WTOREK V TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 14, 19-28)
Wędrówki misyjne apostołów
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.
W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.
Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145, 10-11. 12-13. 21)
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Albo: Alleluja.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Niech usta moje *
głoszą chwałę Pana,
a wszystko, co żyje, †
niech wielbi Jego święte imię *
na zawsze i na wieki.
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 24, 46b. 26b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać,
aby wejść do swojej chwały.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 14, 27-31a)
Pokój zostawiam wam
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak, jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 14, 19-28)
Wędrówki misyjne apostołów
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.
W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.
Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145, 10-11. 12-13. 21)
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Albo: Alleluja.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Niech usta moje *
głoszą chwałę Pana,
a wszystko, co żyje, †
niech wielbi Jego święte imię *
na zawsze i na wieki.
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 24, 46b. 26b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać,
aby wejść do swojej chwały.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 14, 27-31a)
Pokój zostawiam wam
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak, jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Powód do radości
W Jezusie miłość Boża stała się widzialna, dotykalna, konkretna. To miłość, która jest z jednej strony silna, męska, ojcowska, a z drugiej – czuła, delikatna, matczyna. Miłość Boża objawiona w Jezusie jest niezmienna, pełna. Jezus kochał grzeszników, z miłością przyjmował ich w ich upokorzeniu, potępiając grzech, nigdy człowieka. Tak Jezus kochał swoich uczniów, nawet gdy Go zawiedli, zdradzili. Tak czule kochał tych najsłabszych: dzieci, ubogich, chorych, odrzuconych. Kochał też faryzeuszów i uczonych w Piśmie, a była to miłość w prawdzie. Czy może być większy dowód na Bożą miłość? Jest nim krzyż. „Nie ma większej miłości nad tę, gdy ktoś poświęca swoje życie za przyjaciół” (J 15, 13). Na krzyżu jednak Miłość nie umarła na zawsze. Ona zmartwychwstała i wstąpiła do nieba. I niczego nie możemy być tak pewni, jak tego, że Ona powróci!
Panie Jezu, świat wciąż nie rozumie, czym jest prawdziwa miłość. Również i mnie daleko do ideału. Rozważam Twoją Ewangelię, ponieważ chcę tak kochać, jak Ty tego uczysz. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Powód do radości
W Jezusie miłość Boża stała się widzialna, dotykalna, konkretna. To miłość, która jest z jednej strony silna, męska, ojcowska, a z drugiej – czuła, delikatna, matczyna. Miłość Boża objawiona w Jezusie jest niezmienna, pełna. Jezus kochał grzeszników, z miłością przyjmował ich w ich upokorzeniu, potępiając grzech, nigdy człowieka. Tak Jezus kochał swoich uczniów, nawet gdy Go zawiedli, zdradzili. Tak czule kochał tych najsłabszych: dzieci, ubogich, chorych, odrzuconych. Kochał też faryzeuszów i uczonych w Piśmie, a była to miłość w prawdzie. Czy może być większy dowód na Bożą miłość? Jest nim krzyż. „Nie ma większej miłości nad tę, gdy ktoś poświęca swoje życie za przyjaciół” (J 15, 13). Na krzyżu jednak Miłość nie umarła na zawsze. Ona zmartwychwstała i wstąpiła do nieba. I niczego nie możemy być tak pewni, jak tego, że Ona powróci!
Panie Jezu, świat wciąż nie rozumie, czym jest prawdziwa miłość. Również i mnie daleko do ideału. Rozważam Twoją Ewangelię, ponieważ chcę tak kochać, jak Ty tego uczysz. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła