PIĄTEK III TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 9, 1-20)
Nawrócenie Świętego Pawła
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jeruzalem mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi, jeśliby jakichś znalazł.
Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?». «Kto jesteś, Panie?» – powiedział.
A On: «Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić».
Ludzie, którzy mu towarzyszyli w drodze, oniemieli ze zdumienia, słyszeli bowiem głos, lecz nie widzieli nikogo. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy, nic nie widział. Zaprowadzili więc go do Damaszku, trzymając za ręce. Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił.
W Damaszku znajdował się pewien uczeń, imieniem Ananiasz. «Ananiaszu!» – przemówił do niego Pan w widzeniu. A on odrzekł: «Jestem, Panie!».
A Pan do niego: «Idź na ulicę Prostą i zapytaj w domu Judy o Szawła z Tarsu, bo właśnie się tam modli». (I ujrzał Szaweł w widzeniu, jak człowiek imieniem Ananiasz wszedł i położył na niego ręce, aby przejrzał).
«Panie – odpowiedział Ananiasz – słyszałem z wielu stron, jak dużo złego wyrządził ten człowiek świętym Twoim w Jerozolimie. I ma on tutaj władzę od arcykapłanów, aby więzić wszystkich, którzy wzywają Twego imienia».
«Idź – odpowiedział mu Pan – bo wybrałem sobie tego człowieka jako narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela. I ukażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia».
Wtedy Ananiasz poszedł. Wszedł do domu, położył na niego ręce i powiedział: «Szawle, bracie, Pan Jezus, Ten, co ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym». Natychmiast jakby łuski spadły z jego oczu i odzyskał wzrok, i został ochrzczony. A gdy spożył posiłek, wzmocnił się.
Jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 117,1.2)
Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
Albo: Alleluja.
Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy.
Bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.
Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6, 56)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije,
trwa we Mnie, a Ja w nim jestem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6, 52-59)
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Żydzi sprzeczali się między sobą, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?».
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».
To powiedział, nauczając w synagodze w Kafarnaum.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 9, 1-20)
Nawrócenie Świętego Pawła
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jeruzalem mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi, jeśliby jakichś znalazł.
Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?». «Kto jesteś, Panie?» – powiedział.
A On: «Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić».
Ludzie, którzy mu towarzyszyli w drodze, oniemieli ze zdumienia, słyszeli bowiem głos, lecz nie widzieli nikogo. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy, nic nie widział. Zaprowadzili więc go do Damaszku, trzymając za ręce. Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił.
W Damaszku znajdował się pewien uczeń, imieniem Ananiasz. «Ananiaszu!» – przemówił do niego Pan w widzeniu. A on odrzekł: «Jestem, Panie!».
A Pan do niego: «Idź na ulicę Prostą i zapytaj w domu Judy o Szawła z Tarsu, bo właśnie się tam modli». (I ujrzał Szaweł w widzeniu, jak człowiek imieniem Ananiasz wszedł i położył na niego ręce, aby przejrzał).
«Panie – odpowiedział Ananiasz – słyszałem z wielu stron, jak dużo złego wyrządził ten człowiek świętym Twoim w Jerozolimie. I ma on tutaj władzę od arcykapłanów, aby więzić wszystkich, którzy wzywają Twego imienia».
«Idź – odpowiedział mu Pan – bo wybrałem sobie tego człowieka jako narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela. I ukażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia».
Wtedy Ananiasz poszedł. Wszedł do domu, położył na niego ręce i powiedział: «Szawle, bracie, Pan Jezus, Ten, co ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym». Natychmiast jakby łuski spadły z jego oczu i odzyskał wzrok, i został ochrzczony. A gdy spożył posiłek, wzmocnił się.
Jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 117,1.2)
Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
Albo: Alleluja.
Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy.
Bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.
Refren: Całemu światu głoście Ewangelię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6, 56)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije,
trwa we Mnie, a Ja w nim jestem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6, 52-59)
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Żydzi sprzeczali się między sobą, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?».
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».
To powiedział, nauczając w synagodze w Kafarnaum.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Tak blisko i tak daleko
Do życia na ziemi potrzebny jest nam pokarm materialny: chleb. Ale uczeń Chrystusa żyje także życiem nadprzyrodzonym, które ma swój pokarm: Moje ciało naprawdę jest pokarmem, a moja krew naprawdę jest napojem. Ten chleb pochodzi z nieba: „W usta swego ludu włożyłeś pokarm aniołów, który zawierał wszelką rozkosz” (Mdr 16, 20). Jezus tłumaczy: „Ja jestem chlebem życia” (J 6, 35). To tajemnica naszej wiary. I tak jak była ona trudna do przyjęcia dla Żydów, pozostaje i dla nas. Jesteśmy za bardzo ziemscy, skoro nasze zmysły czegoś nie rejestrują, to trudno nam to uznać za prawdziwe. Z tajemnicą eucharystyczną złączone są tajemnice wcielenia, odkupienia, Trójcy Świętej. Aby wiara objawiła nam te niepojęte tajemnice, trzeba nam przybliżyć się do nieba. Potrzebujemy nieustannego ćwiczenia się w wierze. Zacznijmy od modlitwy wraz z apostołami: „Przymnóż nam wiary” (Łk 17, 5).
Panie Jezu, spożywam Twoje Ciało i piję Twoją Krew, abyś Ty pozostał we mnie, a ja w Tobie. Pragnę otrzymać dobre owoce płynące z Eucharystii, która jest sakramentem miłości. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Tak blisko i tak daleko
Do życia na ziemi potrzebny jest nam pokarm materialny: chleb. Ale uczeń Chrystusa żyje także życiem nadprzyrodzonym, które ma swój pokarm: Moje ciało naprawdę jest pokarmem, a moja krew naprawdę jest napojem. Ten chleb pochodzi z nieba: „W usta swego ludu włożyłeś pokarm aniołów, który zawierał wszelką rozkosz” (Mdr 16, 20). Jezus tłumaczy: „Ja jestem chlebem życia” (J 6, 35). To tajemnica naszej wiary. I tak jak była ona trudna do przyjęcia dla Żydów, pozostaje i dla nas. Jesteśmy za bardzo ziemscy, skoro nasze zmysły czegoś nie rejestrują, to trudno nam to uznać za prawdziwe. Z tajemnicą eucharystyczną złączone są tajemnice wcielenia, odkupienia, Trójcy Świętej. Aby wiara objawiła nam te niepojęte tajemnice, trzeba nam przybliżyć się do nieba. Potrzebujemy nieustannego ćwiczenia się w wierze. Zacznijmy od modlitwy wraz z apostołami: „Przymnóż nam wiary” (Łk 17, 5).
Panie Jezu, spożywam Twoje Ciało i piję Twoją Krew, abyś Ty pozostał we mnie, a ja w Tobie. Pragnę otrzymać dobre owoce płynące z Eucharystii, która jest sakramentem miłości. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła