ŚRODA XXII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Kol 1, 1-8)
Pozdrowienie i dziękczynienie za wiarę Kolosan
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do świętych i wiernych w Chrystusie braci w Kolosach: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego!
Dzięki czynimy Bogu, Ojcu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, zawsze, ilekroć modlimy się za was – odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusie Jezusie i o waszej miłości, jaką żywicie dla wszystkich świętych – z powodu nadziei nagrody odłożonej dla was w niebie. O niej to już przedtem usłyszeliście dzięki głoszeniu prawdy – Ewangelii, która do was dotarła. Podobnie jak jest na całym świecie, tak również i u was owocuje ona i rośnie od dnia, w którym usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w jej prawdzie, jak tego nauczyliście się od umiłowanego współsługi naszego, Epafrasa. Jest on wiernym sługą Chrystusa, zastępującym nas; on też nam ukazał waszą miłość w Duchu.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 52 (51), 10-11)
Refren: Ufam na wieki łaskawości Boga.
Ja zaś jak oliwka kwitnąca w domu Bożym *
na wieki zaufam łaskawości Boga.
Będę Cię sławił na wieki za to, co uczyniłeś, †
polegał na Twoim imieniu, *
ponieważ jest dobre dla ludzi oddanych Tobie.
Refren: Ufam na wieki łaskawości Boga.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 4, 38-44)
Liczne uzdrowienia
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Po opuszczeniu synagogi Jezus przyszedł do domu Szymona. A wysoka gorączka trawiła teściową Szymona.
I prosili Go za nią.
On, stanąwszy nad nią, rozkazał gorączce, i opuściła ją. Zaraz też wstała uzdrowiona i usługiwała im.
O zachodzie słońca wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby, przynosili ich do Niego. On zaś na każdego z nich kładł ręce i uzdrawiał ich.
Także złe duchy wychodziły z wielu, wołając: «Ty jesteś Syn Boży!» Lecz On je gromił i nie pozwalał im mówić, ponieważ wiedziały, że On jest Mesjaszem.
Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich.
Lecz On rzekł do nich: «Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo po to zostałem posłany».
I głosił słowo w synagogach Judei.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Kol 1, 1-8)
Pozdrowienie i dziękczynienie za wiarę Kolosan
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do świętych i wiernych w Chrystusie braci w Kolosach: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego!
Dzięki czynimy Bogu, Ojcu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, zawsze, ilekroć modlimy się za was – odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusie Jezusie i o waszej miłości, jaką żywicie dla wszystkich świętych – z powodu nadziei nagrody odłożonej dla was w niebie. O niej to już przedtem usłyszeliście dzięki głoszeniu prawdy – Ewangelii, która do was dotarła. Podobnie jak jest na całym świecie, tak również i u was owocuje ona i rośnie od dnia, w którym usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w jej prawdzie, jak tego nauczyliście się od umiłowanego współsługi naszego, Epafrasa. Jest on wiernym sługą Chrystusa, zastępującym nas; on też nam ukazał waszą miłość w Duchu.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 52 (51), 10-11)
Refren: Ufam na wieki łaskawości Boga.
Ja zaś jak oliwka kwitnąca w domu Bożym *
na wieki zaufam łaskawości Boga.
Będę Cię sławił na wieki za to, co uczyniłeś, †
polegał na Twoim imieniu, *
ponieważ jest dobre dla ludzi oddanych Tobie.
Refren: Ufam na wieki łaskawości Boga.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 4, 38-44)
Liczne uzdrowienia
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Po opuszczeniu synagogi Jezus przyszedł do domu Szymona. A wysoka gorączka trawiła teściową Szymona.
I prosili Go za nią.
On, stanąwszy nad nią, rozkazał gorączce, i opuściła ją. Zaraz też wstała uzdrowiona i usługiwała im.
O zachodzie słońca wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby, przynosili ich do Niego. On zaś na każdego z nich kładł ręce i uzdrawiał ich.
Także złe duchy wychodziły z wielu, wołając: «Ty jesteś Syn Boży!» Lecz On je gromił i nie pozwalał im mówić, ponieważ wiedziały, że On jest Mesjaszem.
Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich.
Lecz On rzekł do nich: «Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo po to zostałem posłany».
I głosił słowo w synagogach Judei.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
„Z wysoka Wschodzące Słońce”
Wiele z uzdrowień, których dokonywał Jezus, miało miejsce po zachodzie słońca. To jest bardzo wymowny obraz. Wielu ludzi dotkniętych niemocą ciała i duszy zgasło. Ciemność dramatycznych doświadczeń odebrała im radość życia. Po ludzku patrząc, nie mieli już nadziei. Wtedy pojawił się Jezus. On, według proroctwa Zachariasza, ojca Jana Chrzciciela, jest „z wysoka Wschodzącym Słońcem” (por. Łk 1, 78). W Jezusie jest życie, które rozprasza mrok. Do Jezusa przychodziły tłumy ludzi pragnących pociechy i wytchnienia. Przychodzili oni na fali sławy rabbiego z Nazaretu. Jezus jednak traktował ich bardzo indywidualnie. Na każdego kładł ręce. Przypadek każdego z osobna poruszał Go. Dla Boga bowiem liczy się każdy z nas, każdego zna po imieniu. Jesteśmy dla Niego najważniejsi na świecie.
Panie Jezu, przy Tobie mogę się czuć kimś wyjątkowym. Ty interesujesz się moim życiem. Bądź mi ratunkiem w dniach sztormu. Twoje imię jest przecież tak piękne: Jezus – ‘Bóg zbawia, Bóg ratuje, Bóg ocala’. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
„Z wysoka Wschodzące Słońce”
Wiele z uzdrowień, których dokonywał Jezus, miało miejsce po zachodzie słońca. To jest bardzo wymowny obraz. Wielu ludzi dotkniętych niemocą ciała i duszy zgasło. Ciemność dramatycznych doświadczeń odebrała im radość życia. Po ludzku patrząc, nie mieli już nadziei. Wtedy pojawił się Jezus. On, według proroctwa Zachariasza, ojca Jana Chrzciciela, jest „z wysoka Wschodzącym Słońcem” (por. Łk 1, 78). W Jezusie jest życie, które rozprasza mrok. Do Jezusa przychodziły tłumy ludzi pragnących pociechy i wytchnienia. Przychodzili oni na fali sławy rabbiego z Nazaretu. Jezus jednak traktował ich bardzo indywidualnie. Na każdego kładł ręce. Przypadek każdego z osobna poruszał Go. Dla Boga bowiem liczy się każdy z nas, każdego zna po imieniu. Jesteśmy dla Niego najważniejsi na świecie.
Panie Jezu, przy Tobie mogę się czuć kimś wyjątkowym. Ty interesujesz się moim życiem. Bądź mi ratunkiem w dniach sztormu. Twoje imię jest przecież tak piękne: Jezus – ‘Bóg zbawia, Bóg ratuje, Bóg ocala’. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła