Czytania

Strona główna Czytania

CZWARTEK XV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 26, 7-9. 12. 16-19)

Psalm nadziei

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Ścieżka sprawiedliwego jest prosta, Ty równasz prawą drogę sprawiedliwego. Także na ścieżce Twoich sądów, o Panie, oczekujemy Ciebie; imię Twoje i pamięć o Tobie to pragnienie naszej duszy. Dusza moja pożąda Ciebie w nocy, duch mój poszukuje Cię w mym wnętrzu, bo gdy Twe sądy jawią się na ziemi, mieszkańcy świata uczą się sprawiedliwości.
Panie, użyczysz nam pokoju, bo i wszystkie nasze czyny są Twoim dziełem!
Panie, w ucisku szukaliśmy Ciebie, słaliśmy modły półgłosem, kiedy Ty chłostałeś. Jak brzemienna bliska chwili rodzenia wije się, krzyczy w bólach porodu, takimi staliśmy się przed Tobą, o Panie! Poczęliśmy, wiliśmy się z bólu, jakbyśmy mieli rodzić; ducha zbawczego nie wydaliśmy ziemi i nie przybyło mieszkańców na świecie.
Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 102 (101), 13-14b. 15-16. 17-19. 20-21)

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Ty, Panie, trwasz na wieki, *
a imię Twoje przez wszystkie pokolenia.
Powstań i okaż litość Syjonowi, *
bo nastała pora, byś nad nim się zmiłował.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Albowiem Twoi słudzy miłują jego kamienie, *
żalem ich przejmują jego gruzy.
Poganie będą się bali imienia Pana, *
a Twej chwały wszyscy królowie ziemi.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swym majestacie,
przychyli się ku modlitwie opuszczonych *
i nie odrzuci ich modłów.
Należy to zapisać dla przyszłych pokoleń, *
lud, który się narodzi, niech wychwala Pana.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Spojrzał Pan z wysokości swego przybytku, *
popatrzył z nieba na ziemię,
aby usłyszeć jęki uwięzionych, *
aby skazanych na śmierć uwolnić.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11, 28)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 11, 28-30)

Chrystus pokrzepia utrudzonych

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przemówił tymi słowami:
«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Jarzmo łatwe do niesienia

Po realistycznie zarysowanej perspektywie zmagania ze światem, który często przeciwstawia się przesłaniu Ewangelii, Pan Jezus zaprasza do siebie wszystkich utrudzonych z jakiegokolwiek powodu. Utrudzeni i obciążeni to ludzie wycieńczeni fizycznie i udręczeni psychicznie. To są zapewne ludzie ciężkiej pracy, którzy martwią się o swój codzienny byt. Ludziom w sytuacji długotrwałego udręczenia własnym losem Jezus obiecuje odpoczynek. W Nim jest wytchnienie, On rozumie ludzką dolę. Przyszedł na świat, aby dać wszystkim nadzieję lepszego życia w wieczności. Sam wziął na siebie nasz ciężar, by przynieść ulgę zmęczonym. Chrystus zachęca do wzajemności. Proponuje, by wziąć na siebie Jego jarzmo, które paradoksalnie ma to do siebie, że jest lekkie. Przyjęcie wymagań prawa Jezusa sprawia, że życie ze wszystkimi jego obciążeniami staje się lżejsze.

Jezu, łagodny i pokorny Panie, przychodzę do Ciebie z moim trudem, zmartwieniem i wszystkimi zmaganiami. U Ciebie szukam wytchnienia. Pragnę uczyć się od Ciebie cierpliwości w codziennym dźwiganiu mojego krzyża. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła