8 STYCZNIA
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 4, 7-10)
Bóg jest miłością
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 72,1b-2. 3-4b. 7-8)
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Niech góry przyniosą pokój ludowi, *
a wzgórza sprawiedliwość.
Otoczy opieką ubogich z ludu, *
będzie ratował dzieci biedaków.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość *
i wielki pokój, zanim księżyc nie zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 34-44)
Rozmnażając chleb, Jezus objawia swoją moc
Słowa Ewangelii według Świętego Marka.
Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia».
Lecz On im odpowiedział: «Wy dajcie im jeść!».
Rzekli Mu: «Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść?».
On ich spytał: «Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie!».
Gdy się upewnili, rzekli: «Pięć i dwie ryby».
Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu.
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by podawali im; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do syta i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i resztek z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 J 4, 7-10)
Bóg jest miłością
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła.
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.
W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 72,1b-2. 3-4b. 7-8)
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Niech góry przyniosą pokój ludowi, *
a wzgórza sprawiedliwość.
Otoczy opieką ubogich z ludu, *
będzie ratował dzieci biedaków.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość *
i wielki pokój, zanim księżyc nie zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 6, 34-44)
Rozmnażając chleb, Jezus objawia swoją moc
Słowa Ewangelii według Świętego Marka.
Gdy Jezus ujrzał wielki tłum, zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.
A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem, a pora już późna. Odpraw ich. Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia».
Lecz On im odpowiedział: «Wy dajcie im jeść!».
Rzekli Mu: «Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść?».
On ich spytał: «Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie!».
Gdy się upewnili, rzekli: «Pięć i dwie ryby».
Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu.
A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by podawali im; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do syta i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i resztek z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Kto może nas nakarmić?
Jesteśmy świadkami dość przedziwnej konfrontacji. Uczniowie chcą odesłać tłumy, aby kupiły sobie coś do jedzenia, natomiast Jezus nakazuje uczniom nakarmić je. W tym nakazie kryje się zapowiedź misji Kościoła, który karmi tym, co pochodzi od Boga, bo tylko to posiada. Ludzkie „nic” w obliczu ogromu potrzeb, ofiarowane w posłuszeństwie Bogu, staje się w Jego rękach środkiem zbawienia dla innych. Tylko czy my rzeczywiście wierzymy, że dziś także Jezus rozmnaża chleb? A może jesteśmy bardziej podobni do uczniów, którzy chcą odesłać głodnych, bo liczą tylko na to, co po ludzku posiadają?
Panie, wzbudź we mnie zaufanie, że to Ty karmisz swój lud, że Eucharystia jest źródłem życia dla tych, do których i ja jestem posłany, aby świadczyć o Tobie.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025
ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła
Kto może nas nakarmić?
Jesteśmy świadkami dość przedziwnej konfrontacji. Uczniowie chcą odesłać tłumy, aby kupiły sobie coś do jedzenia, natomiast Jezus nakazuje uczniom nakarmić je. W tym nakazie kryje się zapowiedź misji Kościoła, który karmi tym, co pochodzi od Boga, bo tylko to posiada. Ludzkie „nic” w obliczu ogromu potrzeb, ofiarowane w posłuszeństwie Bogu, staje się w Jego rękach środkiem zbawienia dla innych. Tylko czy my rzeczywiście wierzymy, że dziś także Jezus rozmnaża chleb? A może jesteśmy bardziej podobni do uczniów, którzy chcą odesłać głodnych, bo liczą tylko na to, co po ludzku posiadają?
Panie, wzbudź we mnie zaufanie, że to Ty karmisz swój lud, że Eucharystia jest źródłem życia dla tych, do których i ja jestem posłany, aby świadczyć o Tobie.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła