PONIEDZIAŁEK XXII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 2, 1-5)
Wiara opiera się na mocy Bożej
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością, głosić wam świadectwo Boże.
Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 97-98. 99-100. 101-102)
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie, *
przez cały dzień nad nim rozmyślam.
Przez Twe przykazanie stałem się mędrszym od wrogów, *
bo jest ono moim na wieki.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
Jestem roztropniejszy od wszystkich, którzy mnie uczą, *
bo rozmyślam o Twoich napomnieniach.
Jestem rozważniejszy od starców, *
bo zachowuję Twe postanowienia.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
Powstrzymuję nogi od wszelkiej złej ścieżki, *
aby słów Twoich przestrzegać.
Nie odstępuję od Twoich wyroków, *
albowiem Ty mnie pouczasz.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Pański spoczywa na Mnie,
posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 4, 16-30)
Jezus nieprzyjęty w Nazarecie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać.
Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».
Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Józefa?»
Wtedy rzekł do nich: «Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu, w swojej ojczyźnie, tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum».
I dodał: «Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman».
Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. On jednak, przeszedłszy pośród nich, oddalił się.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 2, 1-5)
Wiara opiera się na mocy Bożej
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością, głosić wam świadectwo Boże.
Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 97-98. 99-100. 101-102)
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie, *
przez cały dzień nad nim rozmyślam.
Przez Twe przykazanie stałem się mędrszym od wrogów, *
bo jest ono moim na wieki.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
Jestem roztropniejszy od wszystkich, którzy mnie uczą, *
bo rozmyślam o Twoich napomnieniach.
Jestem rozważniejszy od starców, *
bo zachowuję Twe postanowienia.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
Powstrzymuję nogi od wszelkiej złej ścieżki, *
aby słów Twoich przestrzegać.
Nie odstępuję od Twoich wyroków, *
albowiem Ty mnie pouczasz.
Refren: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Pański spoczywa na Mnie,
posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 4, 16-30)
Jezus nieprzyjęty w Nazarecie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać.
Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».
Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Józefa?»
Wtedy rzekł do nich: «Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu, w swojej ojczyźnie, tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum».
I dodał: «Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman».
Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. On jednak, przeszedłszy pośród nich, oddalił się.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Misja proroka
Zachowanie mieszkańców Nazaretu wobec Jezusa potwierdza Jego słowa: „Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie”. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy mówi gorzką prawdę. Ale przecież takie jest powołanie proroka. Słuchacze Jezusa, zgromadzeni w synagodze w Nazarecie, przeszli dziwną drogę – od podziwu, przez wątpienie, aż do wrogości. Takie było ich nastawienie wobec Rodaka, o którym słyszeli, jakich rzeczy dokonał w Kafarnaum. Być może spodziewali się zobaczyć cud. Prawdziwy cud miał tam miejsce, ale go nie zauważono. Jezus, posługując się wyrocznią proroka Izajasza (Iz 61, 1n), ogłasza, że czas się wypełnił, że oto w Nim spełniają się te słowa. Mówi o sobie, że jest namaszczony przez Boga i przyszedł, aby uwolnić człowieka ze wszystkich jego więzów, by uczynić ludzi wolnymi. Przyniósł łaskę od Ojca. To wprawdzie dopiero początek działalności, ale kto miał otwarte serce, mógł zrozumieć, o czym Jezus mówi. Dla nas płynie stąd nauka, aby przyjmować z radością słowo Pana, które zawsze objawia Jego wolę.
Panie Jezu, pomimo wszystkich moich ograniczeń pragnę z wdzięcznością przyjmować Twoje słowo. Chcę w nim słyszeć Ciebie i Twojego Ojca. Niech ono ożywia moje pragnienie, by iść za Twoim głosem. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Misja proroka
Zachowanie mieszkańców Nazaretu wobec Jezusa potwierdza Jego słowa: „Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie”. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy mówi gorzką prawdę. Ale przecież takie jest powołanie proroka. Słuchacze Jezusa, zgromadzeni w synagodze w Nazarecie, przeszli dziwną drogę – od podziwu, przez wątpienie, aż do wrogości. Takie było ich nastawienie wobec Rodaka, o którym słyszeli, jakich rzeczy dokonał w Kafarnaum. Być może spodziewali się zobaczyć cud. Prawdziwy cud miał tam miejsce, ale go nie zauważono. Jezus, posługując się wyrocznią proroka Izajasza (Iz 61, 1n), ogłasza, że czas się wypełnił, że oto w Nim spełniają się te słowa. Mówi o sobie, że jest namaszczony przez Boga i przyszedł, aby uwolnić człowieka ze wszystkich jego więzów, by uczynić ludzi wolnymi. Przyniósł łaskę od Ojca. To wprawdzie dopiero początek działalności, ale kto miał otwarte serce, mógł zrozumieć, o czym Jezus mówi. Dla nas płynie stąd nauka, aby przyjmować z radością słowo Pana, które zawsze objawia Jego wolę.
Panie Jezu, pomimo wszystkich moich ograniczeń pragnę z wdzięcznością przyjmować Twoje słowo. Chcę w nim słyszeć Ciebie i Twojego Ojca. Niech ono ożywia moje pragnienie, by iść za Twoim głosem. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła