ŚW. JÓZEFA OBLUBIEŃCA NMP - UROCZYSTOŚĆ
PIERWSZE CZYTANIE (2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16)
Pan Bóg da Jemu tron Jego praojca, Dawida
Czytanie z Drugiej Księgi Samuela
Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: „Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem.
Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89, 2-3. 4-5. 27 i 29)
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, †
Twą wierność będę głosił moimi ustami *
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: †
«Na wieki ugruntowana jest łaska», *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
«Zawarłem przymierze zmoim wybrańcem, *
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Twoje potomstwo utrwalę na wieki *
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia».
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
«On będzie wołał do Mnie: †
„Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”.
Na wieki zachowam dla niego łaskę *
i trwałe z nim będzie moje przymierze».
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 4, 13. 16-18. 22)
Wbrew nadziei uwierzył nadziei
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia: Nie od wypełniania Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od sprawiedliwości uzyskanej przez wiarę. Dlatego dziedzictwo przypada dzięki wierze, aby było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które żyje dzięki wierze Abrahama. On to jest ojcem nas wszystkich – jak jest napisane: «Uczyniłem cię ojcem wielu narodów» – przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, co nie istnieje.
On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się «ojcem wielu narodów» zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo». Dlatego też policzono mu to za sprawiedliwość.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 84 (83), 5)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (Mt 1, 16. 18-21. 24a)
Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak.
Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów».
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.
Oto słowo Pańskie.
Albo:
EWANGELIA (Łk 2, 41-51a)
Ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi iszukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?». Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16)
Pan Bóg da Jemu tron Jego praojca, Dawida
Czytanie z Drugiej Księgi Samuela
Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: „Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem.
Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki”».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89, 2-3. 4-5. 27 i 29)
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, †
Twą wierność będę głosił moimi ustami *
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: †
«Na wieki ugruntowana jest łaska», *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
«Zawarłem przymierze zmoim wybrańcem, *
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Twoje potomstwo utrwalę na wieki *
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia».
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
«On będzie wołał do Mnie: †
„Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”.
Na wieki zachowam dla niego łaskę *
i trwałe z nim będzie moje przymierze».
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 4, 13. 16-18. 22)
Wbrew nadziei uwierzył nadziei
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia: Nie od wypełniania Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od sprawiedliwości uzyskanej przez wiarę. Dlatego dziedzictwo przypada dzięki wierze, aby było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które żyje dzięki wierze Abrahama. On to jest ojcem nas wszystkich – jak jest napisane: «Uczyniłem cię ojcem wielu narodów» – przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, co nie istnieje.
On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się «ojcem wielu narodów» zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo». Dlatego też policzono mu to za sprawiedliwość.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 84 (83), 5)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (Mt 1, 16. 18-21. 24a)
Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak.
Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów».
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.
Oto słowo Pańskie.
Albo:
EWANGELIA (Łk 2, 41-51a)
Ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi iszukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?». Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Opiekun, oblubieniec, orędownik
Opiekun Jezusa, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny oraz obrońca Kościoła Świętego w Ewangeliach przedstawiany jest jako człowiek milczący, pobożny, posłuszny słowom, jakie otrzymuje od Pana. To mężczyzna odważny i wierny. Dzisiejszy fragment Ewangelii ukazuje trzy jego cechy. Na początku podkreśla, że był pobożny. Nie należy tego rozumieć w znaczeniu dewocji. Grecki przymiotnik dikaios wskazuje na kogoś, kto ma właściwą relację do Boga, jest prawy, bo zachowuje Jego Prawo. Z takiej postawy wynika wrażliwe postępowanie wobec Maryi, a na końcu posłuszeństwo słowu, jakie wypowiedział anioł. Józef nie szuka swojego komfortu, zabezpieczenia tego, co się jemu należy, ale ufa Bogu, gdyż wie, że postępowanie zgodne z Jego wolą jest najlepszą drogą człowieka.
Święty Józefie, bądź dla mnie wzorem w Twojej prawości, szlachetności, cierpliwości i miłości do Boga oraz osób najbliższych. Oręduj za mną, abym szukał najpierw tego, co jest wolą Ojca Niebieskiego. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Opiekun, oblubieniec, orędownik
Opiekun Jezusa, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny oraz obrońca Kościoła Świętego w Ewangeliach przedstawiany jest jako człowiek milczący, pobożny, posłuszny słowom, jakie otrzymuje od Pana. To mężczyzna odważny i wierny. Dzisiejszy fragment Ewangelii ukazuje trzy jego cechy. Na początku podkreśla, że był pobożny. Nie należy tego rozumieć w znaczeniu dewocji. Grecki przymiotnik dikaios wskazuje na kogoś, kto ma właściwą relację do Boga, jest prawy, bo zachowuje Jego Prawo. Z takiej postawy wynika wrażliwe postępowanie wobec Maryi, a na końcu posłuszeństwo słowu, jakie wypowiedział anioł. Józef nie szuka swojego komfortu, zabezpieczenia tego, co się jemu należy, ale ufa Bogu, gdyż wie, że postępowanie zgodne z Jego wolą jest najlepszą drogą człowieka.
Święty Józefie, bądź dla mnie wzorem w Twojej prawości, szlachetności, cierpliwości i miłości do Boga oraz osób najbliższych. Oręduj za mną, abym szukał najpierw tego, co jest wolą Ojca Niebieskiego. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła