, aby udowodnić Mu błąd. Nikodem szczerze szukał drogi do królestwa niebieskiego. Człowiekowi o takim nastawieniu Jezus także szczerze objawia wielkie sprawy. Po pierwsze, Syn Człowieczy musi przejść drogę, którą jest wywyższenie na krzyżu – śmierć, która okaże się zbawienna dla wszystkich ludzi. Po drugie, Jezusa należy przyjąć z wiarą: kto w Niego uwierzy, będzie miał życie wieczne. Po trzecie, Bóg bezmiernie miłuje świat. Do tego stopnia, że decyduje się na ofiarę, którą podejmie Syn. I na koniec, że sens misji Jezusa – Syna Człowieczego to zbawienie świata. Oto jak w nocnej rozmowie pomiędzy Jezusem a Nikodemem jaśnieje światło Bożego objawienia.
Panie Jezu, dziękuję Ci za dar odkupienia. Za nadzieję, jaką wlewasz w moje serce, że także i dla mnie jest miejsce w domu Ojca dzięki Twojemu wywyższeniu na krzyżu. Dziękuję Ci za miłość Twojego boskiego Serca, które nie potępia, ale uzdrawia. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Wywyższenie na krzyżu
W święto Podwyższenia Krzyża Świętego czytamy fragment dialogu pomiędzy Jezusem a Nikodemem. Nikodem był faryzeuszem, członkiem Sanhedrynu, a więc człowiekiem znanym i wpływowym. Był też uczciwy wewnętrznie, przysłuchiwał się nauce Jezusa i szukał u Niego wyjaśnień. Nie był jak ci, którzy chcieli „pochwycić” Jezusa na słowie, aby udowodnić Mu błąd. Nikodem szczerze szukał drogi do królestwa niebieskiego. Człowiekowi o takim nastawieniu Jezus także szczerze objawia wielkie sprawy. Po pierwsze, Syn Człowieczy musi przejść drogę, którą jest wywyższenie na krzyżu – śmierć, która okaże się zbawienna dla wszystkich ludzi. Po drugie, Jezusa należy przyjąć z wiarą: kto w Niego uwierzy, będzie miał życie wieczne. Po trzecie, Bóg bezmiernie miłuje świat. Do tego stopnia, że decyduje się na ofiarę, którą podejmie Syn. I na koniec, że sens misji Jezusa – Syna Człowieczego to zbawienie świata. Oto jak w nocnej rozmowie pomiędzy Jezusem a Nikodemem jaśnieje światło Bożego objawienia.
Panie Jezu, dziękuję Ci za dar odkupienia. Za nadzieję, jaką wlewasz w moje serce, że także i dla mnie jest miejsce w domu Ojca dzięki Twojemu wywyższeniu na krzyżu. Dziękuję Ci za miłość Twojego boskiego Serca, które nie potępia, ale uzdrawia. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła