XIV NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK B
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 2, 2-5)
Powołanie proroka
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Wstąpił we mnie duch, gdy do mnie mówił, i postawił mnie na nogi; potem słuchałem Tego, który do mnie mówił. Powiedział mi:
«Synu człowieczy, posyłam cię do synów Izraela, do ludu buntowników, którzy Mi się sprzeciwili. Oni i przodkowie ich występowali przeciwko Mnie aż do dnia dzisiejszego. To ludzie o bezczelnych twarzach i zatwardziałych sercach; posyłam cię do nich, abyś im powiedział: Tak mówi Pan Bóg. A oni, czy będą słuchać, czy też zaprzestaną – są bowiem ludem opornym – przecież będą wiedzieli, że prorok jest wśród nich».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 123 (122), 1b-2. 3-4)
Refren: Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
Do Ciebie wznoszę oczy, który mieszkasz w niebie. †
Jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów, *
jak oczy służebnicy na ręce jej pani,
tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, *
dopóki się nie zmiłuje nad nami.
Refren: Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
Zmiłuj się nad nami, zmiłuj się, Panie, *
bo mamy już dosyć pogardy.
Ponad miarę nasza dusza jest nasycona *
szyderstwem zarozumialców i pysznych pogardą.
Refren: Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
DRUGIE CZYTANIE (2 Kor 12, 7-10)
Paweł chlubi się ze swoich słabości
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Aby nie wynosił mnie zbytnio ogrom objawień, dany mi został oścień dla ciała, wysłannik Szatana, aby mnie policzkował – żebym się nie unosił pychą. Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby odszedł ode mnie, lecz mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali».
Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 1-6)
Jezus lekceważony w Nazarecie
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie. Gdy zaś nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: «Skąd to u Niego? I co to za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce! Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry?» I powątpiewali o Nim.
A Jezus mówił im: «Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony».
I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 2, 2-5)
Powołanie proroka
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Wstąpił we mnie duch, gdy do mnie mówił, i postawił mnie na nogi; potem słuchałem Tego, który do mnie mówił. Powiedział mi:
«Synu człowieczy, posyłam cię do synów Izraela, do ludu buntowników, którzy Mi się sprzeciwili. Oni i przodkowie ich występowali przeciwko Mnie aż do dnia dzisiejszego. To ludzie o bezczelnych twarzach i zatwardziałych sercach; posyłam cię do nich, abyś im powiedział: Tak mówi Pan Bóg. A oni, czy będą słuchać, czy też zaprzestaną – są bowiem ludem opornym – przecież będą wiedzieli, że prorok jest wśród nich».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 123 (122), 1b-2. 3-4)
Refren: Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
Do Ciebie wznoszę oczy, który mieszkasz w niebie. †
Jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów, *
jak oczy służebnicy na ręce jej pani,
tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, *
dopóki się nie zmiłuje nad nami.
Refren: Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
Zmiłuj się nad nami, zmiłuj się, Panie, *
bo mamy już dosyć pogardy.
Ponad miarę nasza dusza jest nasycona *
szyderstwem zarozumialców i pysznych pogardą.
Refren: Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy.
DRUGIE CZYTANIE (2 Kor 12, 7-10)
Paweł chlubi się ze swoich słabości
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Aby nie wynosił mnie zbytnio ogrom objawień, dany mi został oścień dla ciała, wysłannik Szatana, aby mnie policzkował – żebym się nie unosił pychą. Dlatego trzykrotnie prosiłem Pana, aby odszedł ode mnie, lecz mi powiedział: «Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali».
Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 1-6)
Jezus lekceważony w Nazarecie
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie. Gdy zaś nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: «Skąd to u Niego? I co to za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce! Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry?» I powątpiewali o Nim.
A Jezus mówił im: «Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony».
I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Oczekiwania wobec Boga
Przeszkodą w przyjęciu Jezusa i Jego przesłania może być patrzenie na Niego przez pryzmat ludzkich oczekiwań i sposobu myślenia, pewnej rutyny przewidywania. Tak dzieje się nie tylko w Nazarecie. Gdy dwaj uczniowie po zmartwychwstaniu idą do Emaus i opowiadają historię paschalnych wydarzeń Jezusowi, którego nie rozpoznają, jeden z nich konkluduje: „A my mieliśmy nadzieję, że to On wyzwoli Izraela” (Łk 24, 21). Przecież Jezus wyzwolił nie tylko Izraela, ale całą ludzkość! Błąd mieszkańców Nazaretu polega na tym, że nie przyjmują, że Bóg może objawić się w taki zwyczajny sposób, w ich małym mieście, w miejscu, które doskonale znają. Czy ta trudność dotyczyła tylko ich? Czy i my nie mamy takich oczekiwań wobec Bożego działania, podobnie jak Eliasz, który spodziewał się, że Pan przyjdzie w trzęsieniu ziemi (1 Krl 19, 11-13), albo Syryjczyk Naaman, który miał nadzieję, że prorok uzdrowi go w określony sposób (2 Krl 5, 9-11)? Albo prorok Jonasz, który śmiertelnie gniewał się na Boga za to, że okazał On miłosierdzie mieszkańcom Niniwy (Jon 4)?
Panie Jezu, aby rozpoznać Cię w Twoim słowie albo w działaniu w moim życiu, muszę zachować świeżość patrzenia na wszystkie znaki Twojej miłości. Nie pozwól, bym popadł w rutynę w relacji z Tobą. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Oczekiwania wobec Boga
Przeszkodą w przyjęciu Jezusa i Jego przesłania może być patrzenie na Niego przez pryzmat ludzkich oczekiwań i sposobu myślenia, pewnej rutyny przewidywania. Tak dzieje się nie tylko w Nazarecie. Gdy dwaj uczniowie po zmartwychwstaniu idą do Emaus i opowiadają historię paschalnych wydarzeń Jezusowi, którego nie rozpoznają, jeden z nich konkluduje: „A my mieliśmy nadzieję, że to On wyzwoli Izraela” (Łk 24, 21). Przecież Jezus wyzwolił nie tylko Izraela, ale całą ludzkość! Błąd mieszkańców Nazaretu polega na tym, że nie przyjmują, że Bóg może objawić się w taki zwyczajny sposób, w ich małym mieście, w miejscu, które doskonale znają. Czy ta trudność dotyczyła tylko ich? Czy i my nie mamy takich oczekiwań wobec Bożego działania, podobnie jak Eliasz, który spodziewał się, że Pan przyjdzie w trzęsieniu ziemi (1 Krl 19, 11-13), albo Syryjczyk Naaman, który miał nadzieję, że prorok uzdrowi go w określony sposób (2 Krl 5, 9-11)? Albo prorok Jonasz, który śmiertelnie gniewał się na Boga za to, że okazał On miłosierdzie mieszkańcom Niniwy (Jon 4)?
Panie Jezu, aby rozpoznać Cię w Twoim słowie albo w działaniu w moim życiu, muszę zachować świeżość patrzenia na wszystkie znaki Twojej miłości. Nie pozwól, bym popadł w rutynę w relacji z Tobą. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła