WSPOMNIENIE ŚW. ANTONIEGO, OPATA (czytania z dnia)
PIĄTEK I TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 4, 1-5. 11)
Spieszmy do odpoczynku Bożego
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia: Lękajmy się, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do Bożego odpoczynku, aby ktoś z was nie mniemał, iż jest jej pozbawiony. Albowiem i my otrzymaliśmy dobrą nowinę, tak jak i tamci, lecz tamtym słowo usłyszane nie było pomocne, gdyż nie łączyli się przez wiarę z tymi, którzy je usłyszeli.
Wchodzimy istotnie do odpoczynku, my, którzy uwierzyliśmy, jak to Pan powiedział: «Toteż przysiągłem w swym gniewie: Nie wejdą do mego odpoczynku», aczkolwiek dzieła były dokonane od stworzenia świata. Powiedział bowiem Bóg na pewnym miejscu o siódmym dniu w ten sposób: «I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach swoich». I znowu tamże: «Nie wejdą do mego odpoczynku».
Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie poszedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 78,3 i 4bc. 6-7. 8)
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
To, co usłyszeliśmy i poznaliśmy, *
i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
opowiemy przyszłemu pokoleniu *
chwałę Pana i Jego potęgę.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
O tym ma wiedzieć przyszłe pokolenie, *
synowie, którzy się narodzą,
że mają pokładać nadzieję w Bogu †
i nie zapominać dzieł Bożych, *
lecz strzec Jego poleceń.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
A niech nie będą jak ich ojcowie, *
pokoleniem opornym buntowników,
pokoleniem, którego serce jest niestałe, *
a duch nie dochowuje wierności Bogu.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 7, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 2, 1-12)
Chrystus ma władzę odpuszczania grzechów
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Gdy po pewnym czasie Jezus wrócił do Kafarnaum, posłyszano, że jest w domu. Zebrało się zatem tylu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy».
A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: «Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?».
Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu myśli te nurtują w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć paralitykowi: Odpuszczone są twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje nosze i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje nosze i idź do swego domu!».
On wstał, wziął zaraz swoje nosze i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga, mówiąc: «Nigdy jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 4, 1-5. 11)
Spieszmy do odpoczynku Bożego
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia: Lękajmy się, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do Bożego odpoczynku, aby ktoś z was nie mniemał, iż jest jej pozbawiony. Albowiem i my otrzymaliśmy dobrą nowinę, tak jak i tamci, lecz tamtym słowo usłyszane nie było pomocne, gdyż nie łączyli się przez wiarę z tymi, którzy je usłyszeli.
Wchodzimy istotnie do odpoczynku, my, którzy uwierzyliśmy, jak to Pan powiedział: «Toteż przysiągłem w swym gniewie: Nie wejdą do mego odpoczynku», aczkolwiek dzieła były dokonane od stworzenia świata. Powiedział bowiem Bóg na pewnym miejscu o siódmym dniu w ten sposób: «I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach swoich». I znowu tamże: «Nie wejdą do mego odpoczynku».
Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie poszedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 78,3 i 4bc. 6-7. 8)
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
To, co usłyszeliśmy i poznaliśmy, *
i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
opowiemy przyszłemu pokoleniu *
chwałę Pana i Jego potęgę.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
O tym ma wiedzieć przyszłe pokolenie, *
synowie, którzy się narodzą,
że mają pokładać nadzieję w Bogu †
i nie zapominać dzieł Bożych, *
lecz strzec Jego poleceń.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
A niech nie będą jak ich ojcowie, *
pokoleniem opornym buntowników,
pokoleniem, którego serce jest niestałe, *
a duch nie dochowuje wierności Bogu.
Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 7, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 2, 1-12)
Chrystus ma władzę odpuszczania grzechów
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Gdy po pewnym czasie Jezus wrócił do Kafarnaum, posłyszano, że jest w domu. Zebrało się zatem tylu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy».
A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: «Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?».
Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu myśli te nurtują w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć paralitykowi: Odpuszczone są twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje nosze i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje nosze i idź do swego domu!».
On wstał, wziął zaraz swoje nosze i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga, mówiąc: «Nigdy jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Troska o to, co najważniejsze
Czy mężczyźni, którzy przynieśli sparaliżowanego, wierzyli w uzdrawiającą moc, jaką posiadał Jezus? W to, że mimo przeszkód uda im się zbliżyć na tyle blisko, aby chory mógł odzyskać zdrowie? Czy w ogóle szli z myślą, że chory zostanie rozgrzeszony? Raczej nie. Łaska duchowego uzdrowienia – odpuszczenia grzechów pozostałaby niezauważona, gdyby nie ujawnił jej sam Jezus. Niech dzisiejsza Ewangelia będzie dla nas przypomnieniem, aby głosić, co jest najważniejsze.
Panie Jezu, Ty masz władzę odpuszczania grzechów. Uczyń mnie wrażliwym na duchowe paraliże, które są o wiele gorsze od fizycznych dolegliwości. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Troska o to, co najważniejsze
Czy mężczyźni, którzy przynieśli sparaliżowanego, wierzyli w uzdrawiającą moc, jaką posiadał Jezus? W to, że mimo przeszkód uda im się zbliżyć na tyle blisko, aby chory mógł odzyskać zdrowie? Czy w ogóle szli z myślą, że chory zostanie rozgrzeszony? Raczej nie. Łaska duchowego uzdrowienia – odpuszczenia grzechów pozostałaby niezauważona, gdyby nie ujawnił jej sam Jezus. Niech dzisiejsza Ewangelia będzie dla nas przypomnieniem, aby głosić, co jest najważniejsze.
Panie Jezu, Ty masz władzę odpuszczania grzechów. Uczyń mnie wrażliwym na duchowe paraliże, które są o wiele gorsze od fizycznych dolegliwości. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła