Czytania

Strona główna Czytania

ŚRODA IV TYGODNIA WIELKANOCNEGO


PIERWSZE CZYTANIE (Dz 12, 24 – 13, 5a)

Misja Pawła i Barnaby

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Słowo Pańskie szerzyło się i rosło. Barnaba i Szaweł, wypełniwszy swoje zadania, powrócili z Jeruzalem, zabierając z sobą Jana, zwanego Markiem.
W Antiochii, w tamtejszym Kościele, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Szymon, zwany Niger, Lucjusz Cyrenejczyk i Manaen, który wychowywał się razem z Herodem tetrarchą, i Szaweł.
Gdy odprawiali publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch Święty: «Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem». Wtedy, odprawiwszy post i modlitwę oraz nałożywszy na nich ręce, wyprawili ich.
A oni, wysłani przez Ducha Świętego, zeszli do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr. Gdy przybyli do Salaminy, głosili słowo Boże w synagogach żydowskich.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 67, 2-3. 4-5. 6 i 8)

Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.
Albo: Alleluja.

Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.

Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.

Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Niech się narody cieszą i weselą,
bo rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.

Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.

Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Niech nam Bóg błogosławi *
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.

Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 8, 12)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (J 12, 44-50)

Przyszedłem, aby świat zbawić

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał.
Ja przyszedłem na świat jako światłość, aby nikt, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. A jeżeli ktoś słyszy słowa moje, ale ich nie zachowuje, to Ja go nie potępię. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat potępić, ale by świat zbawić.
Kto Mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które wygłosiłem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym. Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ojciec, który Mnie posłał, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział».

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Słowo sędzią

Człowiek w ciemności gubi się, potrzebuje światła, aby odnaleźć drogę – tym światłem jest słowo Jezusa. To, co bardzo nas uderza w dzisiejszej Ewangelii, to prawda, że słowo będzie sędzią naszego sumienia. Czy zdajemy sobie z tego sprawę, że czytając Ewangelię, Pismo Święte, odczytujemy słowa, które będą nas sądzić w dniu ostatecznym? Ale tak naprawdę to człowiek sam wydaje na siebie wyrok. Bo kiedy odrzuca słowo Jezusa, odtrąca tym samym życie, jakiego oczekuje od nas Jezus, aby mógł nas zbawić. Sięgajmy do Pisma Świętego, znajdujmy w nim wskazówki, jak żyć, i nadzieję.

Panie Jezu, przyjmuję Twoje słowa. One są moim światłem, które prowadzą mnie do Ciebie.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2021

ks. Mariusz Frukacz
Edycja Świętego Pawła