SOBOTA V TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 12, 26-32; 13, 33-34)
Odstępstwo Jeroboama
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Jeroboam pomyślał sobie tak: «W tych warunkach władza królewska może powrócić do rodu Dawida, bo jeżeli ten lud będzie chodził na składanie ofiar do świątyni Pańskiej, to zechce wrócić do swego pana, Roboama, króla Judy, i wskutek tego mogą mnie zabić i wrócić do króla Judy, Roboama».
Dlatego po zastanowieniu się król sporządził dwa złote cielce i ogłosił ludowi: «Zbyteczne jest, abyście chodzili do Jerozolimy. Izraelu, oto Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej!» Postawił zatem jednego w Betel, a drugiego umieścił w Dan. To oczywiście doprowadziło do grzechu Izraela, bo lud poszedł do jednego do Betel, a do drugiego aż do Dan.
Ponadto urządził przybytki na wyżynach oraz mianował spośród zwykłego ludu kapłanów, którzy nie byli lewitami. Następnie Jeroboam ustanowił święto w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tego miesiąca, naśladując święto obchodzone w Judzie, oraz sam przystąpił do ołtarza. Tak uczynił w Betel, składając krwawą ofiarę cielcom, które sporządził, i ustanowił w Betel kapłanów wyżyn, które urządził.
Jeroboam nie zawrócił ze swej złej drogi, lecz przeciwnie, mianował kapłanów wyżyn spośród zwykłego ludu. Kto tylko chciał, tego wprowadzał na urząd, tak iż ten stawał się kapłanem wyżyn. Takie postępowanie stało się dla rodu Jeroboama sposobnością do grzechu i powodem usunięcia go i zgładzenia z powierzchni ziemi.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 106 (105), 6-7a. 19-20. 21-22)
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Grzeszyliśmy jak nasi ojcowie, *
popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
Ojcowie nasi w Egipcie *
nie pojęli Twych cudów.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
U stóp Horebu zrobili cielca *
i pokłon oddawali bożkowi ulanemu ze złota.
Zamienili swą Chwałę *
na podobieństwo cielca jedzącego siano.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, *
który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
rzeczy przedziwnych w krainie Chamitów, *
zdumiewających nad Morzem Czerwonym.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4, 4b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 8, 1-10)
Drugie rozmnożenie chleba
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. I jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka». Odpowiedzieli uczniowie: «Jakże tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?»
Zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem».
I polecił tłumowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je podawali. I podali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo, i polecił je rozdać. Jedli do syta, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.
Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 Krl 12, 26-32; 13, 33-34)
Odstępstwo Jeroboama
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
Jeroboam pomyślał sobie tak: «W tych warunkach władza królewska może powrócić do rodu Dawida, bo jeżeli ten lud będzie chodził na składanie ofiar do świątyni Pańskiej, to zechce wrócić do swego pana, Roboama, króla Judy, i wskutek tego mogą mnie zabić i wrócić do króla Judy, Roboama».
Dlatego po zastanowieniu się król sporządził dwa złote cielce i ogłosił ludowi: «Zbyteczne jest, abyście chodzili do Jerozolimy. Izraelu, oto Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej!» Postawił zatem jednego w Betel, a drugiego umieścił w Dan. To oczywiście doprowadziło do grzechu Izraela, bo lud poszedł do jednego do Betel, a do drugiego aż do Dan.
Ponadto urządził przybytki na wyżynach oraz mianował spośród zwykłego ludu kapłanów, którzy nie byli lewitami. Następnie Jeroboam ustanowił święto w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tego miesiąca, naśladując święto obchodzone w Judzie, oraz sam przystąpił do ołtarza. Tak uczynił w Betel, składając krwawą ofiarę cielcom, które sporządził, i ustanowił w Betel kapłanów wyżyn, które urządził.
Jeroboam nie zawrócił ze swej złej drogi, lecz przeciwnie, mianował kapłanów wyżyn spośród zwykłego ludu. Kto tylko chciał, tego wprowadzał na urząd, tak iż ten stawał się kapłanem wyżyn. Takie postępowanie stało się dla rodu Jeroboama sposobnością do grzechu i powodem usunięcia go i zgładzenia z powierzchni ziemi.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 106 (105), 6-7a. 19-20. 21-22)
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Grzeszyliśmy jak nasi ojcowie, *
popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
Ojcowie nasi w Egipcie *
nie pojęli Twych cudów.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
U stóp Horebu zrobili cielca *
i pokłon oddawali bożkowi ulanemu ze złota.
Zamienili swą Chwałę *
na podobieństwo cielca jedzącego siano.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, *
który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
rzeczy przedziwnych w krainie Chamitów, *
zdumiewających nad Morzem Czerwonym.
Refren: Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4, 4b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 8, 1-10)
Drugie rozmnożenie chleba
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. I jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka». Odpowiedzieli uczniowie: «Jakże tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?»
Zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem».
I polecił tłumowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je podawali. I podali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo, i polecił je rozdać. Jedli do syta, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.
Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Potrzeba Boga i Jego miłości
W dzisiejszej perykopie warto zwrócić uwagę na kilka elementów. Po pierwsze, wielki tłum ludzi trwa przy Jezusie już od trzech dni. Nie chodziło im tylko o uzdrowienie z chorób. Z pewnością słuchali z uwagą Jego słowa o królestwie Bożym, do którego poczuli się wezwani. Po drugie, ewangelista podkreśla współczucie Jezusa wobec ludzi, którzy wytrwale są przy Nim, ale są zwyczajnie głodni. Większość słuchaczy Jezusa to byli ludzie ubodzy. Pan Jezus rozumie ich sytuację, rozumie człowieka w potrzebie. On przyszedł na świat po to, aby zaspokoić najgłębszą potrzebę ludzkiego serca, to jest potrzebę Boga i Jego miłości. A z tym wiąże się także pragnienie życia wiecznego. Trzeci ważny element w tym opisie to sam cud rozmnożenia chlebów i ryb. Nakarmić tak dużą rzeszę może tylko sam Bóg. Oto kim jest Jezus: jest Bogiem, który daje życie, który karmi ludzi, aby mieli siłę, który zaspokaja ich żywotną potrzebę, aby mogli dążyć przez ziemską egzystencję do nieba.
Panie Jezu, modlę się codziennie słowami: „chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. Panie, potrzebuję Twojej pomocy, aby godnie żyć tu, na ziemi, a przede wszystkim, aby dążyć do nieba. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Potrzeba Boga i Jego miłości
W dzisiejszej perykopie warto zwrócić uwagę na kilka elementów. Po pierwsze, wielki tłum ludzi trwa przy Jezusie już od trzech dni. Nie chodziło im tylko o uzdrowienie z chorób. Z pewnością słuchali z uwagą Jego słowa o królestwie Bożym, do którego poczuli się wezwani. Po drugie, ewangelista podkreśla współczucie Jezusa wobec ludzi, którzy wytrwale są przy Nim, ale są zwyczajnie głodni. Większość słuchaczy Jezusa to byli ludzie ubodzy. Pan Jezus rozumie ich sytuację, rozumie człowieka w potrzebie. On przyszedł na świat po to, aby zaspokoić najgłębszą potrzebę ludzkiego serca, to jest potrzebę Boga i Jego miłości. A z tym wiąże się także pragnienie życia wiecznego. Trzeci ważny element w tym opisie to sam cud rozmnożenia chlebów i ryb. Nakarmić tak dużą rzeszę może tylko sam Bóg. Oto kim jest Jezus: jest Bogiem, który daje życie, który karmi ludzi, aby mieli siłę, który zaspokaja ich żywotną potrzebę, aby mogli dążyć przez ziemską egzystencję do nieba.
Panie Jezu, modlę się codziennie słowami: „chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. Panie, potrzebuję Twojej pomocy, aby godnie żyć tu, na ziemi, a przede wszystkim, aby dążyć do nieba. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła