XVI NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK B
PIERWSZE CZYTANIE (Jr 23, 1-6)
Bóg sam ustanowi pasterzy
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Pan mówi:
«Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce z mojego pastwiska.
Dlatego tak mówi Pan, Bóg Izraela, o pasterzach, którzy mają paść mój naród: Wy rozproszyliście moje owce, rozpędziliście i nie zajęliście się nimi. Oto Ja się zajmę nieprawością waszych uczynków.
Ja sam zbiorę Resztę mych owiec ze wszystkich krajów, do których je wypędziłem. Sprowadzę je na ich pastwisko, aby były płodne i liczne. Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani nie trzeba będzie szukać którejkolwiek.
Oto nadchodzą dni, kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: „Pan naszą sprawiedliwością”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6)
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Albo: Alleluja.
Pan jest moim pasterzem, †
niczego mi nie braknie, *
pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *
orzeźwia moją duszę.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *
przez wzgląd na swoją chwałę.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, †
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. *
Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Stół dla mnie zastawiasz *
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem, *
kielich mój pełny po brzegi.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *
przez wszystkie dni życia
i zamieszkam w domu Pana *
po najdłuższe czasy.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 2, 13-18)
Chrystus jednoczy ludzkość
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
W Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.
On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. W swym ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch rodzajów ludzi stworzyć w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, i w ten sposób jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem, w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości.
A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzy jesteście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 30-34)
Jezus lituje się nad tłumem
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.
Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Jr 23, 1-6)
Bóg sam ustanowi pasterzy
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza
Pan mówi:
«Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce z mojego pastwiska.
Dlatego tak mówi Pan, Bóg Izraela, o pasterzach, którzy mają paść mój naród: Wy rozproszyliście moje owce, rozpędziliście i nie zajęliście się nimi. Oto Ja się zajmę nieprawością waszych uczynków.
Ja sam zbiorę Resztę mych owiec ze wszystkich krajów, do których je wypędziłem. Sprowadzę je na ich pastwisko, aby były płodne i liczne. Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani nie trzeba będzie szukać którejkolwiek.
Oto nadchodzą dni, kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: „Pan naszą sprawiedliwością”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6)
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Albo: Alleluja.
Pan jest moim pasterzem, †
niczego mi nie braknie, *
pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *
orzeźwia moją duszę.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *
przez wzgląd na swoją chwałę.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, †
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. *
Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Stół dla mnie zastawiasz *
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem, *
kielich mój pełny po brzegi.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *
przez wszystkie dni życia
i zamieszkam w domu Pana *
po najdłuższe czasy.
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 2, 13-18)
Chrystus jednoczy ludzkość
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
W Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.
On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. W swym ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch rodzajów ludzi stworzyć w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, i w ten sposób jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem, w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości.
A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzy jesteście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 30-34)
Jezus lituje się nad tłumem
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.
Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Słuchać Jezusa
Dzisiejsza Ewangelia to trud apostołów oraz ich radość z głoszenia Dobrej Nowiny. To także obraz głodu słowa Bożego. Gdy Jezus wraz z uczniami odpłynęli na jakieś odosobnione miejsce, aby trochę odpocząć, wielu ludzi poszło tam, by słuchać Jego słowa. Motywem mogła być także potrzeba łaski uzdrowienia, często bowiem szli za Jezusem ze swoimi chorymi. Tu jednak wyraźnie jest mowa tylko o tym, że Jezus nauczał. Co więcej, nauczał ich długo. Ewangelista nie wspomina, jaka była treść nauczania Jezusa w tym konkretnym miejscu. Ale z pewnością była taka, jak w całej Ewangelii. Pan Jezus naucza o królestwie niebieskim, pokazuje drogę do niego, wskazuje grzech i wzywa do nawrócenia, z cierpliwością ukazuje łaskę, uczy tego, by najpierw przebaczać, zanim poprosimy Ojca o odpuszczenie naszych grzechów. A przykładem swojego życia uczy łagodności, dobroci, szacunku do innych ludzi, miłosiernej miłości. Takie słowo i przykład pociągały tłumy.
Panie Jezu, mimo mojej słabości i częstych rozproszeń chcę słuchać Twojego słowa. W nim jest wszystko, co jest potrzebne mojej duszy, aby goręcej zapragnęła zjednoczenia z Tobą. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Słuchać Jezusa
Dzisiejsza Ewangelia to trud apostołów oraz ich radość z głoszenia Dobrej Nowiny. To także obraz głodu słowa Bożego. Gdy Jezus wraz z uczniami odpłynęli na jakieś odosobnione miejsce, aby trochę odpocząć, wielu ludzi poszło tam, by słuchać Jego słowa. Motywem mogła być także potrzeba łaski uzdrowienia, często bowiem szli za Jezusem ze swoimi chorymi. Tu jednak wyraźnie jest mowa tylko o tym, że Jezus nauczał. Co więcej, nauczał ich długo. Ewangelista nie wspomina, jaka była treść nauczania Jezusa w tym konkretnym miejscu. Ale z pewnością była taka, jak w całej Ewangelii. Pan Jezus naucza o królestwie niebieskim, pokazuje drogę do niego, wskazuje grzech i wzywa do nawrócenia, z cierpliwością ukazuje łaskę, uczy tego, by najpierw przebaczać, zanim poprosimy Ojca o odpuszczenie naszych grzechów. A przykładem swojego życia uczy łagodności, dobroci, szacunku do innych ludzi, miłosiernej miłości. Takie słowo i przykład pociągały tłumy.
Panie Jezu, mimo mojej słabości i częstych rozproszeń chcę słuchać Twojego słowa. W nim jest wszystko, co jest potrzebne mojej duszy, aby goręcej zapragnęła zjednoczenia z Tobą. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła