CZWARTEK V TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 11, 4-13)
Bałwochwalstwo Salomona
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Kiedy Salomon się zestarzał, żony zwróciły jego serce ku cudzym bogom i wskutek tego serce jego nie pozostało tak szczere wobec Pana, Boga jego, jak serce jego ojca, Dawida. Zaczął bowiem czcić Asztartę, boginię Sydończyków, oraz Milkoma, ohydę Ammonitów. Salomon dopuścił się więc tego, co jest złe w oczach Pana, i nie okazał pełnego posłuszeństwa Panu, jak Dawid, jego ojciec. Salomon zbudował również posąg Kemoszowi, bożkowi moabskiemu, na górze naprzeciw Jerozolimy oraz Milkomowi, ohydzie Ammonitów. Tak samo uczynił wszystkim swoim żonom obcej narodowości, palącym kadzidła i składającym ofiary swoim bogom.
Pan rozgniewał się więc na Salomona za to, że jego serce odwróciło się od Pana, Boga izraelskiego. Dwukrotnie mu się ukazał i zabraniał mu czcić cudzych bogów, ale on nie zachowywał tego, co Pan mu nakazał. Wtedy Pan rzekł Salomonowi:
«Wobec tego, że tak postąpiłeś i nie zachowałeś mego przymierza oraz moich praw, które ci dałem, nieodwołalnie wyrwę ci królestwo i dam twojemu słudze. Choć nie uczynię tego za twego życia ze względu na twego ojca, Dawida, to wyrwę je z ręki twego syna. Jednak nie wyrwę całego królestwa. Dam twojemu synowi jedno pokolenie ze względu na Dawida, mego sługę, i ze względu na Jeruzalem, które wybrałem».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 106 (105), 3-4. 35-36. 37 i 40)
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań *
i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.
Pamiętaj o nas, Panie, †
gdyż upodobałeś sobie w Twym ludzie, *
przyjdź nam z pomocą.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Ojcowie nasi zmieszali się z poganami *
i uczyli się postępować jak oni.
Poczęli czcić ich bałwany, *
które stały się dla nich pułapką.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Składali w ofierze swych synów *
i swoje córki złym duchom.
Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, *
aż poczuł wstręt do własnego dziedzictwa.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Jk 1, 21bc)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo,
które ma moc zbawić dusze wasze.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 7, 24-30)
Prośba poganki wysłuchana
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, nie mógł jednak pozostać w ukryciu. Zaraz bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, padła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka z pochodzenia, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki.
I powiedział do niej Jezus: «Pozwól wpierw nasycić się dzieciom, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom».
Ona Mu odparła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzieciach».
On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę». Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku; a zły duch wyszedł.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 11, 4-13)
Bałwochwalstwo Salomona
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Kiedy Salomon się zestarzał, żony zwróciły jego serce ku cudzym bogom i wskutek tego serce jego nie pozostało tak szczere wobec Pana, Boga jego, jak serce jego ojca, Dawida. Zaczął bowiem czcić Asztartę, boginię Sydończyków, oraz Milkoma, ohydę Ammonitów. Salomon dopuścił się więc tego, co jest złe w oczach Pana, i nie okazał pełnego posłuszeństwa Panu, jak Dawid, jego ojciec. Salomon zbudował również posąg Kemoszowi, bożkowi moabskiemu, na górze naprzeciw Jerozolimy oraz Milkomowi, ohydzie Ammonitów. Tak samo uczynił wszystkim swoim żonom obcej narodowości, palącym kadzidła i składającym ofiary swoim bogom.
Pan rozgniewał się więc na Salomona za to, że jego serce odwróciło się od Pana, Boga izraelskiego. Dwukrotnie mu się ukazał i zabraniał mu czcić cudzych bogów, ale on nie zachowywał tego, co Pan mu nakazał. Wtedy Pan rzekł Salomonowi:
«Wobec tego, że tak postąpiłeś i nie zachowałeś mego przymierza oraz moich praw, które ci dałem, nieodwołalnie wyrwę ci królestwo i dam twojemu słudze. Choć nie uczynię tego za twego życia ze względu na twego ojca, Dawida, to wyrwę je z ręki twego syna. Jednak nie wyrwę całego królestwa. Dam twojemu synowi jedno pokolenie ze względu na Dawida, mego sługę, i ze względu na Jeruzalem, które wybrałem».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 106 (105), 3-4. 35-36. 37 i 40)
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań *
i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.
Pamiętaj o nas, Panie, †
gdyż upodobałeś sobie w Twym ludzie, *
przyjdź nam z pomocą.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Ojcowie nasi zmieszali się z poganami *
i uczyli się postępować jak oni.
Poczęli czcić ich bałwany, *
które stały się dla nich pułapką.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Składali w ofierze swych synów *
i swoje córki złym duchom.
Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, *
aż poczuł wstręt do własnego dziedzictwa.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Jk 1, 21bc)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo,
które ma moc zbawić dusze wasze.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 7, 24-30)
Prośba poganki wysłuchana
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, nie mógł jednak pozostać w ukryciu. Zaraz bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, padła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka z pochodzenia, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki.
I powiedział do niej Jezus: «Pozwól wpierw nasycić się dzieciom, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom».
Ona Mu odparła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzieciach».
On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę». Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku; a zły duch wyszedł.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Wierzyć i ufać Bogu
Oto spotkanie Jezusa z mądrą kobietą. Ewangelista podkreśla, że była poganką. W stereotypowej ocenie wierzącego Izraelity mógł być to powód do okazania pogardy. W podobnym opisie w Ewangelii według św. Mateusza Pan Jezus mówi: „Zostałem posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Izraela” (Mt 15, 24). Taka odpowiedź w naszej współczesnej ocenie wydaje się co najmniej mało grzeczna. Tak samo jak słowa, że „nie wypada zabierać chleb dzieciom i rzucać go szczeniętom”. Jezus w rozmowie z Samarytanką mówi wprawdzie, że „zbawienie bowiem pochodzi od Żydów” (J 4, 22), ale w wielu innych miejscach ukazuje, iż wszyscy są powołani do zbawienia. Stanie się to wyraźne zwłaszcza w rozesłaniu uczniów przed Jego wniebowstąpieniem. Bogu zależy na każdym człowieku. Ta perykopa ukazuje także mądrość owej kobiety. Na metaforyczne słowa Jezusa kobieta trafnie odpowiada tym samym. Kto w czasach Jezusa umiał posługiwać się takim językiem, był człowiekiem inteligentnym. Kobieta, która prosi o łaskę dla swojej córki, to dzielna, mądra niewiasta, która wierzy i ufa.
Panie Jezu, udziel mi mądrości, która pozwoli mi zrozumieć to, co jest najważniejsze. Udziel mi odwagi, abym potrafił zbliżyć się do Ciebie z moimi najgłębszymi potrzebami. I naucz mnie modlić się wytrwale. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Wierzyć i ufać Bogu
Oto spotkanie Jezusa z mądrą kobietą. Ewangelista podkreśla, że była poganką. W stereotypowej ocenie wierzącego Izraelity mógł być to powód do okazania pogardy. W podobnym opisie w Ewangelii według św. Mateusza Pan Jezus mówi: „Zostałem posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Izraela” (Mt 15, 24). Taka odpowiedź w naszej współczesnej ocenie wydaje się co najmniej mało grzeczna. Tak samo jak słowa, że „nie wypada zabierać chleb dzieciom i rzucać go szczeniętom”. Jezus w rozmowie z Samarytanką mówi wprawdzie, że „zbawienie bowiem pochodzi od Żydów” (J 4, 22), ale w wielu innych miejscach ukazuje, iż wszyscy są powołani do zbawienia. Stanie się to wyraźne zwłaszcza w rozesłaniu uczniów przed Jego wniebowstąpieniem. Bogu zależy na każdym człowieku. Ta perykopa ukazuje także mądrość owej kobiety. Na metaforyczne słowa Jezusa kobieta trafnie odpowiada tym samym. Kto w czasach Jezusa umiał posługiwać się takim językiem, był człowiekiem inteligentnym. Kobieta, która prosi o łaskę dla swojej córki, to dzielna, mądra niewiasta, która wierzy i ufa.
Panie Jezu, udziel mi mądrości, która pozwoli mi zrozumieć to, co jest najważniejsze. Udziel mi odwagi, abym potrafił zbliżyć się do Ciebie z moimi najgłębszymi potrzebami. I naucz mnie modlić się wytrwale. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła