Dokonało się to podczas uroczystej Mszy św., której przewodniczył ksiądz arcybiskup Stanisław Nowak, metropolita częstochowski. W słowach skierowanych do wiernych biorących udział w uroczystości, ks. Arcybiskup podkreślił znaczenie posługi diakona jako sługi Chrystusa i wszystkich ludzi, a także pomocnika biskupa w spełnianiu dzieł miłosierdzia. Symbolicznym wyrazem tej nowej posługi diakona było włożenie rąk nowo wyświęcanego w ręce ks. Arcybiskupa, a także przyjęcie księgi Pisma Świętego.
Na zakończenie ks. Arcybiskup podziękował osobiście rodzicom, rodzicom i wszystkim bliskim oraz znajomym, którzy swoją postawą zachęcili Marcina do przyjęcia nowej posługi w Kościele. Podkreślił rangę tej celebracji, która dokonuje się nie tylko w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, ale także we wspomnienie bł. Jakuba Alberione, kapłana i założyciela Rodziny Świętego Pawła. W uroczystości wzięli udział licznie przybyli członkowie najbliższej rodziny, przyjaciele, a także przedstawiciele wszystkich istniejących w Polsce instytutów zakonnych Rodziny Świętego Pawła.
W tym samym dniu, w czasie modlitwy porannej w kaplicy Towarzystwa Świętego Pawła w Częstochowie, Marcin, trzymając rękę na księdze Pisma Świętego, złożył publiczne wyznanie wiary oraz przysięgę wierności nauczaniu Kościoła.
Już pierwsze wspólnoty chrześcijan znają trzy formy i stopnie urzędu, wynikającego ze święceń: biskupi, prezbiterzy, diakoni. Święcenia diakonatu są zazwyczaj przygotowaniem do przyjęcia święceń kapłańskich. Diakoni są ścisłymi współpracownikami biskupa i mogą udzielać chrztu, rozdawać Komunię świętą, czytać Ewangelię, przewodniczyć nabożeństwom (ale nie Eucharystii), asystować przy zawieraniu związku małżeńskiego, nosić Wiatyk do ciężko chorych i przewodniczyć obrzędom pogrzebu. Na polecenie biskupa mogą głosić kazania i przekazywać naukę wiernym i niewierzącym, a także mogą przewodniczyć modlitwom. Są także zobowiązani do odmawiania Liturgii Godzin.
Prosimy o modlitwę w intencji naszego współbrata, aby nigdy nie zabrakło mu zapału i sił duchowych w jego posłudze apostolskiej i w bezpośrednich przygotowaniach do przyjęcia święceń kapłańskich.