Czytania

Strona główna Czytania

WSPOMNIENIE ŚW. FAUSTYNY KOWALSKIEJ, ZAKONNICY (czytania z dnia)

SOBOTA XXVI TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (Hi 42, 1-3. 5-6. 12-17)

Bóg błogosławi skruszonemu Hiobowi

Czytanie z Księgi Hioba

Hiob odpowiedział Panu: «Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić. Kto przysłoni plan nierozumnie? O rzeczach wzniosłych mówiłem. To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem. Dotąd Cię znałem ze słyszenia, teraz ujrzało Cię moje oko, dlatego odwołuję, co powiedziałem, kajam się w prochu i w popiele».
Potem Pan błogosławił Hiobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic. Miał jeszcze siedmiu synów i trzy córki. Pierwszą nazwał Gołębicą, drugą – Kasją, a trzecią – Rogiem-z-kremem-do-powiek. Nie było w całym kraju kobiet tak pięknych jak córki Hioba. Dał im też ojciec dziedzictwo między braćmi.
I żył jeszcze Hiob sto czterdzieści lat, i widział swych synów i wnuków – cztery pokolenia. Umarł Hiob stary i w pełni dni.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 66 i 71. 75 i 91. 125 i 130)

Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.

Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności, *
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobrze to dla mnie, że mnie poniżyłeś, *
bym się nauczył Twoich ustaw.

Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.

Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki, *
że dotknąłeś mnie słusznie.
Wszystko trwa do dzisiaj według Twych wyroków, *
bo wszelkie rzeczy Ci służą.

Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.

Jestem Twoim sługą, daj, abym zrozumiał *
i poznał Twoje napomnienia.
Poznanie Twoich słów oświeca *
i naucza niedoświadczonych.

Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11, 25)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 10, 17-24)

Przywileje uczniów

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają».
Wtedy rzekł do nich: «Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie».
W tej to chwili rozradował się Jezus w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».
Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Prawdziwa radość

Siedemdziesięciu dwóch uczniów powraca ze swojej pracy ewangelizacyjnej z ogromną radością. Są zaskoczeni tym, jak wielką władzę duchową otrzymali, nawet demony poddają się im, gdy głoszą w imię Jezusa. Taka moc może rodzić w głosicielu poczucie wyjątkowości. Ale Jezus zachęca, by nie patrzyli na te efekty. One są spektakularne, lecz ograniczone w czasie. Prawdziwa radość jest po drugiej stronie życia – w niebie. Pięknie opisuje to Księga Apokalipsy. Kościołowi w Sardach Chrystus składa obietnicę: „Zwycięzca będzie nosił białe szaty i nie wymażę jego imienia z księgi życia. Imię jego wyznam przed moim Ojcem i przed Jego aniołami” (Ap 3, 5).

Panie Jezu, pośród różnych spraw tego świata pomóż mi zachować proste serce: ufne i dziecięce. Takie, które przyjmuje wszystkie poruszenia i dary łaski, jakie przez Ducha Świętego zsyła Twój Ojciec. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła