Czytania

Strona główna Czytania

WTOREK XVII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (Jr 14, 17-22)

W czasie klęski nadzieja w Bogu

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Oczy moje wylewają łzy dzień i noc bez przerwy, bo wielki upadek dotknie Dziewicę, Córę mojego ludu, klęska bardzo wielka. Gdy wyjdę na pole – oto pobici mieczem! Jeśli pójdę do miasta – oto męki głodu! Nawet prorok i kapłan błądzą po kraju, nic nie rozumiejąc.
Czy nieodwołalnie odrzuciłeś Judę albo czy odczuwasz wstręt do Syjonu? Dlaczego nas dotknąłeś klęską, a nie ma dla nas uleczenia? Spodziewaliśmy się pokoju, ale nie ma nic dobrego; czasu uleczenia – a tu przerażenie!
Uznajemy, Panie, naszą niegodziwość, przewrotność naszych przodków, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Nie odrzucaj nas przez wzgląd na Twoje imię, od czci nie odsądzaj tronu Twojej chwały! Pamiętaj, nie zrywaj przymierza z nami!
Czy są wśród bożków pogańskich tacy, którzy by zesłali deszcz? Czy może niebo zsyła krople deszczu? Czy raczej nie Ty, Panie, nasz Boże? W Tobie pokładamy nadzieję, bo Ty uczyniłeś to wszystko.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 79 (78), 5 i 8. 9. 11 i 13)

Refren: Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.

Czy wiecznie będziesz się gniewał? *
Nie pamiętaj nam win przodków naszych,
niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie, *
gdyż bardzo jesteśmy słabi.

Refren: Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.

Wspomóż nas, Boże, nasz Zbawco, *
dla chwały Twojego imienia;
wyzwól nas i odpuść nam grzechy *
przez wzgląd na swoje imię.

Refren: Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.

Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie *
i mocą Twego ramienia ocal na śmierć skazanych.
My zaś, lud Twój i owce Twojej trzody,
będziemy wielbić Ciebie na wieki *
i przez pokolenia głosić Twoją chwałę.

Refren: Wyzwól nas, Boże, dla imienia Twego.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,
każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 13, 36-43)

Wyjaśnienie przypowieści o chwaście

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście».
On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.
Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego.
Kto ma uszy, niechaj słucha!»

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Boża cierpliwość i miłosierdzie

Uczniowie nie zrozumieli przypowieści Jezusa o dobrym zasiewie i chwaście zasianym na polu. Proszą więc Nauczyciela o wytłumaczenie. Jezus wyjaśnia wszystkie symboliczne elementy: czym jest słowo, czym jest rola, kto jest siewcą, kogo symbolizuje dobre ziarno, a kogo chwast, kto jest nieprzyjacielem i co oznacza czas żniw, kim są żniwiarze. Dzięki temu staje się jasne, że jest to przypowieść o sądzie ostatecznym. Dla Boga jest niemożliwe, aby postawić znak równości między dobrem a złem. W doczesności okazuje On cierpliwość i miłosierdzie. Nie są one znakiem słabości, bo Bóg jest Panem historii i daje człowiekowi szansę nawrócenia. Jednak wyraźnie zapowiada, że nadejdzie czas, kiedy nie będzie już wątpliwości i dobro zostanie jednoznacznie oddzielone od zła.

Jezu, ufam Tobie! Ufam Twojemu miłosierdziu, do którego mam dostęp w sakramencie pokuty i pojednania. Spraw, by ono zatryumfowało w moim życiu, tak często naznaczonym słabością i grzechem. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła