OFIAROWANIE PAŃSKIE - ŚWIĘTO

Strona główna Czytania Czytania własne OFIAROWANIE PAŃSKIE - ŚWIĘTO
OFIAROWANIE PAŃSKIE - ŚWIĘTO


PIERWSZE CZYTANIE (Ml 3, 1-4)

Przybędzie do swojej świątyni Pan, którego oczekujecie

Czytanie z Księgi proroka Malachiasza

Tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy On się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za minionych dni i pradawnych lat».

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (SIGLA)

Refren: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
«Któż jest tym Królem chwały?».
«Pan, dzielny i potężny, *
Pan, potężny w boju».

Refren: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się, odwieczne podwoje, *
aby mógł wkroczyć Król chwały!
«Któż jest tym Królem chwały?». *
«Pan Zastępów: On Królem chwały».

Refren: Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały.


Gdy święto to wypada w niedzielę lub obchodzone jest jako uroczystość odczytuje się także drugie czytanie z Listu do Hebrajczyków.

DRUGIE CZYTANIE (Hbr 2, 14-18)

Chrystus upodobnił się do braci

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Ponieważ dzieci mają udział we krwi i w ciele, dlatego i Jezus także bez żadnej różnicy otrzymał w nich udział, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli.
Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe. Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem w tym, co się odnosi do Boga – dla przebłagania za grzechy ludu.
Przez to bowiem, co sam wycierpiał poddany próbie, może przyjść z pomocą tym, którzy jej podlegają.

Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 2, 32)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Światło na oświecenie pogan
i chwała ludu Twego, Izraela.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 2, 22-40)

Ofiarowanie Jezusa w świątyni

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jeruzalem człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je wobjęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco pozwalasz odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
które przygotowałeś wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła wlatach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu wpostach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ



Słowa proroctwa

Jezus, Syn Boży, był Izraelitą z rodu Dawida, z pokolenia Judy. Przyszedł na świat w narodzie wybranym i podlegał Prawu, które zostało przekazane przez Mojżesza. Scena ofiarowania Jezusa w świątyni, przedstawiona w dzisiejszej Ewangelii, rozgrywa się między Prawem, które pochodzi od Boga, a działaniem Ducha Świętego. Prawo Starego Przymierza nazywane jest w tej perykopie raz Prawem Mojżeszowym, a innym razem – Prawem Pańskim. To pokazuje, że za swojego pierwszego autora ma ono samego Boga. Dlatego jest święte i prowadzi do uświęcenia. Aby osiągnąć to, co Bóg przez nie zamierzył, sama litera Prawa nie wystarczy, trzeba być otwartym na działanie Ducha Świętego. Jest ono wyraźnie widoczne w prowadzeniu starca Symeona. Duch Święty jest z nim, objawił mu, że zobaczy Chrystusa, i prowadzi go, aby wobec Jezusa, Maryi i Józefa wypowiedział słowa proroctwa.

Panie Jezu, udzielaj mi daru Ducha Świętego, abym potrafił rozpoznać czas Twojego zbawczego przyjścia do mojego życia, bym nie rozminął się z tym, co jest moim powołaniem. I abym umiał Cię wielbić. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła


Inny komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie biuletynu DZIEŃ PAŃSKI.