NARODZENIE ŚW. JANA CHRZCICIELA - UROCZYSTOŚĆ

Strona główna Czytania Czytania własne NARODZENIE ŚW. JANA CHRZCICIELA - UROCZYSTOŚĆ
NARODZENIE ŚW. JANA CHRZCICIELA - UROCZYSTOŚĆ


Jeśli chcesz zapoznać się z Liturgią Słowa Mszy wigilijnej uroczystości Narodzenia Św. Jana Chrzciciela kliknij TUTAJ.


PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49, 1-6)

Ustanowię cię światłością dla pogan

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Posłuchajcie mnie,wyspy! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie.
I rzekł mi: «Ty jesteś Sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię». Ja zaś mówiłem: «Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego». Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą.
A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: «To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi».

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 139, 1-3. 13-14ab. 14c-15)

Refren: Sławię Cię, Panie, Boga, Stwórcę swego.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli,
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz moje wszystkie drogi.

Refren: Sławię Cię, Panie, Boga, Stwórcę swego.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *
i utkałeś mnie w łonie mej matki.
Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *
godne podziwu są Twoje dzieła.

Refren: Sławię Cię, Panie, Boga, Stwórcę swego.

I duszę moją znasz do głębi. *
Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,
kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, *
utkany we wnętrzu ziemi.

Refren: Sławię Cię, Panie, Boga, Stwórcę swego.


DRUGIE CZYTANIE (Dz 13, 22-26)

Jan głosił pokutę przed przyjściem Chrystusa

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy Paweł przybył do Antiochii Pizydyjskiej, przemówił w synagodze:
«Bóg dał ojcom naszym Dawida na ich króla, o którym też dał świadectwo w słowach: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”.
Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wywiódł Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: „Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach”.
Bracia, synowie rodu Abrahama i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu».

Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 1, 76)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego,
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 1, 57-66. 80)

Jan będzie mu na imię

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem.
Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Ale matka jego odpowiedziała: «Nie, natomiast ma otrzymać imię Jan».
Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię».
Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I zdumieli się wszyscy.
A natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język i mówił, błogosławiąc Boga.
Wtedy strach padł na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?». Bo istotnie ręka Pańska była z nim.
Chłopiec zaś wzrastał i umacniał się na duchu, a żył na pustkowiu aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Boża łaska

Święty Łukasz ukazuje równolegle losy Jana, poprzednika Pańskiego, i Jezusa. Narodzenie Jana z podeszłych wiekiem rodziców już samo w sobie jest cudownym znakiem. Nadaniu imienia towarzyszy także wyjątkowe zdarzenie. Zachariasz odzyskuje mowę, którą wcześniej utracił po wyrażeniu swojego niedowierzania w Bożą obietnicę. W życiu tej rodziny Bóg interweniuje w sposób bezpośredni i pełen znaków Jego mocy. Imię Jan w języku hebrajskim oznacza ‘Bóg okazał łaskę’. Bóg okazał łaskę sprawiedliwym, ale udręczonym Zachariaszowi i Elżbiecie. Okazał łaskę Janowi, którego powołał do specjalnej misji przygotowania drogi przychodzącemu Mesjaszowi. Bóg okazał łaskę całej ludzkości, gdy posłał swojego Syna na świat.

Ojcze Przedwieczny, Panie i Władco historii, okaż swoją łaskę także i mnie. Przyjdź do mojego życia z ożywczym tchnieniem Twojej obecności. Niech się spełnia w nim Twoja wola. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła


Inny komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie biuletynu DZIEŃ PAŃSKI.