PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 1, 24-28)

Anna dziękuje za narodzenie się Samuela

Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela.

Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sobą w drogę, zabierając również trzyletniego cielca, jedną efę mąki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały.
Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: «Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany Panu». I oddali tam pokłon Panu.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (1 Sm 2, 1-8)

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Moje serce raduje się w Panu, *
dzięki Niemu moc moja wzrasta.
Szeroko otwarłam usta przeciw moim wrogom, *
bo cieszyć się mogę Twoją pomocą.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Łuk potężnych się łamie, *
a mocą przepasują się słabi.
Syci za chleb się najmują, głodni zaś odpoczywają, *
niepłodna rodzi siedmioro, a matka wielu dzieci usycha.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Pan daje śmierć i życie, *
wtrąca do Otchłani i z niej wyprowadza.
Pan czyni ubogim lub bogatym, *
poniża i wywyższa.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Biedaka z prochu podnosi, *
z błota dźwiga nędzarza,
by go wśród książąt posadzić *
i dać mu tron chwały.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Królu narodów, Kamieniu węgielny Kościoła,
przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 1, 46-56)

Maryja dziękuje za wcielenie Syna Bożego

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.

W owym czasie Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Matka Miłosierdzia

Maryja jest czczona jako Matka Miłosierdzia. To nowe wezwanie, które wprowadził do Litanii loretańskiej papież Franciszek, bardzo subtelnie podkreśla tę cechę Maryi. Poczęła Miłosiernego, sama doświadczając miłosierdzia. Wdzięczność Maryi względem Boga za wszystko, czego doświadczyła, ma odzwierciedlenie w Jej zdecydowanym działaniu – świadczeniu posługi miłosierdzia. Maryja pozostaje u Elżbiety, aby z Nią być, pomagać jej. Tak samo i nasza wiara Boga ma sens, jeśli przekłada się bardzo konkretnie na nasze życie. To powinno mieć odniesienie w stosunku do innych. Dlatego dziękując Bogu za Jego dary, najlepszą naszą odpowiedzią zawsze będą konkretne czyny. Co w tej kwestii powinno się zmienić w naszym życiu? W czym wciąż nie potrafimy być miłosierni?

Panie Jezu, ufam Twemu miłosierdziu, ufam Twojej Matce – Maryi. Zachwyca mnie Jej życie, Jej spontaniczność i ciągła gotowość, by nieść pomoc. Pomóż mi te pragnienia przekuć w konkretną pomoc, w dzieło miłosierdzia. Amen.

Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła