Czytania

Strona główna Czytania

PONIEDZIAŁEK VII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Syr 1, 1-10)

Boże pochodzenie mądrości

Czytanie z Mądrości Syracha

Cała mądrość od Pana pochodzi i z Nim jest na wieki.
Piasek morski, krople deszczu i dni wieczności któż może policzyć? Wysokość nieba, szerokość ziemi, przepaść i mądrość któż potrafi zbadać?
Jako pierwsza przed wszystkim stworzona została mądrość, a rozum roztropny jest od wieków.
Korzeń mądrości komuż został objawiony, a dzieła jej wszechstronnych umiejętności któż poznał?
Jest Jeden mądry, co bardzo lękiem przejmuje, Zasiadający na swoim tronie.
To Pan ją stworzył, przejrzał, policzył i wylał ją na wszystkie swe dzieła, na wszystkie stworzenia jako swój dar, a tych, co Go miłują, hojnie w nią wyposażył.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 93,1.2 i 5bc)

Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.

Pan króluje, oblókł się w majestat, *
Pan wdział potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje.

Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.

Twój tron niewzruszony na wieki, *
istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary;
Twojemu domowi świętość przystoi, *
po wszystkie dni, o Panie.

Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1, 10b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mk 9, 14-29)

Uzdrowienie opętanego epileptyka

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Gdy Jezus z Piotrem, Jakubem i Janem zstąpił z góry i przyszedł do uczniów, ujrzał wielki tłum wokół nich i uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi. Skoro Go zobaczyli, zaraz podziw ogarnął cały tłum i przybiegając, witali Go.
On ich zapytał: «O czym rozprawiacie z nimi?».
Jeden z tłumu odpowiedział Mu: «Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego. Ten, gdziekolwiek go pochwyci, rzuca nim, a on wtedy się pieni, zgrzyta zębami i drętwieje. Powiedziałem Twoim uczniom, żeby go wyrzucili, ale nie mogli».
Odpowiadając im, Jezus rzekł: «O plemię niewierne, jak długo mam być z wami? Jak długo mam was znosić? Przyprowadźcie go do Mnie!». I przywiedli go do Niego. Na widok Jezusa duch zaraz począł miotać chłopcem, tak że upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach.
Jezus zapytał ojca: «Od jak dawna to mu się zdarza?». Ten zaś odrzekł: «Od dzieciństwa. I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Lecz jeśli coś możesz, zlituj się nad nami i pomóż nam».
Jezus mu odrzekł: «Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy».
Zaraz ojciec chłopca zawołał: «Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!».
A Jezus, widząc, że tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: «Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i więcej w niego nie wchodź!». A ten krzyknął i wyszedł, silnie nim miotając. Chłopiec zaś pozostawał jak martwy, tak że wielu mówiło: «On umarł». Lecz Jezus ujął go za rękę i podniósł, a on wstał.
A gdy przyszedł do domu, uczniowie pytali Go na osobności: «Dlaczego my nie mogliśmy go wyrzucić?». Powiedział im: «Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

„Uzdrów mnie z mojej niewiary!”

Istnieją takie obszary zła, cierpienia, niesprawiedliwości, które sprawiają, że wątpimy w moc Boga. „Przecież Bóg nie może pozostawać obojętny” – myślimy. A kiedy struktury zła i kłamstwa zamiast się rozsypać w proch, coraz bardziej się umacniają, zaczynamy wątpić lub chcemy uciec od świata, aby nie patrzeć na przegraną dobra i prawdy. W takim momencie Jezus jest szczególnie blisko nas. To w obliczu niemożliwego mówi nam, że wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy. Modlitwa Jezusa nie jest sposobem na wpływanie na wolę Ojca, ale nieustannym trwaniem w jedności z Nim. W wielu starożytnych rękopisach Ewangelii do słów Jezusa dodana została adnotacja o konieczności postu. Choć łączenie modlitwy z postem należy do ważnej tradycji chrześcijańskiej duchowości, tutaj Jezus nie podaje jednak metody na wyrzucanie złych duchów, ale podkreśla znaczenie wiary, która wszystko powierza Bogu.

Kiedy jestem bezradny wobec zła, cierpienia i przemocy, naucz mnie, Panie, powtarzać jak ewangeliczny ojciec opętanego dziecka: „Wierzę, uzdrów mnie z mojej niewiary!”.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2025

ks. Maciej Warowny
Edycja Świętego Pawła