Rzeczywistość świadectwa może być rozpatrywana w różnym wymiarze. Mówimy o szczególnym rodzaju świadectwa, jakim jest męczeństwo, w przypadku tych osób, które z powodu Chrystusa przelały krew. Tak pojęte świadectwo od początków chrześcijaństwa uważane było za najwyższy przejaw wiary w Chrystusa. Lecz jeżeli ktoś, kierując się wiarą, podejmował trud odpowiedzi na Boże powołanie i starał się realizować wolę Bożą - pomimo licznych przeszkód - w powszechnej opinii chrześcijan również uznawany był za świadka-męczennika.
W historii chrześcijaństwa nie brak osób, które zasłużyły sobie na miano świadków Chrystusa. Należy do nich z pewnością błogosławiony ksiądz Jakub Alberione, beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w dniu 27 kwietnia 2003 r. w Rzymie. Został on zaliczony do najbardziej reprezentatywnych założycieli instytutów życia konsekrowanego w drugim tysiącleciu chrześcijaństwa. Powołał do istnienia Rodzinę Świętego Pawła, w skład której wchodzi pięć zgromadzeń zakonnych: Towarzystwo Świętego Pawła (pauliści), Córki Świętego Pawła (paulistki), Pobożne Uczennice Boskiego Mistrza (uczennice), Siostry Jezusa Dobrego Pasterza (pasterzanki), Instytut Królowej Apostołów dla Powołań (apostolinki); cztery instytuty świeckie: Instytut Matki Bożej Zwiastowania przeznaczony dla kobiet (anuncjatynki), Instytut Świętego Archanioła Gabriela przeznaczony dla mężczyzn (gabrielini), Instytut Jezusa Kapłana zrzeszający księży i biskupów diecezjalnych, Instytut Świętej Rodziny skupiający małżonków, a także stowarzyszenie świeckie Unia Współpracowników Paulińskich, które obejmuje osoby pragnące aktywnie uczestniczyć w duchowości i misji Rodziny Świętego Pawła.
Członkowie wspólnot, które ks. Alberione powołał do istnienia, mają podejmować dzieło osobistego uświęcenia oraz ewangelizacji świata. Każda wspólnota ma swoją specyficzną misję do spełnienia i wszystkie razem mają zadanie nieść Chrystusa światu, zwracając szczególną uwagę na to, aby ukazywać całego Chrystusa, we wszystkich Jego wymiarach, tak jak On sam siebie objawił: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem" (J 14, 6). W dziele głoszenia Ewangelii Założyciel akcentował przede wszystkim potrzebę przepowiadania współczesnym językiem, wykorzystując do tego celu najnowocześniejsze środki, jakie postęp techniczny daje człowiekowi. Zwrócenie uwagi na współczesność i ubogacenie działalności Kościoła w nowoczesne środki przekazu każą widzieć w bł. Jakubie Alberione prekursora nowej ewangelizacji i szczególnego świadka Jezusa czasów współczesnych.