WSPOMNIENIE BŁ. MARII TERESY LEDÓCHOWSKIEJ, DZIEWICY (czytania z dnia)
SOBOTA XIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Am 9, 11-15)
Zapowiedź powrotu Izraela z niewoli
Czytanie z Księgi proroka Amosa
Tak mówi Pan:
«W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia – mówi Pan, który to uczyni.
Oto nadejdą dni – mówi Pan – gdy będzie postępował żniwiarz zaraz za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą w niego opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski – odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jedli z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem – mówi Pan, twój Bóg».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85 (84), 9. 11-12. 13-14)
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
Będę słuchał tego, *
co Pan Bóg mówi:
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom, *
którzy się zwracają ku Niemu swym sercem.
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
Łaska i wierność spotkają się z sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, *
a śladami Jego kroków zbawienie.
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9, 14-17)
Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?»
Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie, i gorsze staje się przedarcie. Nie wlewają też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki przepadają. Ale młode wino wlewają do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Am 9, 11-15)
Zapowiedź powrotu Izraela z niewoli
Czytanie z Księgi proroka Amosa
Tak mówi Pan:
«W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia – mówi Pan, który to uczyni.
Oto nadejdą dni – mówi Pan – gdy będzie postępował żniwiarz zaraz za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą w niego opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski – odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jedli z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem – mówi Pan, twój Bóg».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85 (84), 9. 11-12. 13-14)
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
Będę słuchał tego, *
co Pan Bóg mówi:
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom, *
którzy się zwracają ku Niemu swym sercem.
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
Łaska i wierność spotkają się z sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, *
a śladami Jego kroków zbawienie.
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9, 14-17)
Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?»
Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie, i gorsze staje się przedarcie. Nie wlewają też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki przepadają. Ale młode wino wlewają do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Radość z bliskości Oblubieńca
Ewangelia nie jest dodatkiem ani do starego Prawa, choć jest jego wypełnieniem, ani do naszego sposobu myślenia. Nie jest księgą pocieszenia na trudne chwile, nie tłumaczy też wszystkich ludzkich wątpliwości. Ewangelia to objawiona w osobie Jezusa Chrystusa Dobra Nowina o zbawieniu człowieka. Wnosi nowe światło, które rozświetla to, co do tej pory ludzkość rozumiała tylko częściowo, choć nie daje odpowiedzi na wszystkie pytania, bo w sprawach wiary zawsze pozostaje tajemnica. Objawia pełniej Boga oraz Jego Syna umiłowanego – Jezusa Chrystusa, a także dokonane przez Niego dzieło odkupienia. Otwiera nas na nową perspektywę: już nie liczy się „od – do”, ale to, co prowadzi nas dalej. Pytania o to, ile lub kiedy należy pościć, ile lub jak należy się modlić, nie są pozbawione sensu, ale stają się drugorzędne. Teraz liczy się to, czy umiemy przyjąć moc działającego Boga. Czy podporządkujemy się Jego planowi? Czy słuchamy Jego głosu i staramy się porzucić nasze ograniczone myślenie na rzecz radości z bliskości Oblubieńca?
Panie Jezu, daj mi serce otwarte na nowość Twojej Ewangelii. Pragnę, by nie była jak lampa schowana pod przykryciem, lecz by oświecała wszystkie zakamarki mojego wnętrza i rozświetlała życie innych. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Radość z bliskości Oblubieńca
Ewangelia nie jest dodatkiem ani do starego Prawa, choć jest jego wypełnieniem, ani do naszego sposobu myślenia. Nie jest księgą pocieszenia na trudne chwile, nie tłumaczy też wszystkich ludzkich wątpliwości. Ewangelia to objawiona w osobie Jezusa Chrystusa Dobra Nowina o zbawieniu człowieka. Wnosi nowe światło, które rozświetla to, co do tej pory ludzkość rozumiała tylko częściowo, choć nie daje odpowiedzi na wszystkie pytania, bo w sprawach wiary zawsze pozostaje tajemnica. Objawia pełniej Boga oraz Jego Syna umiłowanego – Jezusa Chrystusa, a także dokonane przez Niego dzieło odkupienia. Otwiera nas na nową perspektywę: już nie liczy się „od – do”, ale to, co prowadzi nas dalej. Pytania o to, ile lub kiedy należy pościć, ile lub jak należy się modlić, nie są pozbawione sensu, ale stają się drugorzędne. Teraz liczy się to, czy umiemy przyjąć moc działającego Boga. Czy podporządkujemy się Jego planowi? Czy słuchamy Jego głosu i staramy się porzucić nasze ograniczone myślenie na rzecz radości z bliskości Oblubieńca?
Panie Jezu, daj mi serce otwarte na nowość Twojej Ewangelii. Pragnę, by nie była jak lampa schowana pod przykryciem, lecz by oświecała wszystkie zakamarki mojego wnętrza i rozświetlała życie innych. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła