SOBOTA II TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 6, 1-7)
Ustanowienie pierwszych diakonów
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy.
Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».
Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, oraz Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy, modląc się, nałożyli na nich ręce.
A słowo Boże szerzyło się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33, 1-2. 4-5. 18-19)
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Albo: Alleluja.
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zmartwychwstał Chrystus, który wszystko stworzył,
i zlitował się nad ludźmi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6, 16-21)
Jezus chodzi po wodzie
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi, zaczęli się przeprawiać przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wichru.
Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: «To Ja jestem, nie bójcie się». Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 6, 1-7)
Ustanowienie pierwszych diakonów
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy.
Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: «Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».
Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, oraz Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy, modląc się, nałożyli na nich ręce.
A słowo Boże szerzyło się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33, 1-2. 4-5. 18-19)
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Albo: Alleluja.
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.
Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zmartwychwstał Chrystus, który wszystko stworzył,
i zlitował się nad ludźmi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6, 16-21)
Jezus chodzi po wodzie
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi, zaczęli się przeprawiać przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wichru.
Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: «To Ja jestem, nie bójcie się». Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Tęsknota za Jezusem musi być oczyszczona
Apostołowie z jednej strony tęsknią za Jezusem, bo wiedzą, że może ich uratować z opresji, a z drugiej strony, gdy przychodzi, odczuwają lęk. Nie dziwmy się ich postawie, bo to Ewangelia o nas. My też tak się zachowujemy, może nie zawsze, ale często. Jesteśmy pełni paradoksów, duchowo zagmatwani, dwuznaczni. Jednocześnie tęsknimy za Jezusem i wzbraniamy się przed Nim. Potrzebujemy, aby nasza tęsknota za Nim była oczyszczona. Otwórzmy się na wszelkie sposoby działania Jezusa, z jakimi On chce do nas przyjść. Nasze życie jak łódź jest miotane gwałtownymi wiatrami pokus. Boimy się ich. Jesteśmy sternikami, myślimy, że panujemy nad łodzią. Nic bardziej mylnego. Czasem wieje taki wiatr, że tylko Jezus może pomóc. Trzeba za Nim zatęsknić i pozwolić Mu wejść do łodzi swego życia na Jego warunkach i w sposób, jaki On proponuje. Nie bójmy się tego, nie bójmy się Jezusa!
Panie Jezu, gdy już nie mam siły wiosłować, gdy boję się, że utonę i pójdę na dno, chwyć mnie za rękę i wypowiedz słowa, które usłyszę w głębi mojego serca: „To Ja jestem”. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Tęsknota za Jezusem musi być oczyszczona
Apostołowie z jednej strony tęsknią za Jezusem, bo wiedzą, że może ich uratować z opresji, a z drugiej strony, gdy przychodzi, odczuwają lęk. Nie dziwmy się ich postawie, bo to Ewangelia o nas. My też tak się zachowujemy, może nie zawsze, ale często. Jesteśmy pełni paradoksów, duchowo zagmatwani, dwuznaczni. Jednocześnie tęsknimy za Jezusem i wzbraniamy się przed Nim. Potrzebujemy, aby nasza tęsknota za Nim była oczyszczona. Otwórzmy się na wszelkie sposoby działania Jezusa, z jakimi On chce do nas przyjść. Nasze życie jak łódź jest miotane gwałtownymi wiatrami pokus. Boimy się ich. Jesteśmy sternikami, myślimy, że panujemy nad łodzią. Nic bardziej mylnego. Czasem wieje taki wiatr, że tylko Jezus może pomóc. Trzeba za Nim zatęsknić i pozwolić Mu wejść do łodzi swego życia na Jego warunkach i w sposób, jaki On proponuje. Nie bójmy się tego, nie bójmy się Jezusa!
Panie Jezu, gdy już nie mam siły wiosłować, gdy boję się, że utonę i pójdę na dno, chwyć mnie za rękę i wypowiedz słowa, które usłyszę w głębi mojego serca: „To Ja jestem”. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła