XXV NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK B
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 2, 12. 17-20)
Jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim
Czytanie z Księgi Mądrości
Bezbożni mówili:
«Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszemu działaniu, zarzuca nam przekraczanie Prawa, wypomina nam przekraczanie naszych zasad karności.
Zobaczmy, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zgonie. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z rąk przeciwników.
Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo – jak mówił – będzie ocalony».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 54 (53), 3-4. 5. 6 i 8)
Refren: Bóg podtrzymuje całe moje życie.
Wybaw mnie, Boże, w imię Twoje, *
mocą swoją broń mojej sprawy.
Boże, słuchaj mojej modlitwy, *
nakłoń ucha na słowo ust moich.
Refren: Bóg podtrzymuje całe moje życie.
Bo powstają przeciw mnie pyszni, *
gwałtownicy czyhają na moje życie.
Nie mają oni Boga *
przed swymi oczyma.
Refren: Bóg podtrzymuje całe moje życie.
Oto mi Bóg dopomaga, *
Pan podtrzymuje me życie.
Będę Ci chętnie składać ofiarę *
i sławić Twe imię, bo jest dobre.
Refren: Bóg podtrzymuje całe moje życie.
DRUGIE CZYTANIE (Jk 3, 16 – 4, 3)
Źródłem niepokojów jest nieład wewnętrzny
Czytanie z Listu Świętego Jakuba Apostoła
Najmilsi:
Gdzie zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i wszelki występek. Mądrość zaś zstępująca z góry jest przede wszystkim czysta, dalej – skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój.
Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych. Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tes 2, 14)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 9, 30-37)
Druga zapowiedź męki i wezwanie do pokory
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus i Jego uczniowie przemierzali Galileę, On jednak nie chciał, żeby ktoś o tym wiedział. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity, po trzech dniach zmartwychwstanie». Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać.
Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był już w domu, zapytał ich: «O czym to rozprawialiście w drodze?» Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy.
On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: «Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich». Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 2, 12. 17-20)
Jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim
Czytanie z Księgi Mądrości
Bezbożni mówili:
«Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszemu działaniu, zarzuca nam przekraczanie Prawa, wypomina nam przekraczanie naszych zasad karności.
Zobaczmy, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zgonie. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z rąk przeciwników.
Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo – jak mówił – będzie ocalony».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 54 (53), 3-4. 5. 6 i 8)
Refren: Bóg podtrzymuje całe moje życie.
Wybaw mnie, Boże, w imię Twoje, *
mocą swoją broń mojej sprawy.
Boże, słuchaj mojej modlitwy, *
nakłoń ucha na słowo ust moich.
Refren: Bóg podtrzymuje całe moje życie.
Bo powstają przeciw mnie pyszni, *
gwałtownicy czyhają na moje życie.
Nie mają oni Boga *
przed swymi oczyma.
Refren: Bóg podtrzymuje całe moje życie.
Oto mi Bóg dopomaga, *
Pan podtrzymuje me życie.
Będę Ci chętnie składać ofiarę *
i sławić Twe imię, bo jest dobre.
Refren: Bóg podtrzymuje całe moje życie.
DRUGIE CZYTANIE (Jk 3, 16 – 4, 3)
Źródłem niepokojów jest nieład wewnętrzny
Czytanie z Listu Świętego Jakuba Apostoła
Najmilsi:
Gdzie zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i wszelki występek. Mądrość zaś zstępująca z góry jest przede wszystkim czysta, dalej – skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój.
Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych. Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tes 2, 14)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 9, 30-37)
Druga zapowiedź męki i wezwanie do pokory
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus i Jego uczniowie przemierzali Galileę, On jednak nie chciał, żeby ktoś o tym wiedział. Pouczał bowiem swoich uczniów i mówił im: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity, po trzech dniach zmartwychwstanie». Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać.
Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był już w domu, zapytał ich: «O czym to rozprawialiście w drodze?» Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy.
On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: «Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich». Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto jedno z tych dzieci przyjmuje w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Jezus formuje swoich uczniów
Jezus formował swoich uczniów: wyjaśniał im niektóre przypowieści, uczył modlitwy i przede wszystkim dawał przykład, jak odnosić się do Boga i do ludzi, do których już wkrótce zostaną posłani. Uczniowie przeszli drogę od entuzjazmu w chwili powołania, przez trudy wspólnej wędrówki i wysiłek głoszenia nowiny o królestwie, po trudne lekcje, których nie rozumieli. Potem doświadczyli jeszcze lęku wobec tego, co spotkało Jezusa, gdy „został wydany w ręce ludzi”, trwogi po Jego śmierci i ponownie zachwytu przy spotkaniach z Jezusem Zmartwychwstałym. To wszystko było potrzebne, aby mogli doświadczyć swojej niewystarczalności i mocy działającego w nich Ducha Świętego. Dopiero gdy została zahartowana ich postawa, mogli stać się wiernymi świadkami Jezusa aż po męczeństwo. Wielkie sprawy, do jakich zostali powołani, mają przyjąć z ufnością i prostotą dzieci. Ludzka ambicja jest złym doradcą w sprawach, których mają być świadkami. Pokora i prostota ułatwiają przyjęcie Jezusa i Ojca.
Panie Jezu, trudno wyrzec się własnej wizji świata, ambicji, odpowiedzi, które wcale nie są pewne. Proszę Cię, uwolnij moje serce od tego, co utrudnia mi przyjęcie Ciebie i Ojca. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Jezus formuje swoich uczniów
Jezus formował swoich uczniów: wyjaśniał im niektóre przypowieści, uczył modlitwy i przede wszystkim dawał przykład, jak odnosić się do Boga i do ludzi, do których już wkrótce zostaną posłani. Uczniowie przeszli drogę od entuzjazmu w chwili powołania, przez trudy wspólnej wędrówki i wysiłek głoszenia nowiny o królestwie, po trudne lekcje, których nie rozumieli. Potem doświadczyli jeszcze lęku wobec tego, co spotkało Jezusa, gdy „został wydany w ręce ludzi”, trwogi po Jego śmierci i ponownie zachwytu przy spotkaniach z Jezusem Zmartwychwstałym. To wszystko było potrzebne, aby mogli doświadczyć swojej niewystarczalności i mocy działającego w nich Ducha Świętego. Dopiero gdy została zahartowana ich postawa, mogli stać się wiernymi świadkami Jezusa aż po męczeństwo. Wielkie sprawy, do jakich zostali powołani, mają przyjąć z ufnością i prostotą dzieci. Ludzka ambicja jest złym doradcą w sprawach, których mają być świadkami. Pokora i prostota ułatwiają przyjęcie Jezusa i Ojca.
Panie Jezu, trudno wyrzec się własnej wizji świata, ambicji, odpowiedzi, które wcale nie są pewne. Proszę Cię, uwolnij moje serce od tego, co utrudnia mi przyjęcie Ciebie i Ojca. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła