PONIEDZIAŁEK I TYGODNIA ADWENTU
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 2, 1-5)
Pokój królestwa Bożego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:
Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo pochodzi z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem».
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i sędzią dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!
Oto słowo Boże.
W roku A, gdy powyższe czytanie (Iz 2,1-5) zostało wykorzystane w pierwszą niedzielę adwentu, można odczytać następujące:
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 4, 2-6)
Radość zbawionych
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
W owym dniu Odrośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi przepychem i krasą dla ocalałych z Izraela. I będzie tak: Ktokolwiek pozostał żywy na Syjonie, i kto się ostał w Jeruzalem, każdy będzie nazwany świętym i wpisany do Księgi Życia w Jeruzalem.
Gdy Pan obmyje brud Córy Syjońskiej i krew rozlaną w Jeruzalem oczyści powiewem sądu i podmuchem pożogi, wtedy Pan przyjdzie spocząć na całej przestrzeni góry Syjonu i na tych, którzy się tam zgromadzą, we dnie jako obłok z dymu, w nocy jako olśniewający płomień ognia. Albowiem nad wszystkim chwała Pańska będzie osłoną i namiotem, by za dnia dać cień przed skwarem, ucieczkę zaś i schronienie przed nawałnicą i ulewą.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 122, 1-2.4-5.6-7.8-9)
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Proście o pokój dla Jeruzalem: *
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach, *
a pomyślność w twoich pałacach.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Ze względu na moich braci i przyjaciół *
będę wołał: «Pokój z tobą!».
Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *
modlę się o dobro dla ciebie.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 80, 4)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Panie, Boże nasz, przyjdź, aby nas uwolnić,
okaż swoje oblicze, a będziemy zbawieni.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 8, 5-11)
Wielu ze Wschodu i Zachodu przyjdzie do królestwa niebieskiego
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».
Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „Zrób to!” – a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 2, 1-5)
Pokój królestwa Bożego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:
Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stać będzie mocno na szczycie gór i wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo pochodzi z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem».
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i sędzią dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!
Oto słowo Boże.
W roku A, gdy powyższe czytanie (Iz 2,1-5) zostało wykorzystane w pierwszą niedzielę adwentu, można odczytać następujące:
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 4, 2-6)
Radość zbawionych
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
W owym dniu Odrośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi przepychem i krasą dla ocalałych z Izraela. I będzie tak: Ktokolwiek pozostał żywy na Syjonie, i kto się ostał w Jeruzalem, każdy będzie nazwany świętym i wpisany do Księgi Życia w Jeruzalem.
Gdy Pan obmyje brud Córy Syjońskiej i krew rozlaną w Jeruzalem oczyści powiewem sądu i podmuchem pożogi, wtedy Pan przyjdzie spocząć na całej przestrzeni góry Syjonu i na tych, którzy się tam zgromadzą, we dnie jako obłok z dymu, w nocy jako olśniewający płomień ognia. Albowiem nad wszystkim chwała Pańska będzie osłoną i namiotem, by za dnia dać cień przed skwarem, ucieczkę zaś i schronienie przed nawałnicą i ulewą.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 122, 1-2.4-5.6-7.8-9)
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Proście o pokój dla Jeruzalem: *
Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.
Niech pokój panuje w twych murach, *
a pomyślność w twoich pałacach.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Ze względu na moich braci i przyjaciół *
będę wołał: «Pokój z tobą!».
Ze względu na dom Pana, Boga naszego, *
modlę się o dobro dla ciebie.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 80, 4)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Panie, Boże nasz, przyjdź, aby nas uwolnić,
okaż swoje oblicze, a będziemy zbawieni.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 8, 5-11)
Wielu ze Wschodu i Zachodu przyjdzie do królestwa niebieskiego
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».
Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „Zrób to!” – a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Kto wejdzie do królestwa niebieskiego?
Królestwo niebieskie ponownie jest ukazane jako metafora uczty. Wejść do królestwa to tyle, co zasiąść za stołem z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem – patriarchami, którym za zasługę poczytano ich wiarę. W ich czasach nie było jeszcze Mojżesza ani Prawa, które zostało nadane na Synaju. Nie mogli się więc uświęcić przez życie według Prawa. Abraham i jego potomkowie uwierzyli i zostało im to policzone za zasługę. W Nowym Testamencie znacznie częściej wymieniany jest Abraham niż Mojżesz. Jest to zrozumiałe także w świetle dzisiejszego fragmentu. Setnik proszący o uzdrowienie sługi, o którym wspomina Łukasz, nie był Żydem, nie należał do ludu przymierza, nie miał więc nadziei na obietnicę zbawienia. A jednak znalazł sposób potrzebny do tego, aby wejść do królestwa i stać się uczestnikiem uczty. Tym kluczem jest pokorna i szczera wiara. Taka, która niczego sobie nie przypisuje, ale oczekuje zbawienia od Pana.
Panie Jezu, spraw, abym wierzył szczerze i pokornie. Ufam, że Twoja miłość otworzy mi bramę do życia wiecznego. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Kto wejdzie do królestwa niebieskiego?
Królestwo niebieskie ponownie jest ukazane jako metafora uczty. Wejść do królestwa to tyle, co zasiąść za stołem z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem – patriarchami, którym za zasługę poczytano ich wiarę. W ich czasach nie było jeszcze Mojżesza ani Prawa, które zostało nadane na Synaju. Nie mogli się więc uświęcić przez życie według Prawa. Abraham i jego potomkowie uwierzyli i zostało im to policzone za zasługę. W Nowym Testamencie znacznie częściej wymieniany jest Abraham niż Mojżesz. Jest to zrozumiałe także w świetle dzisiejszego fragmentu. Setnik proszący o uzdrowienie sługi, o którym wspomina Łukasz, nie był Żydem, nie należał do ludu przymierza, nie miał więc nadziei na obietnicę zbawienia. A jednak znalazł sposób potrzebny do tego, aby wejść do królestwa i stać się uczestnikiem uczty. Tym kluczem jest pokorna i szczera wiara. Taka, która niczego sobie nie przypisuje, ale oczekuje zbawienia od Pana.
Panie Jezu, spraw, abym wierzył szczerze i pokornie. Ufam, że Twoja miłość otworzy mi bramę do życia wiecznego. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła