CZWARTEK IV TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 2, 1-4. 10-12)
Śmierć Dawida
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Kiedy zbliżył się czas śmierci Dawida, wtedy rozkazał swemu synowi, Salomonowi, mówiąc: «Ja wyruszam w drogę przeznaczoną ludziom na całej ziemi. Ty zaś bądź mocny i okaż się mężem! Będziesz strzegł zarządzeń Pana, Boga twego, idąc za Jego wskazaniami, przestrzegając Jego praw, poleceń i nakazów, jak napisano w Prawie Mojżesza, aby ci się powiodło wszystko, co zamierzysz, i wszystko, czym się zajmiesz, ażeby też Pan spełnił swą obietnicę, którą mi dał, mówiąc: Jeśli twoi synowie będą strzec swej drogi, postępując wobec Mnie szczerze z całego serca i z całej duszy, to wtedy nie będzie ci odjęty mąż na tronie Izraela».
Potem Dawid spoczął ze swymi przodkami i został pochowany w Mieście Dawidowym. A czas panowania Dawida nad Izraelem wynosił czterdzieści lat. W Hebronie panował siedem lat, a w Jerozolimie panował trzydzieści trzy lata.
Zasiadł więc Salomon na tronie Dawida, swego ojca, a jego władza królewska została utwierdzona.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (1 Krn 29, 10b-11b. 11c-12)
Refren: Ty, Panie Boże, panujesz nad wszystkim.
Bądź błogosławiony po wszystkie wieki, *
Panie, Boże ojca naszego, Izraela,
Twoja jest wielkość, moc i sława, majestat i chwała, *
bo wszystko, co jest na niebie i ziemi, Twoje jest, Panie.
Refren: Ty, Panie Boże, panujesz nad wszystkim.
Władza królewska należy do Ciebie, †
i nawet ziemski monarcha jest Twoją własnością. *
Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzą.
Ty panujesz nad wszystkim, †
w Twojej ręce spoczywa moc i siła, *
Ty swoją ręką wywyższasz i utwierdzasz wszystko.
Refren: Ty, Panie Boże, panujesz nad wszystkim.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mk 1, 15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 7-13)
Rozesłanie Dwunastu
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien».
I mówił do nich: «Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakimś miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich».
Oni więc wyszli i wzywali do nawracania się. Wyrzucali też wiele złych duchów, a wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 2, 1-4. 10-12)
Śmierć Dawida
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Kiedy zbliżył się czas śmierci Dawida, wtedy rozkazał swemu synowi, Salomonowi, mówiąc: «Ja wyruszam w drogę przeznaczoną ludziom na całej ziemi. Ty zaś bądź mocny i okaż się mężem! Będziesz strzegł zarządzeń Pana, Boga twego, idąc za Jego wskazaniami, przestrzegając Jego praw, poleceń i nakazów, jak napisano w Prawie Mojżesza, aby ci się powiodło wszystko, co zamierzysz, i wszystko, czym się zajmiesz, ażeby też Pan spełnił swą obietnicę, którą mi dał, mówiąc: Jeśli twoi synowie będą strzec swej drogi, postępując wobec Mnie szczerze z całego serca i z całej duszy, to wtedy nie będzie ci odjęty mąż na tronie Izraela».
Potem Dawid spoczął ze swymi przodkami i został pochowany w Mieście Dawidowym. A czas panowania Dawida nad Izraelem wynosił czterdzieści lat. W Hebronie panował siedem lat, a w Jerozolimie panował trzydzieści trzy lata.
Zasiadł więc Salomon na tronie Dawida, swego ojca, a jego władza królewska została utwierdzona.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (1 Krn 29, 10b-11b. 11c-12)
Refren: Ty, Panie Boże, panujesz nad wszystkim.
Bądź błogosławiony po wszystkie wieki, *
Panie, Boże ojca naszego, Izraela,
Twoja jest wielkość, moc i sława, majestat i chwała, *
bo wszystko, co jest na niebie i ziemi, Twoje jest, Panie.
Refren: Ty, Panie Boże, panujesz nad wszystkim.
Władza królewska należy do Ciebie, †
i nawet ziemski monarcha jest Twoją własnością. *
Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzą.
Ty panujesz nad wszystkim, †
w Twojej ręce spoczywa moc i siła, *
Ty swoją ręką wywyższasz i utwierdzasz wszystko.
Refren: Ty, Panie Boże, panujesz nad wszystkim.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mk 1, 15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 7-13)
Rozesłanie Dwunastu
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien».
I mówił do nich: «Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakimś miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich».
Oni więc wyszli i wzywali do nawracania się. Wyrzucali też wiele złych duchów, a wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Głoszenie nawrócenia
Oto spełnia się jeden z celów powołania Dwunastu, o jakim była mowa w Ewangelii według św. Mateusza: „aby mógł ich wysyłać na głoszenie nauki” (Mk 3, 14). Najbliższe grono uczniów ma za zadanie głosić nadejście królestwa Bożego i świadczyć o Jezusie. Pan Jezus poleca im, aby czynili to w zaufaniu do Niego i do troskliwej miłości Ojca, który wie, czego im potrzeba. Mają polegać na Bogu, a nie na możliwych do osiągnięcia zabezpieczeniach materialnych. Dlatego uczniom nie wolno zabierać w drogę ani pieniędzy, ani chleba, ani torby podróżnej. Powinni wyruszyć natychmiast, tak jak stoją, pozbyć się lęku o przyszłość i wzywać wszystkich do nawrócenia. Są wyposażeni w wielką moc duchową. Otrzymali bowiem władzę nad duchami nieczystymi i moc uzdrawiania chorych, a to nie jest mało. Sednem ich posłania jest głoszenie nawrócenia na wzór samego Jezusa, który od takiego wezwania rozpoczął swoją misję.
Panie Jezu, łatwiej jest mi pokładać ufność w tym, co dostrzegają moje zmysły. Jednak wartości materialne przywiązują i często ograniczają widzenie. Naucz mnie polegać na miłości Twojej i Ojca. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Głoszenie nawrócenia
Oto spełnia się jeden z celów powołania Dwunastu, o jakim była mowa w Ewangelii według św. Mateusza: „aby mógł ich wysyłać na głoszenie nauki” (Mk 3, 14). Najbliższe grono uczniów ma za zadanie głosić nadejście królestwa Bożego i świadczyć o Jezusie. Pan Jezus poleca im, aby czynili to w zaufaniu do Niego i do troskliwej miłości Ojca, który wie, czego im potrzeba. Mają polegać na Bogu, a nie na możliwych do osiągnięcia zabezpieczeniach materialnych. Dlatego uczniom nie wolno zabierać w drogę ani pieniędzy, ani chleba, ani torby podróżnej. Powinni wyruszyć natychmiast, tak jak stoją, pozbyć się lęku o przyszłość i wzywać wszystkich do nawrócenia. Są wyposażeni w wielką moc duchową. Otrzymali bowiem władzę nad duchami nieczystymi i moc uzdrawiania chorych, a to nie jest mało. Sednem ich posłania jest głoszenie nawrócenia na wzór samego Jezusa, który od takiego wezwania rozpoczął swoją misję.
Panie Jezu, łatwiej jest mi pokładać ufność w tym, co dostrzegają moje zmysły. Jednak wartości materialne przywiązują i często ograniczają widzenie. Naucz mnie polegać na miłości Twojej i Ojca. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła