WTOREK IX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Tb 2, 9-14)
Tobiasz przykładem cierpliwości
Czytanie z Księgi Tobiasza
Ja, Tobiasz, w noc Pięćdziesiątnicy, potem jak pogrzebałem umarłych, wykąpałem się i poszedłem na podwórze, i położyłem się pod murem dziedzińca. Z powodu upału miałem twarz odkrytą. Nie zauważyłem, że ptaki siedziały nade mną na murze. Wtedy spadły ich ciepłe odchody na moje oczy i spowodowały bielmo. Poszedłem do lekarzy, aby się wyleczyć. Ale im więcej smarowano je maścią, tym bardziej oczy moje wygasały z powodu bielma, aż w końcu całkiem oślepłem. Przez cztery lata byłem niewidomy.
Wszyscy moi bracia smucili się z mego powodu. Achikar utrzymywał mnie przez dwa lata, zanim wyjechał do Elimaidy. W tym właśnie czasie żona moja, Anna, wykonując kobiece roboty, przędła. Odsyłała to wszystko pracodawcom, a oni dawali jej za to zapłatę. Siódmego dnia miesiąca Dystros odcięła przędzę i odesłała ją pracodawcom. Oni dali jej pełną zapłatę i dodali do tego koziołka. Kiedy koziołek szedł do mnie, zaczął beczeć. Zawołałem wtedy żonę i powiedziałem: «Skąd jest ten koziołek? Czy nie pochodzi on z kradzieży? Oddaj go właścicielom! Nie wolno nam bowiem jeść niczego, co pochodzi z kradzieży».
A ona mi rzekła: «Jest to podarunek dodany mi do zarobku».
Nie wierzyłem jej i powiedziałem, żeby oddała go właścicielom, i wstydziłem się z tego powodu za nią. A ona odpowiedziała: «Gdzie są teraz twoje ofiary, gdzie są twoje dobre uczynki? Teraz jest już wszystko o tobie wiadome».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 112 (111), 1b-2. 7-8. 9)
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Albo: Alleluja.
Błogosławiony człowiek, który służy Panu, *
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Nie przelęknie się złej nowiny, *
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie *
i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Rozdaje i obdarza ubogich, *
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą *
będzie jego potęga.
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ef 1, 17-18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem,
abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 12, 13-17)
Podatek należny cezarowi
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli pochwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim Ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?».
Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście Mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?».
Odpowiedzieli Mu: «Cezara».
Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
I byli pełni podziwu dla Niego.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Tb 2, 9-14)
Tobiasz przykładem cierpliwości
Czytanie z Księgi Tobiasza
Ja, Tobiasz, w noc Pięćdziesiątnicy, potem jak pogrzebałem umarłych, wykąpałem się i poszedłem na podwórze, i położyłem się pod murem dziedzińca. Z powodu upału miałem twarz odkrytą. Nie zauważyłem, że ptaki siedziały nade mną na murze. Wtedy spadły ich ciepłe odchody na moje oczy i spowodowały bielmo. Poszedłem do lekarzy, aby się wyleczyć. Ale im więcej smarowano je maścią, tym bardziej oczy moje wygasały z powodu bielma, aż w końcu całkiem oślepłem. Przez cztery lata byłem niewidomy.
Wszyscy moi bracia smucili się z mego powodu. Achikar utrzymywał mnie przez dwa lata, zanim wyjechał do Elimaidy. W tym właśnie czasie żona moja, Anna, wykonując kobiece roboty, przędła. Odsyłała to wszystko pracodawcom, a oni dawali jej za to zapłatę. Siódmego dnia miesiąca Dystros odcięła przędzę i odesłała ją pracodawcom. Oni dali jej pełną zapłatę i dodali do tego koziołka. Kiedy koziołek szedł do mnie, zaczął beczeć. Zawołałem wtedy żonę i powiedziałem: «Skąd jest ten koziołek? Czy nie pochodzi on z kradzieży? Oddaj go właścicielom! Nie wolno nam bowiem jeść niczego, co pochodzi z kradzieży».
A ona mi rzekła: «Jest to podarunek dodany mi do zarobku».
Nie wierzyłem jej i powiedziałem, żeby oddała go właścicielom, i wstydziłem się z tego powodu za nią. A ona odpowiedziała: «Gdzie są teraz twoje ofiary, gdzie są twoje dobre uczynki? Teraz jest już wszystko o tobie wiadome».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 112 (111), 1b-2. 7-8. 9)
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Albo: Alleluja.
Błogosławiony człowiek, który służy Panu, *
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Nie przelęknie się złej nowiny, *
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie *
i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
Rozdaje i obdarza ubogich, *
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą *
będzie jego potęga.
Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ef 1, 17-18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem,
abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 12, 13-17)
Podatek należny cezarowi
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli pochwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim Ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?».
Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście Mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?».
Odpowiedzieli Mu: «Cezara».
Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
I byli pełni podziwu dla Niego.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Bóg zna nasze serca
Pochlebstwo jest formą obłudy, próbą kontroli i ukrytą manipulacją. To zakamuflowane pod pięknymi słowami oszustwo i wyraz hipokryzji. Nikt z nas tego nie lubi, lecz czasami się nim posługujemy. Ludzie nieuczciwi wykorzystują pochlebstwo jako oręż, by zyskać przewagę albo by przeciągnąć innych na swoją stronę. Na Boga to nie działa. On zna nasze serca. Możemy oszukać innych, ale nie Boga. Czy i nam grozi obłuda? Niestety tak. Możemy używać pochlebnych słów i pochlebnych modlitw i być chrześcijanami, którzy „czczą Boga wargami, ale swoim sercem są daleko od Niego” (por. Mt 15, 8). Przed Jezusem zawsze warto być szczerym, nawet jeśli zrobiliśmy coś złego. To trudne, bo boimy się kary. Jesteśmy jak małe dzieci, które coś zbroiły i próbują ukryć to przed rodzicami. Przed kochającym Bogiem Ojcem nie musimy udawać. On wie o nas wszystko, ale też o tym wszystkim chce usłyszeć od nas.
Panie Jezu, Twoja mądrość i wypływające z niej słowo oczyszcza. Uchroń mnie przed fałszywym językiem pochlebców. Niech mój umysł i serce karmią się prawdą, a usta mówią tylko to, co jest prawdziwe i budujące. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Bóg zna nasze serca
Pochlebstwo jest formą obłudy, próbą kontroli i ukrytą manipulacją. To zakamuflowane pod pięknymi słowami oszustwo i wyraz hipokryzji. Nikt z nas tego nie lubi, lecz czasami się nim posługujemy. Ludzie nieuczciwi wykorzystują pochlebstwo jako oręż, by zyskać przewagę albo by przeciągnąć innych na swoją stronę. Na Boga to nie działa. On zna nasze serca. Możemy oszukać innych, ale nie Boga. Czy i nam grozi obłuda? Niestety tak. Możemy używać pochlebnych słów i pochlebnych modlitw i być chrześcijanami, którzy „czczą Boga wargami, ale swoim sercem są daleko od Niego” (por. Mt 15, 8). Przed Jezusem zawsze warto być szczerym, nawet jeśli zrobiliśmy coś złego. To trudne, bo boimy się kary. Jesteśmy jak małe dzieci, które coś zbroiły i próbują ukryć to przed rodzicami. Przed kochającym Bogiem Ojcem nie musimy udawać. On wie o nas wszystko, ale też o tym wszystkim chce usłyszeć od nas.
Panie Jezu, Twoja mądrość i wypływające z niej słowo oczyszcza. Uchroń mnie przed fałszywym językiem pochlebców. Niech mój umysł i serce karmią się prawdą, a usta mówią tylko to, co jest prawdziwe i budujące. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła