Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi. I przykazał im. żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. „Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien”. I mówił do nich: „Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich”. Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali (Mk 6,7-13).

* 

Głoszenie Ewangelii ma dużo wspólnego z tajemnicą Zmartwychwstania. Uczniowie, którzy zrozumieli, że Jezus rzeczywiście żyje stają się świadkami Jego Ewangelii. W ich świadectwie czyli Tradycji Apostolskiej i w słowach Nowego Testamentu obecny jest dziś żywy Jezus.

Bóg chce, żeby każdy chrześcijanin był aktywnym i dynamicznym świadkiem Ewangelii. Nie tylko Ci, którzy uczestniczyli w wydarzeniach z przed dwóch tysięcy lat. Każdy z nas może być autentycznym świadkiem – potrzeba nam tylko spotkać żywego Jezusa.

pm