PIĄTEK III TYGODNIA WIELKIEGO POSTU
PIERWSZE CZYTANIE (Oz 14, 2-10)
Wróć do Pana Boga twojego
Czytanie z Księgi proroka Ozeasza
Tak mówi Pan: «Wróć, Izraelu, do Pana, Boga twojego, upadłeś bowiem przez własną swą winę. Zabierzcie z sobą słowa i nawróćcie się do Pana! Mówcie do Niego: „Usuń cały grzech, a przyjmij to, co dobre, zamiast cielców dajemy Ci nasze wargi. Asyria nie może nas zbawić; nie chcemy już wsiadać na konie ani też mówić nasz boże do dzieła rąk naszych. U Ciebie bowiem znajdzie litość sierota”.
Uleczę ich niewierność, szczodrze obdarzę ich miłością, bo gniew mój odwrócił się od nich. Stanę się jakby rosą dla Izraela, tak że rozkwitnie jak lilia i jak topola zapuści korzenie. Rozwiną się jego latorośle, będzie wspaniały jak drzewo oliwne, woń jego będzie jak woń Libanu.
I wrócą znowu, by usiąść w mym cieniu, i zboża uprawiać będą, winnice sadzić, których sława będzie tak wielka jak wina libańskiego. Co ma jeszcze Efraim wspólnego z bożkami? Ja go wysłuchuję i Ja na niego spoglądam, Ja jestem jak cyprys zielony i Mnie zawdzięcza swój owoc. Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pańskie są proste: kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 81, 6c-8a. 8bc-9. 10-11ab. 14. 17)
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
Słyszę słowa nieznane: *
«Uwolniłem od brzemienia jego barki,
jego ręce porzuciły kosze. *
Wołałeś w ucisku, a Ja cię ocaliłem.
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
Odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury, *
doświadczyłem cię przy wodach Meriba.
Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć, *
obyś Mnie posłuchał, Izraelu!
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
Nie będziesz miał obcego boga, *
cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał.
Ja jestem Panem, Bogiem twoim, *
który cię wywiódł z ziemi egipskiej.
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
Gdyby mój lud Mnie posłuchał, *
a Izrael kroczył moimi drogami,
jego bym karmił wyborną pszenicą *
i sycił miodem z opoki».
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 4, 17)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Pan mówi: Nawracajcie się,
bliskie jest królestwo niebieskie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (Mk 12, 28b-34)
Pierwsze ze wszystkich przykazań
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?».
Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».
Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Oz 14, 2-10)
Wróć do Pana Boga twojego
Czytanie z Księgi proroka Ozeasza
Tak mówi Pan: «Wróć, Izraelu, do Pana, Boga twojego, upadłeś bowiem przez własną swą winę. Zabierzcie z sobą słowa i nawróćcie się do Pana! Mówcie do Niego: „Usuń cały grzech, a przyjmij to, co dobre, zamiast cielców dajemy Ci nasze wargi. Asyria nie może nas zbawić; nie chcemy już wsiadać na konie ani też mówić nasz boże do dzieła rąk naszych. U Ciebie bowiem znajdzie litość sierota”.
Uleczę ich niewierność, szczodrze obdarzę ich miłością, bo gniew mój odwrócił się od nich. Stanę się jakby rosą dla Izraela, tak że rozkwitnie jak lilia i jak topola zapuści korzenie. Rozwiną się jego latorośle, będzie wspaniały jak drzewo oliwne, woń jego będzie jak woń Libanu.
I wrócą znowu, by usiąść w mym cieniu, i zboża uprawiać będą, winnice sadzić, których sława będzie tak wielka jak wina libańskiego. Co ma jeszcze Efraim wspólnego z bożkami? Ja go wysłuchuję i Ja na niego spoglądam, Ja jestem jak cyprys zielony i Mnie zawdzięcza swój owoc. Któż jest tak mądry, aby to pojął, i tak rozumny, aby to rozważył? Bo drogi Pańskie są proste: kroczą nimi sprawiedliwi, lecz potykają się na nich grzesznicy».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 81, 6c-8a. 8bc-9. 10-11ab. 14. 17)
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
Słyszę słowa nieznane: *
«Uwolniłem od brzemienia jego barki,
jego ręce porzuciły kosze. *
Wołałeś w ucisku, a Ja cię ocaliłem.
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
Odpowiedziałem ci z grzmiącej chmury, *
doświadczyłem cię przy wodach Meriba.
Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć, *
obyś Mnie posłuchał, Izraelu!
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
Nie będziesz miał obcego boga, *
cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał.
Ja jestem Panem, Bogiem twoim, *
który cię wywiódł z ziemi egipskiej.
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
Gdyby mój lud Mnie posłuchał, *
a Izrael kroczył moimi drogami,
jego bym karmił wyborną pszenicą *
i sycił miodem z opoki».
Refren: Ja jestem Bogiem, słuchaj mego głosu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 4, 17)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Pan mówi: Nawracajcie się,
bliskie jest królestwo niebieskie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (Mk 12, 28b-34)
Pierwsze ze wszystkich przykazań
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?».
Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».
Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Miłość Boga i bliźniego
Izraelici Starego Przymierza wyprowadzali z Pięcioksięgu, czyli Tory, 613 różnych przykazań, praw, nakazów i pomniejszych przepisów, które należało zachować, aby być posłusznym Bogu. W takim kontekście rozumie się pytanie nauczyciela Pisma o pierwsze ze wszystkich przykazań, czyli o zasadę, która porządkuje Prawo. Pan Jezus odpowiada, posługując się Torą. Cytuje dwa różne teksty: będziesz miłował Boga (Pwt 6, 4n) oraz swego bliźniego (Kpł 19, 18). W takim zestawieniu te dwa przykazania nie były ze sobą powiązane. Pan Jezus w swoim nauczaniu dokonuje interpretacji Prawa, które Bóg nadał swojemu ludowi. Miłość do Boga znajduje swoje dopełnienie w miłości bliźniego, a miłość bliźniego ma swoje źródło w miłości do Boga. Tylko tak rozumiane przykazania mają swoje pełne znaczenie. Nauczyciel Pisma, który zadaje pytanie Jezusowi, jest pokorny, bo przyznaje się, że nie wie wszystkiego, i mądry, gdyż właściwie rozumie otrzymaną odpowiedź. Połączenie pokory z mądrością to wyjątkowy dar.
Panie Jezu, pragnę przyjąć jako zasadę mojego życia przykazanie miłości Ciebie i bliźniego. I choć nie umiem kochać tak, jak tego pragnie moje serce, naucz mnie miłować autentycznie. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Miłość Boga i bliźniego
Izraelici Starego Przymierza wyprowadzali z Pięcioksięgu, czyli Tory, 613 różnych przykazań, praw, nakazów i pomniejszych przepisów, które należało zachować, aby być posłusznym Bogu. W takim kontekście rozumie się pytanie nauczyciela Pisma o pierwsze ze wszystkich przykazań, czyli o zasadę, która porządkuje Prawo. Pan Jezus odpowiada, posługując się Torą. Cytuje dwa różne teksty: będziesz miłował Boga (Pwt 6, 4n) oraz swego bliźniego (Kpł 19, 18). W takim zestawieniu te dwa przykazania nie były ze sobą powiązane. Pan Jezus w swoim nauczaniu dokonuje interpretacji Prawa, które Bóg nadał swojemu ludowi. Miłość do Boga znajduje swoje dopełnienie w miłości bliźniego, a miłość bliźniego ma swoje źródło w miłości do Boga. Tylko tak rozumiane przykazania mają swoje pełne znaczenie. Nauczyciel Pisma, który zadaje pytanie Jezusowi, jest pokorny, bo przyznaje się, że nie wie wszystkiego, i mądry, gdyż właściwie rozumie otrzymaną odpowiedź. Połączenie pokory z mądrością to wyjątkowy dar.
Panie Jezu, pragnę przyjąć jako zasadę mojego życia przykazanie miłości Ciebie i bliźniego. I choć nie umiem kochać tak, jak tego pragnie moje serce, naucz mnie miłować autentycznie. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła