ŚRODA XXVII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Ga 2, 1-2. 7-14)
Paweł wyrzuca Piotrowi chwiejność
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Po czternastu latach udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, zabierając z sobą także Tytusa. Udałem się zaś w tę stronę na skutek otrzymanego objawienia. I przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się poważaniem, by stwierdzili, czy nie biegnę lub nie biegłem na próżno.
Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy, że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych – Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan – i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych, ale żebyśmy pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić.
Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się odsuwać i trzymać z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni pochodzenia żydowskiego, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę.
Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Ewangelii, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: «Jeżeli ty, choć jesteś Żydem, żyjesz według obyczajów przyjętych wśród pogan, a nie wśród Żydów, to jak możesz zmuszać pogan do przyjmowania zwyczajów żydowskich?»
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 117 (116), 1b-2)
Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
Albo: Alleluja.
Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.
Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Rz 8, 15bc)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,
w którym wołamy: «Abba, Ojcze».
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 11, 1-4)
Jezus uczy modlitwy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów».
A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Ga 2, 1-2. 7-14)
Paweł wyrzuca Piotrowi chwiejność
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Po czternastu latach udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, zabierając z sobą także Tytusa. Udałem się zaś w tę stronę na skutek otrzymanego objawienia. I przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się poważaniem, by stwierdzili, czy nie biegnę lub nie biegłem na próżno.
Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy, że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych – Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan – i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych, ale żebyśmy pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić.
Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył. Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się odsuwać i trzymać z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni pochodzenia żydowskiego, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę.
Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Ewangelii, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: «Jeżeli ty, choć jesteś Żydem, żyjesz według obyczajów przyjętych wśród pogan, a nie wśród Żydów, to jak możesz zmuszać pogan do przyjmowania zwyczajów żydowskich?»
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 117 (116), 1b-2)
Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
Albo: Alleluja.
Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.
Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Rz 8, 15bc)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,
w którym wołamy: «Abba, Ojcze».
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 11, 1-4)
Jezus uczy modlitwy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów».
A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Mówmy do Boga: Ojcze!
Kontemplując dzisiejszą Ewangelię i zastanawiając się nad sensem Modlitwy Pańskiej, doznajemy ogromnego poruszenia na myśl, że możemy – dzięki słowom, których nauczył nas Chrystus – mówić do Boga: Ojcze. Pamiętajmy, że Bóg nie jest „jak ojciec”. Bóg „jest ojcem”. Nie udaje, nie wchodzi w rolę, nie zachowuje się jak ktoś, kogo inni chcieliby naśladować, lecz „jest ojcem” – w najgłębszym sensie. Ojcostwo to Jego istota, Jego tożsamość. W świecie, który próbuje zmanipulować wizerunek Boga, wmówić nam, że jest On okrutny lub obojętny, trzeba nam trzymać się kurczowo Modlitwy Pańskiej. Tylko ona objawia nam prawdę, bo w niej wylał się na nas duch Jezusa Chrystusa, duch synostwa, który jako jedyny może nas uzdolnić do wyznania tak głębokiego, do modlitwy tak odważnej, że niemalże zuchwałej: Ojcze!
Panie Jezu Chryste, Synu Ojca Przedwiecznego, zsyłaj na mnie Ducha Świętego, w którym mogę wołać: Abba! Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022
o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Mówmy do Boga: Ojcze!
Kontemplując dzisiejszą Ewangelię i zastanawiając się nad sensem Modlitwy Pańskiej, doznajemy ogromnego poruszenia na myśl, że możemy – dzięki słowom, których nauczył nas Chrystus – mówić do Boga: Ojcze. Pamiętajmy, że Bóg nie jest „jak ojciec”. Bóg „jest ojcem”. Nie udaje, nie wchodzi w rolę, nie zachowuje się jak ktoś, kogo inni chcieliby naśladować, lecz „jest ojcem” – w najgłębszym sensie. Ojcostwo to Jego istota, Jego tożsamość. W świecie, który próbuje zmanipulować wizerunek Boga, wmówić nam, że jest On okrutny lub obojętny, trzeba nam trzymać się kurczowo Modlitwy Pańskiej. Tylko ona objawia nam prawdę, bo w niej wylał się na nas duch Jezusa Chrystusa, duch synostwa, który jako jedyny może nas uzdolnić do wyznania tak głębokiego, do modlitwy tak odważnej, że niemalże zuchwałej: Ojcze!
Panie Jezu Chryste, Synu Ojca Przedwiecznego, zsyłaj na mnie Ducha Świętego, w którym mogę wołać: Abba! Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2022o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła