ŚRODA XI TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (2 Krl 2, 1. 6-14)
Eliasz uniesiony do nieba
Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej
Kiedy Pan miał wśród wichru unieść Eliasza do nieba, Eliasz szedł z Elizeuszem z Gilgal. Wtedy rzekł Eliasz do niego: «Zostań, proszę, tutaj, bo Pan posłał mnie aż do Jordanu». Elizeusz zaś odpowiedział: «Na życie Pana i na twoje życie: nie opuszczę cię!» I szli dalej razem.
A pięćdziesięciu spośród synów prorockich poszło i stanęło z przeciwka, w oddali, podczas gdy oni obydwaj przystanęli nad Jordanem.
Wtedy Eliasz zdjął swój płaszcz, zwinął go i uderzył w wody, tak iż się rozdzieliły w obydwie strony. A oni we dwóch przeszli po suchym łożysku. Kiedy zaś przeszli, Eliasz rzekł do Elizeusza: «Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie». Elizeusz zaś powiedział: «Niechby – proszę – dwie części twego ducha przeszły na mnie!» On zaś odrzekł: «Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się».
Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch; a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios. Elizeusz zaś patrzał i wołał: «Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze». I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie swoje szaty, Elizeusz rozdarł je na dwie części i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł od niego z góry.
Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu. I wziął płaszcz Eliasza, który spadł od niego z góry, i uderzył w wody. Wtedy rzekł: «Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?» I uderzył w wody, a one rozdzieliły się na obydwie strony. Elizeusz zaś przeszedł środkiem.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 31 (30), 20. 21. 24)
Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, *
którą zachowałeś dla bogobojnych.
Okazujesz ją tym, którzy uciekają się do Ciebie *
na oczach ludzi.
Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
Osłaniasz ich Twą obecnością *
od spisku mężów,
ukrywasz w swym namiocie *
przed swarliwym językiem.
Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
Miłujcie Pana, wszyscy, *
którzy cześć Mu oddajecie.
Pan chroni wiernych, *
a pysznym z nawiązką odpłaca.
Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 6, 1-6. 16-18)
Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (2 Krl 2, 1. 6-14)
Eliasz uniesiony do nieba
Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej
Kiedy Pan miał wśród wichru unieść Eliasza do nieba, Eliasz szedł z Elizeuszem z Gilgal. Wtedy rzekł Eliasz do niego: «Zostań, proszę, tutaj, bo Pan posłał mnie aż do Jordanu». Elizeusz zaś odpowiedział: «Na życie Pana i na twoje życie: nie opuszczę cię!» I szli dalej razem.
A pięćdziesięciu spośród synów prorockich poszło i stanęło z przeciwka, w oddali, podczas gdy oni obydwaj przystanęli nad Jordanem.
Wtedy Eliasz zdjął swój płaszcz, zwinął go i uderzył w wody, tak iż się rozdzieliły w obydwie strony. A oni we dwóch przeszli po suchym łożysku. Kiedy zaś przeszli, Eliasz rzekł do Elizeusza: «Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie». Elizeusz zaś powiedział: «Niechby – proszę – dwie części twego ducha przeszły na mnie!» On zaś odrzekł: «Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się».
Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch; a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios. Elizeusz zaś patrzał i wołał: «Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze». I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie swoje szaty, Elizeusz rozdarł je na dwie części i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł od niego z góry.
Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu. I wziął płaszcz Eliasza, który spadł od niego z góry, i uderzył w wody. Wtedy rzekł: «Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?» I uderzył w wody, a one rozdzieliły się na obydwie strony. Elizeusz zaś przeszedł środkiem.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 31 (30), 20. 21. 24)
Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, *
którą zachowałeś dla bogobojnych.
Okazujesz ją tym, którzy uciekają się do Ciebie *
na oczach ludzi.
Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
Osłaniasz ich Twą obecnością *
od spisku mężów,
ukrywasz w swym namiocie *
przed swarliwym językiem.
Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
Miłujcie Pana, wszyscy, *
którzy cześć Mu oddajecie.
Pan chroni wiernych, *
a pysznym z nawiązką odpłaca.
Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14, 23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 6, 1-6. 16-18)
Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Prawdziwa pobożność
Jałmużna, modlitwa i post to uczynki, które powinny być stale obecne w naszym życiu. Ich celem jest oderwanie się od zachłannej codzienności i utrzymanie wrażliwości serca na sprawy duchowe. Za przykładem Jezusa mamy wspierać ubogich, modlić się do Ojca, który jest w niebie, oraz pościć. Te trzy uczynki pokutne są kanonem zachowań w zdrowo rozumianej pobożności. Istnieje jednak w nas pewna pokusa, aby pokazać, że jesteśmy pobożni. Być może chcemy wzbudzić u innych podziw lub w jakimś stopniu schlebiać sobie samym. W Pierwszym Liście do Tymoteusza czytamy, że niektórzy ludzie „w pobożności widzą źródło zysku”. Święty Paweł odpowiada na taką niewłaściwą postawę: „Owszem, pobożność jest wielkim zyskiem dla tego, kto zadowala się tym, co posiada” (1 Tm 6, 5-6). Prawdziwa pobożność wzmacnia pokorę, skłania do pomagania innym w skromności i do modlitwy w ukryciu przed oczyma ludzi. Dostrzega ją Ten, który jest w ukryciu – Ojciec Niebieski. Ceni taką postawę swoich dzieci i w wieczności hojnie je nagrodzi.
Panie Jezu, pozwól mi zachować między mną a Tobą to, co nas łączy. Niech będzie okryte dyskretnym milczeniem to, co wlewasz w moje serce: łaski, natchnienia, słowa pociechy i światło Twojej obecności. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Prawdziwa pobożność
Jałmużna, modlitwa i post to uczynki, które powinny być stale obecne w naszym życiu. Ich celem jest oderwanie się od zachłannej codzienności i utrzymanie wrażliwości serca na sprawy duchowe. Za przykładem Jezusa mamy wspierać ubogich, modlić się do Ojca, który jest w niebie, oraz pościć. Te trzy uczynki pokutne są kanonem zachowań w zdrowo rozumianej pobożności. Istnieje jednak w nas pewna pokusa, aby pokazać, że jesteśmy pobożni. Być może chcemy wzbudzić u innych podziw lub w jakimś stopniu schlebiać sobie samym. W Pierwszym Liście do Tymoteusza czytamy, że niektórzy ludzie „w pobożności widzą źródło zysku”. Święty Paweł odpowiada na taką niewłaściwą postawę: „Owszem, pobożność jest wielkim zyskiem dla tego, kto zadowala się tym, co posiada” (1 Tm 6, 5-6). Prawdziwa pobożność wzmacnia pokorę, skłania do pomagania innym w skromności i do modlitwy w ukryciu przed oczyma ludzi. Dostrzega ją Ten, który jest w ukryciu – Ojciec Niebieski. Ceni taką postawę swoich dzieci i w wieczności hojnie je nagrodzi.
Panie Jezu, pozwól mi zachować między mną a Tobą to, co nas łączy. Niech będzie okryte dyskretnym milczeniem to, co wlewasz w moje serce: łaski, natchnienia, słowa pociechy i światło Twojej obecności. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła