ŚRODA X TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (2 Kor 3, 4-11)

Godność sług Nowego Przymierza

Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:
Jeżeli dzięki Chrystusowi taką ufność w Bogu pokładamy, to nie dlatego, żebyśmy uważali, iż jesteśmy w stanie pomyśleć coś sami z siebie, lecz wiemy, że ta możność nasza jest z Boga. On też sprawił, że mogliśmy stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
Ale jeśli posługiwanie śmierci, utrwalone literami w kamieniu, dokonywało się w chwale, tak iż synowie Izraela nie mogli spoglądać na oblicze Mojżesza z powodu blasku jego oblicza, który miał przeminąć, to o ileż bardziej pełne chwały będzie posługiwanie Ducha? Jeżeli bowiem posługiwanie potępieniu jest chwałą, to o ileż bardziej będzie obfitować w chwałę posługiwanie sprawiedliwości. Wobec przeogromnej chwały okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko częściową. Jeżeli zaś to, co przemijające, było w chwale, daleko więcej cieszy się chwałą to, co trwa.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 99 (98), 5-6. 7-8. 9)

Refren: Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie.

Wysławiajcie Pana, naszego Boga, *
padajcie przed podnóżkiem stóp Jego, bo On jest święty.
Wśród Jego kapłanów są Mojżesz, Aaron i Samuel †
wśród tych, którzy wzywali Jego imienia, *
wzywali Pana, a On ich wysłuchał.

Refren: Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie.

Przemawiał do nich w słupie obłoku, *
a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał.
Boże, nasz Panie, Ty ich wysłuchałeś, *
łaskę im okazałeś, lecz karałeś występki.

Refren: Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie.

Wysławiajcie Pana, *
Boga naszego,
pokłon oddajcie Jego świętej górze, *
bo Pan nasz i Bóg jest święty.

Refren: Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 25 (24), 4b. 5a)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Naucz mnie, Boże, chodzić Twoimi ścieżkami,
prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 5, 17-19)

Jezus nie znosi Prawa, lecz je wypełnia

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.
Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim».

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Prawo ma wypełnienie w Jezusie

Żydzi co roku w czasie Dnia Przebłagania proszą Boga o przebaczenie grzechów. Jezus uchodził w oczach Żydów i ich duchowych przywódców za nauczyciela. Jego nauczanie często mieściło się w ramach rabinistycznej interpretacji Prawa. Jednak wywoływało sprzeciw. „W Jego mowie była bowiem niezwykła moc, jakiej nie posiadali ich nauczyciele Pisma” (Mt 7, 29). Na Górze Błogosławieństw Jezus dał nam nowy Dekalog. Jest to to samo słowo Boga, które zabrzmiało na Synaju. Słowo to nie obala Prawa, ale je wypełnia, dając mu w sposób boski ostateczną interpretację: „Słyszeliście, że kiedyś powiedziano (…). A Ja wam mówię” (Mt 5, 33-34). Tym samym autorytetem Jezus odrzuca pewną „ludzką tradycję” faryzeuszów, którzy przeinaczają słowo Boże (Mk 7, 13). Tylko On mógł wypełnić Prawo w sposób doskonały.

Panie Jezu, nie pozwól, aby moja gorliwość zamieniła się w obłudną kazuistykę. Ty doskonale wypełniłeś Prawo. Tylko Ty jeden jesteś sprawiedliwy. Bez Twojej łaski sam nic nie mogę uczynić. Przebacz mi moje grzechy. Amen.

Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła