W dn. 6 XI 2008 w sali plenarnej Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie odbyła się konferencja prasowa poświęcona najnowszemu przekładowi Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentuz komentarzem.

W dyskusji udział wzięli:
bp Zygmunt Zimowski - przewodniczący Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski
ks. prof. dr hab. Jan Łach - redaktor naukowy
ks. dr hab. Zdzisław Pawłowski - tłumacz, autor komentarza
dr hab. Albert Gorzkowski - językoznawca z Uniwersytetu Jagiellońskiego
ks. Tomasz Lubaś SSP - dyrektor Generalny Edycji Świętego Pawła
ks. Bogusław Zeman SSP - kierownik redakcji Biblii

Konferencję poprowadził: Tomasz Królak (KAI)

Fragmenty nowego tłumaczenia przedstawili: Edyta Ciechomska przy akompaniamencie Krzysztofa Tomaszewskiego oraz Adam Woronowicz

Dyrektor wydawnictwa Edycji Świętego Pawła, ks. Tomasz Lubaś, podziękował Episkopatowi Polski za patronat nad tym dziełem, biblistom za odwagę podjęcia tego zadania, a redaktorom i językoznawcom za trud, którzy włożyli w to dzieło. Zwrócił uwagę, że ten przekład, którego realizacja trwała 12 lat, to wspólne dzieło Kościoła.

Bp Zygmunt Zimowski nazwał to nowe tłumaczenie dużym wydarzeniem biblijnym. Podkreślił, że Konferencja Episkopatu Polski chciała, aby Pismo Święte ukazało się w Roku Świętego Pawła. "Rok Świętego Pawła daje sposobność, by Kościołowi XXI wieku dać ten ogień wiary, jaką miał św. Paweł: . Dziękujemy wydawnictwu Edycja Świętego Pawła, że Ducha nie gasi". Dla bp. Zimowskiego nowy przekład charakteryzuje wierność oryginałowi, zrozumiałość przez współczesnego człowieka i piękno przekazania treści Biblii.

Ks. prof. Jan Łach tłumaczył, jaką metodę zastosował zespół, by tłumaczenie Biblii było jak najbliższe współczesnemu człowiekowi. Podkreślił, że bibliści nie stawiali na pokazanie siebie, ale starali się, by przez wspólną pracę z pozostałymi tłumaczami oraz redaktorami i polonistami jak najlepiej ukazać Słowo Boże. Nowością w tego typu pracy było "sprawdzanie" przetłumaczonego tekstu na młodzieży. Jeśli młodzi ludzie nie rozumieli sensu tekstu, to korygowano go lub umieszczano przypisy.

O filozofii przekładu mówił ks. dr Zdzisław Pawłowski, tłumacz. Najważniejszymi wyznacznikami pracy tłumaczy była jak największa wierność oryginałowi, z zastosowaniem w pracy najnowszych osiągnięć lingwistycznych, oraz zrozumiałość odbioru, czyli współczesny język polski. "Chcieliśmy, by Biblia sama się wyjaśniała. To jest tekst interaktywny - odnośniki i teksty poboczne sprawiają, że czytelnik może sam studiować tekst. Jako ksiądz zawsze chciałem dać wiernym takie Pismo Święte, które będą mogli sami studiować, a ten przekład daje taką sposobność".

Prof. Albert Gorzkowski, językoznawca, powiedział, że w obliczu pracy nad przekładem starał się bardziej być człowiekiem niż filologiem. Uważa, że Biblia to spotkanie człowieka z Bogiem, a nie tylko książka i zgodnie z tą prawdą starał się pracować nad tekstem. Najnowszy przekład, według profesora, idzie z duchem czasu, a ten wymaga nie tyle wysokiego stylu, określanego czasem mieniem biblijnego, co zrozumiałości. W tym tłumaczeniu Biblii zrozumiałość nie ujmuje nic z literackiego piękna tekstu, a jest właśnie synonimem głębi.


Nowością tego przekładu - jak podkreślał kierownik redakcji Biblii ks. Bogusław Zeman SSP - jest jego charakter duszpasterski, który ma umożliwić każdemu odbiorcy indywidualne studium Pisma Świętego. Nowatorstwo polega na komunikatywności przekładu, jego literackim i artystycznym charakterze z jednoczesną dbałością o wierność z oryginałem.

Z myślą o współczesnym czytelniku oprócz zmian językowych, wolności od form archaicznych, zastosowano całościowy komentarz do ksiąg świętych, rozliczne przypisy i odnośniki do innych miejsc w Biblii. Komentarze mają na celu pokazanie prawdziwego przesłania zawartego w tekście biblijnym. Odkłamują też pewne wręcz bajkowe wyobrażenia na niektóre istotne tematy dotyczące ludzi i świata.

Wszystkie zamiany - a jest ich sporo (np. zmiana przykazania "nie zabijaj" na "nie popełnisz morderstwa") - podyktowane były chęcią oddania w sposób jeszcze bardziej trafny sensu zawartego w tekście oryginalnym. Dokonane zmiany, szczególnie w przypadku tekstów bardziej znanych, mogą budzić pewne emocje oparte na przyzwyczajeniu się do jakiegoś brzmienia.

Edycji Świętego Pawła i tłumaczom przyświecała idea, że nawet najbardziej znane teksty - jeśli wymaga tego rzetelność translatorska - mogą być zmienione i należy dać pierwszeństwo trafniejszym tłumaczeniom niż tradycji czy przyzwyczajeniu.