CZWARTEK II TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 5, 27-33)
Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy słudzy przyprowadzili apostołów, stawili ich przed Sanhedrynem, a arcykapłan zapytał: «Surowo wam zakazaliśmy nauczać w to imię, a oto napełniliście Jeruzalem waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas odpowiedzialność za krew tego Człowieka?».
«Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi – odpowiedział Piotr, a także apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na miejscu po prawicy swojej jako Władcę i Zbawiciela, aby zapewnić Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni».
Gdy to usłyszeli, wpadli w gniew i chcieli ich zabić.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34, 2 i 9. 17-18. 19-20)
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Albo: Alleluja.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc *
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.
Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy, *
ale Pan go ze wszystkich wybawia.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 20, 29)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 3, 31-36)
Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkim, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba przychodzi, Ten jest ponad wszystkim. Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.
Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a bez miary udziela mu Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży nad nim wisi.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 5, 27-33)
Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy słudzy przyprowadzili apostołów, stawili ich przed Sanhedrynem, a arcykapłan zapytał: «Surowo wam zakazaliśmy nauczać w to imię, a oto napełniliście Jeruzalem waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas odpowiedzialność za krew tego Człowieka?».
«Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi – odpowiedział Piotr, a także apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na miejscu po prawicy swojej jako Władcę i Zbawiciela, aby zapewnić Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni».
Gdy to usłyszeli, wpadli w gniew i chcieli ich zabić.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34, 2 i 9. 17-18. 19-20)
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Albo: Alleluja.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc *
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.
Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy, *
ale Pan go ze wszystkich wybawia.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 20, 29)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 3, 31-36)
Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkim, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba przychodzi, Ten jest ponad wszystkim. Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.
Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a bez miary udziela mu Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży nad nim wisi.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Przyjąć słowo Jezusa
Język Ewangelii według św. Jana ma wiele bardzo charakterystycznych cech. Należy do nich między innymi metaforyczne używanie przeciwstawnych sobie elementów, np. światło – ciemność, z wysoka – z ziemi, życie – śmierć. Między tymi przestrzeniami dzieje się to, co przynosi Jezus. Jezus przybywa od Ojca i całym swoim życiem tu, na ziemi, daje świadectwo o tym wszystkim, co poznał u Ojca. Tylko On widział Ojca, tylko On zna Go naprawdę, tylko On Go objawia. Pan Jezus i cała Ewangelia ukazują też coś z owej intymnej relacji Ojca i Syna: Ojciec miłuje Syna. Do bogactwa tej relacji Ojca i Syna wchodzi każdy, kto wierzy w Jezusa i jest posłuszny Synowi. Kto myśli w kategoriach tego świata, nie przyjmuje Jego świadectwa, jest poza prawdą, sam się z niej wyklucza. Ten, kto przyjmuje Jego słowo, ma udział w prawdzie, jaka jest w Bogu. Ma udział w życiu wiecznym.
Panie Jezu, wierzę w to, co objawiasz o Ojcu: że Cię miłuje, posyła na świat, że głosisz Jego prawdę i zapraszasz także mnie, abym przez wiarę miał udział w wiecznej radości Waszej wzajemnej miłości. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Przyjąć słowo Jezusa
Język Ewangelii według św. Jana ma wiele bardzo charakterystycznych cech. Należy do nich między innymi metaforyczne używanie przeciwstawnych sobie elementów, np. światło – ciemność, z wysoka – z ziemi, życie – śmierć. Między tymi przestrzeniami dzieje się to, co przynosi Jezus. Jezus przybywa od Ojca i całym swoim życiem tu, na ziemi, daje świadectwo o tym wszystkim, co poznał u Ojca. Tylko On widział Ojca, tylko On zna Go naprawdę, tylko On Go objawia. Pan Jezus i cała Ewangelia ukazują też coś z owej intymnej relacji Ojca i Syna: Ojciec miłuje Syna. Do bogactwa tej relacji Ojca i Syna wchodzi każdy, kto wierzy w Jezusa i jest posłuszny Synowi. Kto myśli w kategoriach tego świata, nie przyjmuje Jego świadectwa, jest poza prawdą, sam się z niej wyklucza. Ten, kto przyjmuje Jego słowo, ma udział w prawdzie, jaka jest w Bogu. Ma udział w życiu wiecznym.
Panie Jezu, wierzę w to, co objawiasz o Ojcu: że Cię miłuje, posyła na świat, że głosisz Jego prawdę i zapraszasz także mnie, abym przez wiarę miał udział w wiecznej radości Waszej wzajemnej miłości. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła