WTOREK XXIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 6, 1-11)
Niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Czy odważy się ktoś z was, gdy zdarzy się nieporozumienie z drugim, szukać sprawiedliwości u niesprawiedliwych, zamiast u świętych? Czyż nie wiecie, że święci będą sędziami tego świata? A jeśli świat będzie przez was sądzony, to czy nie jesteście godni wyrokować w tak błahych sprawach? Czyż nie wiecie, że będziemy sądzili także aniołów? O ileż przeto więcej sprawy doczesne! Wy zaś, gdy macie sprawy doczesne do rozstrzygnięcia, zwracacie się do ludzi za nic uważanych w Kościele!
Mówię to, aby was zawstydzić. Bo czyż nie znajdzie się wśród was ktoś na tyle mądry, by mógł rozstrzygać spory między swymi braćmi? A tymczasem brat oskarża brata, i to przed niewierzącymi. Już samo to jest godne potępienia, że w ogóle zdarzają się wśród was sądowe sprawy. Czemuż nie znosicie raczej niesprawiedliwości? Czemuż nie ponosicie raczej szkody? Tymczasem wy dopuszczacie się niesprawiedliwości i wyrządzacie szkody, i to właśnie braciom.
Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwiąźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi byli niektórzy z was. Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez Ducha Boga naszego.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149, 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b)
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
a synowie Syjonu radują swym Królem.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Niech święci cieszą się w chwale, *
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach; *
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 15, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 6, 12-19)
Wybór Dwunastu
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc trwał na modlitwie do Boga.
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, któremu nadał imię Piotr, i brata jego, Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Szymona z przydomkiem Gorliwy, Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.
Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 6, 1-11)
Niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Czy odważy się ktoś z was, gdy zdarzy się nieporozumienie z drugim, szukać sprawiedliwości u niesprawiedliwych, zamiast u świętych? Czyż nie wiecie, że święci będą sędziami tego świata? A jeśli świat będzie przez was sądzony, to czy nie jesteście godni wyrokować w tak błahych sprawach? Czyż nie wiecie, że będziemy sądzili także aniołów? O ileż przeto więcej sprawy doczesne! Wy zaś, gdy macie sprawy doczesne do rozstrzygnięcia, zwracacie się do ludzi za nic uważanych w Kościele!
Mówię to, aby was zawstydzić. Bo czyż nie znajdzie się wśród was ktoś na tyle mądry, by mógł rozstrzygać spory między swymi braćmi? A tymczasem brat oskarża brata, i to przed niewierzącymi. Już samo to jest godne potępienia, że w ogóle zdarzają się wśród was sądowe sprawy. Czemuż nie znosicie raczej niesprawiedliwości? Czemuż nie ponosicie raczej szkody? Tymczasem wy dopuszczacie się niesprawiedliwości i wyrządzacie szkody, i to właśnie braciom.
Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwiąźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi byli niektórzy z was. Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez Ducha Boga naszego.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149, 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b)
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
a synowie Syjonu radują swym Królem.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Niech święci cieszą się w chwale, *
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach; *
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 15, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 6, 12-19)
Wybór Dwunastu
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc trwał na modlitwie do Boga.
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, któremu nadał imię Piotr, i brata jego, Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Szymona z przydomkiem Gorliwy, Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.
Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Wzajemna bliskość z Bogiem
„Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga” – cicha scena, w której pozornie nic się nie dzieje. Jezus oddala się od wszystkich i przebywa z Ojcem. Jego modlitwy są inne niż nasze. Przede wszystkim dlatego, że Jego relacja z Ojcem jest czymś jedynym i wyjątkowym, nie jest niczym zachwiana. On zna Ojca, a Ojciec Jego. Modlitwa Jezusa to wzajemna bliskość z Bogiem, Jego Ojcem. Dla nas jest to nieosiągalne ze względu na naszą ludzką naturę. Jesteśmy od Boga oddaleni także przez własne doświadczenie grzechu. Gdy zaczynamy się modlić, staramy się najpierw podporządkować ciało, musimy uspokoić nasze myśli i wyobraźnię. Kiedy poddajemy się działaniu Ducha Świętego, nasza modlitwa zaczyna być podobna do tej Jezusowej. Gdy Jezus schodzi z góry, ustanawia Dwunastu, czyli grono apostołów. Oni są szczególnie wybrani i będą też specjalnie formowani do tego, aby po śmierci i zmartwychwstaniu Pana mogli być Jego świadkami. Na ich wierze i świadectwie Jezus Chrystus będzie budował swój Kościół.
Panie Jezu, przez chrzest i wyznanie wiary należę do Twoich uczniów. Pomóż mi przez swoją łaskę, abym był także apostołem, dając świadectwo czynami i słowem o Twojej wielkiej miłości do każdego człowieka. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Wzajemna bliskość z Bogiem
„Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga” – cicha scena, w której pozornie nic się nie dzieje. Jezus oddala się od wszystkich i przebywa z Ojcem. Jego modlitwy są inne niż nasze. Przede wszystkim dlatego, że Jego relacja z Ojcem jest czymś jedynym i wyjątkowym, nie jest niczym zachwiana. On zna Ojca, a Ojciec Jego. Modlitwa Jezusa to wzajemna bliskość z Bogiem, Jego Ojcem. Dla nas jest to nieosiągalne ze względu na naszą ludzką naturę. Jesteśmy od Boga oddaleni także przez własne doświadczenie grzechu. Gdy zaczynamy się modlić, staramy się najpierw podporządkować ciało, musimy uspokoić nasze myśli i wyobraźnię. Kiedy poddajemy się działaniu Ducha Świętego, nasza modlitwa zaczyna być podobna do tej Jezusowej. Gdy Jezus schodzi z góry, ustanawia Dwunastu, czyli grono apostołów. Oni są szczególnie wybrani i będą też specjalnie formowani do tego, aby po śmierci i zmartwychwstaniu Pana mogli być Jego świadkami. Na ich wierze i świadectwie Jezus Chrystus będzie budował swój Kościół.
Panie Jezu, przez chrzest i wyznanie wiary należę do Twoich uczniów. Pomóż mi przez swoją łaskę, abym był także apostołem, dając świadectwo czynami i słowem o Twojej wielkiej miłości do każdego człowieka. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła