PONIEDZIAŁEK VI TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Jk 1, 1-11)
To, co wystawia wiarę na próbę, rodzi wytrwałość
Czytanie z Listu Świętego Jakuba Apostoła
Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, śle pozdrowienie dwunastu pokoleniom w diasporze.
Za pełną radość poczytujcie sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość. Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali i bez zarzutu, w niczym nie wykazując braków.
Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając, a na pewno ją otrzyma. Niech zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym. Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam. Człowiek ten niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana, bo jest mężem chwiejnym, niestałym na wszystkich swych drogach.
Niech się zaś ubogi brat chlubi z wyniesienia swego, bogaty natomiast ze swego poniżenia, bo przeminie niby kwiat polny. Wzeszło bowiem palące słońce i wysuszyło łąkę, a kwiat jej opadł i zniknął piękny jej wygląd. Tak też bogaty przeminie w swoich poczynaniach.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 67-68. 71-72. 75-76)
Refren: Okaż mi litość, niech ożyję, Panie.
Błądziłem, zanim przyszło utrapienie, *
teraz jednak strzegę Twego słowa.
Dobry jesteś i dobrze czynisz, *
naucz mnie ustaw swoich.
Refren: Okaż mi litość, niech ożyję, Panie.
Dobrze to dla mnie, że mnie poniżyłeś, *
bym się nauczył Twoich ustaw.
Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Refren: Okaż mi litość, niech ożyję, Panie.
Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki, *
że dotknąłeś mnie słusznie.
Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *
zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze.
Refren: Okaż mi litość, niech ożyję, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 6)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 8, 11-13)
Jezus nie chce dać znaku
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął w głębi duszy i rzekł: «Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę, powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu».
A zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Jk 1, 1-11)
To, co wystawia wiarę na próbę, rodzi wytrwałość
Czytanie z Listu Świętego Jakuba Apostoła
Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, śle pozdrowienie dwunastu pokoleniom w diasporze.
Za pełną radość poczytujcie sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość. Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali i bez zarzutu, w niczym nie wykazując braków.
Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając, a na pewno ją otrzyma. Niech zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym. Kto bowiem żywi wątpliwości, podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam. Człowiek ten niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana, bo jest mężem chwiejnym, niestałym na wszystkich swych drogach.
Niech się zaś ubogi brat chlubi z wyniesienia swego, bogaty natomiast ze swego poniżenia, bo przeminie niby kwiat polny. Wzeszło bowiem palące słońce i wysuszyło łąkę, a kwiat jej opadł i zniknął piękny jej wygląd. Tak też bogaty przeminie w swoich poczynaniach.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 67-68. 71-72. 75-76)
Refren: Okaż mi litość, niech ożyję, Panie.
Błądziłem, zanim przyszło utrapienie, *
teraz jednak strzegę Twego słowa.
Dobry jesteś i dobrze czynisz, *
naucz mnie ustaw swoich.
Refren: Okaż mi litość, niech ożyję, Panie.
Dobrze to dla mnie, że mnie poniżyłeś, *
bym się nauczył Twoich ustaw.
Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Refren: Okaż mi litość, niech ożyję, Panie.
Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki, *
że dotknąłeś mnie słusznie.
Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *
zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze.
Refren: Okaż mi litość, niech ożyję, Panie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 6)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 8, 11-13)
Jezus nie chce dać znaku
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął w głębi duszy i rzekł: «Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę, powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu».
A zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Największy znak
Jeśli prześledzimy Ewangelię według św. Marka od początku do tego miejsca, naliczymy wiele cudów: spektakularne uzdrowienia, egzorcyzmy, rozmnożenie chlebów i ryb. W dzisiejszym fragmencie pojawia się prośba o znak z nieba. Działania Jezusa z mocą, które nazwiemy cudami, są znakami świadczącymi o tym, kim jest. On nigdy nie czyni ich z niskich pobudek, czyli dla sławy albo wywarcia na kimś wrażenia. W mocy Jezusa objawia się Jego boska natura, bo nikt nie mógłby uczynić takich znaków, jeśliby nie miał Bożej mocy. Ludzie, którzy idą za Nim nie po to, aby pochwycić Go na jakimś słowie albo czegoś żądać czy domagać się znaku, rozumieją to. Oni proszą pokornie, wierząc, że może to uczynić. Ci, którzy przyszli dyskutować, aby coś udowodnić, odchodzą zawiedzeni. Pan Jezus nie daje się wciągnąć w polemikę, która do niczego nie prowadzi.
Panie Jezu, Ty sam jesteś największym znakiem, jaki zstąpił z nieba. Pragę wierzyć w Ciebie i Tobie. Chcę wierzyć w każde wypowiadane przez Ciebie słowo, przez które objawiasz mi swoją miłość. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Największy znak
Jeśli prześledzimy Ewangelię według św. Marka od początku do tego miejsca, naliczymy wiele cudów: spektakularne uzdrowienia, egzorcyzmy, rozmnożenie chlebów i ryb. W dzisiejszym fragmencie pojawia się prośba o znak z nieba. Działania Jezusa z mocą, które nazwiemy cudami, są znakami świadczącymi o tym, kim jest. On nigdy nie czyni ich z niskich pobudek, czyli dla sławy albo wywarcia na kimś wrażenia. W mocy Jezusa objawia się Jego boska natura, bo nikt nie mógłby uczynić takich znaków, jeśliby nie miał Bożej mocy. Ludzie, którzy idą za Nim nie po to, aby pochwycić Go na jakimś słowie albo czegoś żądać czy domagać się znaku, rozumieją to. Oni proszą pokornie, wierząc, że może to uczynić. Ci, którzy przyszli dyskutować, aby coś udowodnić, odchodzą zawiedzeni. Pan Jezus nie daje się wciągnąć w polemikę, która do niczego nie prowadzi.
Panie Jezu, Ty sam jesteś największym znakiem, jaki zstąpił z nieba. Pragę wierzyć w Ciebie i Tobie. Chcę wierzyć w każde wypowiadane przez Ciebie słowo, przez które objawiasz mi swoją miłość. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła