ŚRODA XXVI TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (Ne 2, 1-8)
Artakserkses pozwala na odbudowę świątyni
Czytanie z Księgi Nehemiasza
Ja, Nehemiasz, w miesiącu Nisan dwudziestego roku panowania króla Artakserksesa wykonywałem swój urząd, wziąłem wino i podałem królowi, i w jego obecności nie okazywałem smutku. Lecz król mi rzekł: «Czemu tak smutno wyglądasz? Przecież nie jesteś chory! Nie, lecz masz jakieś zmartwienie?»
I przeraziłem się do najwyższego stopnia, i rzekłem królowi: «Niech król żyje na wieki! Jakże nie mam smutno wyglądać, gdy miasto, gdzie są groby moich przodków, jest spustoszone, a bramy jego są strawione ogniem».
I rzekł mi król: «O co chciałbyś prosić?»
Wtedy pomodliłem się do Boga niebios i rzekłem królowi: «Jeśli to wyda się słuszne królowi i jeśli sługa twój ma względy u ciebie, to proszę, abyś mnie posłał do Judy, do grodu grobów moich przodków, abym go odbudował».
I rzekł mi król, podczas gdy królowa siedziała obok niego: «Jak długo potrwa twoja podróż? I kiedy powrócisz?» I król, gdy podałem mu termin, raczył mnie wyprawić.
I rzekłem królowi: «Jeśli to wyda się słuszne królowi, proszę o wystawienie dla mnie listów do namiestników Transeufratei, aby mnie przepuścili, aż dotrę do Judy; również pisma do Asafa, zarządcy lasu królewskiego, aby mi dał drewno do sporządzenia bram twierdzy przy świątyni, bram muru miejskiego i domu, do którego się wprowadzę». I król mi zezwolił, gdyż łaskawa ręka Boga mojego była nade mną.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 137 (136), 1-2. 3. 4-5. 6)
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy, *
płacząc na wspomnienie Syjonu.
Na topolach tamtej krainy *
zawiesiliśmy nasze harfy.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Bo ci, którzy nas uprowadzili, *
żądali od nas pieśni.
Nasi gnębiciele żądali pieśni radosnej: *
«Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich!»
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską *
w obcej krainie?
Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, *
niech uschnie moja prawica.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Niech mi język przyschnie do gardła, *
jeśli nie będę o tobie pamiętał,
jeśli nie wyniosę Jeruzalem *
ponad wszelką swoją radość.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Flp 3, 8b-9a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci,
bylebym pozyskał Chrystusa i w Nim się znalazł.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9, 57-62)
Naśladowanie Chrystusa wymaga wyrzeczenia
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».
Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć».
Do innego rzekł: «Pójdź za Mną». Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść pogrzebać mojego ojca». Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże».
Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu». Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Ne 2, 1-8)
Artakserkses pozwala na odbudowę świątyni
Czytanie z Księgi Nehemiasza
Ja, Nehemiasz, w miesiącu Nisan dwudziestego roku panowania króla Artakserksesa wykonywałem swój urząd, wziąłem wino i podałem królowi, i w jego obecności nie okazywałem smutku. Lecz król mi rzekł: «Czemu tak smutno wyglądasz? Przecież nie jesteś chory! Nie, lecz masz jakieś zmartwienie?»
I przeraziłem się do najwyższego stopnia, i rzekłem królowi: «Niech król żyje na wieki! Jakże nie mam smutno wyglądać, gdy miasto, gdzie są groby moich przodków, jest spustoszone, a bramy jego są strawione ogniem».
I rzekł mi król: «O co chciałbyś prosić?»
Wtedy pomodliłem się do Boga niebios i rzekłem królowi: «Jeśli to wyda się słuszne królowi i jeśli sługa twój ma względy u ciebie, to proszę, abyś mnie posłał do Judy, do grodu grobów moich przodków, abym go odbudował».
I rzekł mi król, podczas gdy królowa siedziała obok niego: «Jak długo potrwa twoja podróż? I kiedy powrócisz?» I król, gdy podałem mu termin, raczył mnie wyprawić.
I rzekłem królowi: «Jeśli to wyda się słuszne królowi, proszę o wystawienie dla mnie listów do namiestników Transeufratei, aby mnie przepuścili, aż dotrę do Judy; również pisma do Asafa, zarządcy lasu królewskiego, aby mi dał drewno do sporządzenia bram twierdzy przy świątyni, bram muru miejskiego i domu, do którego się wprowadzę». I król mi zezwolił, gdyż łaskawa ręka Boga mojego była nade mną.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 137 (136), 1-2. 3. 4-5. 6)
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy, *
płacząc na wspomnienie Syjonu.
Na topolach tamtej krainy *
zawiesiliśmy nasze harfy.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Bo ci, którzy nas uprowadzili, *
żądali od nas pieśni.
Nasi gnębiciele żądali pieśni radosnej: *
«Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich!»
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską *
w obcej krainie?
Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, *
niech uschnie moja prawica.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
Niech mi język przyschnie do gardła, *
jeśli nie będę o tobie pamiętał,
jeśli nie wyniosę Jeruzalem *
ponad wszelką swoją radość.
Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Flp 3, 8b-9a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci,
bylebym pozyskał Chrystusa i w Nim się znalazł.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9, 57-62)
Naśladowanie Chrystusa wymaga wyrzeczenia
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».
Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć».
Do innego rzekł: «Pójdź za Mną». Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść pogrzebać mojego ojca». Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże».
Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu». Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Gotowość serca
Jezus tym, którzy chcą iść za Nim, stawia warunki. Trudne zasady naśladowania Go mają konkretny cel. Gdyby nie rezygnacja z zabezpieczeń, po jakimś czasie mogłoby się okazać, że uczniom bardziej zależy na wygodnym stylu życia czy popularności, niż na samym Bogu. Jezusowe nauczanie, jak ciasna brama, przez którą trzeba przejść, pozbywszy się zbędnego ciężaru, oczyszcza nasze spojrzenie na to, kim powinien być uczeń. Przyjęcie Chrystusowego stylu życia zakłada nieustanną zależność od łaski i gościnności innych. Kto czuje opór i nie potrafi prosić, będzie codziennie przeżywał dramat. Tak samo ciężko będzie temu, kto stawia wyżej jakąkolwiek inną relację nad tą z Jezusem. Nie można poświęcić się Jezusowi aż po krzyż, gdy jest się uzależnionym od starych schematów myślenia. Albo jest się gotowym, albo nie. Nie ma drogi pośredniej, jakiejś warunkowej gotowości.
Panie Jezu, potrzebuję wewnętrznej gotowości serca do tego, by powoli odrzucać rzeczy stare, których nie da się pogodzić z pójściem za Tobą. Tak bardzo chcę być przydatny w królestwie Bożym, lecz wciąż jest we mnie tyle „ale”. Pomóż mi to zmienić. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Gotowość serca
Jezus tym, którzy chcą iść za Nim, stawia warunki. Trudne zasady naśladowania Go mają konkretny cel. Gdyby nie rezygnacja z zabezpieczeń, po jakimś czasie mogłoby się okazać, że uczniom bardziej zależy na wygodnym stylu życia czy popularności, niż na samym Bogu. Jezusowe nauczanie, jak ciasna brama, przez którą trzeba przejść, pozbywszy się zbędnego ciężaru, oczyszcza nasze spojrzenie na to, kim powinien być uczeń. Przyjęcie Chrystusowego stylu życia zakłada nieustanną zależność od łaski i gościnności innych. Kto czuje opór i nie potrafi prosić, będzie codziennie przeżywał dramat. Tak samo ciężko będzie temu, kto stawia wyżej jakąkolwiek inną relację nad tą z Jezusem. Nie można poświęcić się Jezusowi aż po krzyż, gdy jest się uzależnionym od starych schematów myślenia. Albo jest się gotowym, albo nie. Nie ma drogi pośredniej, jakiejś warunkowej gotowości.
Panie Jezu, potrzebuję wewnętrznej gotowości serca do tego, by powoli odrzucać rzeczy stare, których nie da się pogodzić z pójściem za Tobą. Tak bardzo chcę być przydatny w królestwie Bożym, lecz wciąż jest we mnie tyle „ale”. Pomóż mi to zmienić. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła