WSPOMNIENIE ŚW. SCHOLASTYKI, DZIEWICY (czytania z dnia)
PONIEDZIAŁEK V TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 1, 1-19)
Stworzenie świata
Czytanie z Księgi Rodzaju
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.
Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!». I stała się światłość. Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!». Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!». A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg, widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I tak się stało. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I tak się stało. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 104, 1-2a. 5-6. 10 i 12. 24 i 35c)
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
Błogosław, duszo moja, Pana, *
Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
Odziany w majestat i piękno, *
światłem okryty jak płaszczem.
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
Umocniłeś fundamenty ziemi, *
nie zachwieje się na wieki wieków.
Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią, *
ponad górami stanęły wody.
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
Ty zdroje kierujesz do strumieni, *
które pośród gór się sączą.
Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie *
i śpiewa pośród gałęzi.
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! *
Ty wszystko mądrze uczyniłeś,
ziemia jest pełna Twoich stworzeń. *
Błogosław, duszo moja, Pana.
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 4, 23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 53-56)
Jezus uzdrawia chorych
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Gdy Jezus i uczniowie Jego się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu.
Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go rozpoznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych, tam gdzie, jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby ci choć frędzli u Jego płaszcza mogli dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 1, 1-19)
Stworzenie świata
Czytanie z Księgi Rodzaju
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.
Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!». I stała się światłość. Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!». Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!». A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg, widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I tak się stało. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I tak się stało. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 104, 1-2a. 5-6. 10 i 12. 24 i 35c)
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
Błogosław, duszo moja, Pana, *
Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
Odziany w majestat i piękno, *
światłem okryty jak płaszczem.
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
Umocniłeś fundamenty ziemi, *
nie zachwieje się na wieki wieków.
Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią, *
ponad górami stanęły wody.
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
Ty zdroje kierujesz do strumieni, *
które pośród gór się sączą.
Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie *
i śpiewa pośród gałęzi.
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! *
Ty wszystko mądrze uczyniłeś,
ziemia jest pełna Twoich stworzeń. *
Błogosław, duszo moja, Pana.
Refren: Radością Pana dzieła, które stworzył.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 4, 23)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 53-56)
Jezus uzdrawia chorych
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Gdy Jezus i uczniowie Jego się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu.
Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go rozpoznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych, tam gdzie, jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby ci choć frędzli u Jego płaszcza mogli dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Zachwyt godny naśladowania
Możemy oburzać się na interesowność ludzi, którzy szukali w Jezusie uzdrowienia ze swoich chorób. A czy jesteśmy w stanie zachwycić się ich wiarą? Bądźmy realistami, zdobądźmy się na szczerość sami przed sobą. Ile razy towarzyszyło nam zniechęcenie? Ile razy pytaliśmy: „A czy to warto?”. Ludzie z dzisiejszej Ewangelii rozpoznali w Jezusie Lekarza i Uzdrowiciela swego życia. Owszem, tylko doczesnego. My znamy jednak całą Ewangelię i wiemy, że Bóg troszczy się przede wszystkim o życie wieczne swoich dzieci. Czy posiadając tę wiedzę, potrafimy przynieść do Jezusa wszystko, co nas dręczy, to, co nie daje nam normalnie żyć, czego się boimy? On jest obecny w każdym kościele w tabernakulum. Ale nas tam zbyt często nie ma. On czeka w sakramencie pokuty i pojednania, a my przychodzimy do Niego kilka razy w roku. Co się stało z naszą wiarą? Dlaczego zatraciliśmy zdolność rozpoznawania Go każdego dnia we wszystkich okolicznościach życia?
Panie Jezu, chcę się Tobą zachwycić jak dawniej. Wiem, że Ty również tego pragniesz. Bez Twojej łaski nie dam rady. Proszę, pochyl się nade mną, dotknij mnie, przywróć zdrowie. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Zachwyt godny naśladowania
Możemy oburzać się na interesowność ludzi, którzy szukali w Jezusie uzdrowienia ze swoich chorób. A czy jesteśmy w stanie zachwycić się ich wiarą? Bądźmy realistami, zdobądźmy się na szczerość sami przed sobą. Ile razy towarzyszyło nam zniechęcenie? Ile razy pytaliśmy: „A czy to warto?”. Ludzie z dzisiejszej Ewangelii rozpoznali w Jezusie Lekarza i Uzdrowiciela swego życia. Owszem, tylko doczesnego. My znamy jednak całą Ewangelię i wiemy, że Bóg troszczy się przede wszystkim o życie wieczne swoich dzieci. Czy posiadając tę wiedzę, potrafimy przynieść do Jezusa wszystko, co nas dręczy, to, co nie daje nam normalnie żyć, czego się boimy? On jest obecny w każdym kościele w tabernakulum. Ale nas tam zbyt często nie ma. On czeka w sakramencie pokuty i pojednania, a my przychodzimy do Niego kilka razy w roku. Co się stało z naszą wiarą? Dlaczego zatraciliśmy zdolność rozpoznawania Go każdego dnia we wszystkich okolicznościach życia?
Panie Jezu, chcę się Tobą zachwycić jak dawniej. Wiem, że Ty również tego pragniesz. Bez Twojej łaski nie dam rady. Proszę, pochyl się nade mną, dotknij mnie, przywróć zdrowie. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła