Czytania

Strona główna Czytania

PIĄTEK XXXIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II


PIERWSZE CZYTANIE (Ap 10, 8-11)

Książeczka słodka jak zwycięstwa Kościoła i gorzka jak jego doświadczenia

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, znów usłyszałem głos z nieba, jak zwracał się do mnie w słowach: «Idź, weź księgę otwartą w ręce anioła stojącego na morzu i na ziemi!»
Poszedłem więc do anioła, mówiąc mu, by dał mi książeczkę. I rzecze mi: «Weź i połknij ją, a napełni wnętrzności twe goryczą, lecz w ustach twych będzie słodka jak miód». I wziąłem książeczkę z ręki anioła, i połknąłem ją, a w ustach moich stała się słodka jak miód, gdy zaś ją spożyłem, goryczą napełniły się moje wnętrzności.
I mówią mi: «Trzeba ci znów prorokować o ludach, narodach, językach i o wielu królach».

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 14 i 24. 72 i 103. 111 i 131)

Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.

Więcej się cieszę z drogi wskazanej przez Twe napomnienia *
niż z wszelkiego bogactwa.
Bo Twe napomnienia są moją rozkoszą, *
moimi doradcami Twoje ustawy.

Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.

Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze *
niż tysiące sztuk złota i srebra.
Jak słodka jest Twoja mowa dla mego podniebienia, *
ponad miód słodsza dla ust moich.

Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.

Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki, *
bo są radością mojego serca.
Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, *
bo pragnę Twoich przykazań.

Refren: Nad miód są słodsze Twoje przykazania.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 19, 45-48)

Jezus wypędza przekupniów ze świątyni

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: „Mój dom będzie domem modlitwy”, a wy uczyniliście go jaskinią zbójców».
I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Słuchać słów Jezusa

Postawa wyższych kapłanów i nauczycieli Pisma zdecydowanie różni się od tej, jaką okazuje lud. To prości ludzie słyszą w słowach Jezusa wielkie rzeczy, które były obiecane od wieków. Dostrzegają w Nim Proroka i Nauczyciela, który naucza o królestwie Bożym. Widzą wielkie dzieła, gdy otwiera oczy niewidomym i pozwala chodzić chromym. Zauważają Jego dobroć wobec grzeszników. Gdyby zebrać wszystkie te cechy, które dostrzegają w Panu tłumnie idący za Nim ludzie, to wyłania się obraz Emmanuela – Boga obecnego na ziemi. Każdy jednak sam musi zrobić krok w kierunku wiary w Jezusa. Dla religijnych przywódców ludu i nauczycieli Pisma, którzy przecież słyszą te same słowa i widzą te same znaki, Jezus jest wyzwaniem, a może nawet zagrożeniem. Nie mogą zaprzeczyć temu, co widzą ich oczy, ale szukają okazji, aby Go zgładzić. Tak się w końcu stanie, lecz ta śmierć także ich zaskoczy i wyda inne owoce, niż oczekiwali.

Panie Jezu, chcę być jednym z tych, którzy słuchają Cię z zapartym tchem. Niech Twoje słowo przenika moje wnętrze i toruje drogę do posłuszeństwa wiary. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024

o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła