WTOREK XIX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 2, 8 – 3, 4)
Wizja księgi
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Tak mówi Pan:
«Ty, synu człowieczy, słuchaj tego, co ci powiem. Nie opieraj się, jak ten lud zbuntowany. Otwórz usta swoje i zjedz, co ci podam».
Popatrzyłem, a oto wyciągnięta była w moim kierunku ręka, w której był zwój księgi. Rozwinęła go przede mną; był zapisany z jednej i drugiej strony, a opisane w nim były narzekania, wzdychania i biadania.
A On rzekł do mnie: «Synu człowieczy, zjedz to, co masz przed sobą. Zjedz ten zwój i idź przemawiać do Izraelitów!» Otworzyłem więc usta, a On dał mi zjeść ów zwój, mówiąc do mnie: «Synu człowieczy, nasyć żołądek i napełnij wnętrzności swoje tym zwojem, który ci podałem». Zjadłem go, a w ustach moich był słodki jak miód. Potem rzekł do mnie: «Synu człowieczy, udaj się do domu Izraela i przemawiaj do nich moimi słowami».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 14 i 24. 72 i 103. 111 i 131)
Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.
Więcej się cieszę z drogi wskazanej przez Twe napomnienia *
niż z wszelkiego bogactwa.
Bo Twe napomnienia są moją rozkoszą, *
moimi doradcami Twoje ustawy.
Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.
Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Jak słodka jest Twoja mowa dla mego podniebienia, *
ponad miód słodsza dla ust moich.
Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.
Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki, *
bo są radością mojego serca.
Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, *
bo pragnę Twoich przykazań.
Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11, 29ab)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokornego serca.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 18, 1-5. 10. 12-14)
Godność dzieci. Przypowieść o zabłąkanej owcy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł:
«Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje.
Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.
Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 2, 8 – 3, 4)
Wizja księgi
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Tak mówi Pan:
«Ty, synu człowieczy, słuchaj tego, co ci powiem. Nie opieraj się, jak ten lud zbuntowany. Otwórz usta swoje i zjedz, co ci podam».
Popatrzyłem, a oto wyciągnięta była w moim kierunku ręka, w której był zwój księgi. Rozwinęła go przede mną; był zapisany z jednej i drugiej strony, a opisane w nim były narzekania, wzdychania i biadania.
A On rzekł do mnie: «Synu człowieczy, zjedz to, co masz przed sobą. Zjedz ten zwój i idź przemawiać do Izraelitów!» Otworzyłem więc usta, a On dał mi zjeść ów zwój, mówiąc do mnie: «Synu człowieczy, nasyć żołądek i napełnij wnętrzności swoje tym zwojem, który ci podałem». Zjadłem go, a w ustach moich był słodki jak miód. Potem rzekł do mnie: «Synu człowieczy, udaj się do domu Izraela i przemawiaj do nich moimi słowami».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 14 i 24. 72 i 103. 111 i 131)
Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.
Więcej się cieszę z drogi wskazanej przez Twe napomnienia *
niż z wszelkiego bogactwa.
Bo Twe napomnienia są moją rozkoszą, *
moimi doradcami Twoje ustawy.
Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.
Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Jak słodka jest Twoja mowa dla mego podniebienia, *
ponad miód słodsza dla ust moich.
Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.
Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki, *
bo są radością mojego serca.
Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, *
bo pragnę Twoich przykazań.
Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11, 29ab)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokornego serca.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 18, 1-5. 10. 12-14)
Godność dzieci. Przypowieść o zabłąkanej owcy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł:
«Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje.
Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.
Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.
Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Pokora drogą do Boga
„Kto jest największy w królestwie niebieskim?”. Uczniowie pytają Jezusa o przyszłe znaczenie w niebie, ale także o to, kto już teraz ma szansę na to, by być bliżej Pana – po prawej czy po lewej stronie. W odpowiedzi Pan Jezus przywołuje przykład dziecka: „Kto się stanie tak mały, jak to dziecko, ten będzie największy w królestwie niebieskim”. Trzeba odwrócić zwyczajowy sposób myślenia, nie biec za tym, co w oczach ludzi wielkie, ale przyjąć pokorę jako drogę do Boga. Aniołowie dzieci, tak samo jak aniołowie pokornych, „widzą ciągle oblicze Ojca”. Pierwszym wzorem takiego uniżenia, które prowadzi do chwały, jest sam Chrystus. List do Filipian (Flp 2, 5-11) zawiera hymn o Jezusie jako wzorze pokory. On uniżył samego siebie przez wcielenie i przez śmierć na krzyżu, „dlatego Bóg Go wywyższył”. Święty Paweł zachęca: „miejcie w sobie takie usposobienie”.
Panie Jezu, nie jest mi łatwo być pokornym, bo muszę pokonać egoizm. Ale pokora daje wolność, pozbawia przesadnych zmartwień i przede wszystkim stawia mnie w prawdzie. Udziel mi daru pokory i prostoty. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Pokora drogą do Boga
„Kto jest największy w królestwie niebieskim?”. Uczniowie pytają Jezusa o przyszłe znaczenie w niebie, ale także o to, kto już teraz ma szansę na to, by być bliżej Pana – po prawej czy po lewej stronie. W odpowiedzi Pan Jezus przywołuje przykład dziecka: „Kto się stanie tak mały, jak to dziecko, ten będzie największy w królestwie niebieskim”. Trzeba odwrócić zwyczajowy sposób myślenia, nie biec za tym, co w oczach ludzi wielkie, ale przyjąć pokorę jako drogę do Boga. Aniołowie dzieci, tak samo jak aniołowie pokornych, „widzą ciągle oblicze Ojca”. Pierwszym wzorem takiego uniżenia, które prowadzi do chwały, jest sam Chrystus. List do Filipian (Flp 2, 5-11) zawiera hymn o Jezusie jako wzorze pokory. On uniżył samego siebie przez wcielenie i przez śmierć na krzyżu, „dlatego Bóg Go wywyższył”. Święty Paweł zachęca: „miejcie w sobie takie usposobienie”.
Panie Jezu, nie jest mi łatwo być pokornym, bo muszę pokonać egoizm. Ale pokora daje wolność, pozbawia przesadnych zmartwień i przede wszystkim stawia mnie w prawdzie. Udziel mi daru pokory i prostoty. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła