CZWARTEK XXXIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 5, 1-10)
Bóg wręcza Barankowi księgę przeznaczeń
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem na prawej dłoni Zasiadającego na tronie księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie opieczętowaną siedmiu pieczęciami.
I ujrzałem potężnego anioła, obwieszczającego głosem donośnym: «Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie?» A nie mógł nikt – na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią – otworzyć księgi ani na nią patrzeć. A ja bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć.
I mówi do mnie jeden ze Starców: «Przestań płakać! Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci».
I ujrzałem między tronem z czterema Istotami żyjącymi a kręgiem Starców stojącego Baranka, jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest siedem Duchów Boga wysłanych na całą ziemię. On poszedł i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę. A kiedy wziął księgę, cztery Istoty żyjące i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i krwią Twoją nabyłeś dla Boga ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149 (148), 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b)
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
a synowie Syjonu radują swym Królem.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Niech święci cieszą się w chwale, *
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach; *
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 19, 41-44)
Zapowiedź zburzenia Jerozolimy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.
Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 5, 1-10)
Bóg wręcza Barankowi księgę przeznaczeń
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem na prawej dłoni Zasiadającego na tronie księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie opieczętowaną siedmiu pieczęciami.
I ujrzałem potężnego anioła, obwieszczającego głosem donośnym: «Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie?» A nie mógł nikt – na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią – otworzyć księgi ani na nią patrzeć. A ja bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć.
I mówi do mnie jeden ze Starców: «Przestań płakać! Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci».
I ujrzałem między tronem z czterema Istotami żyjącymi a kręgiem Starców stojącego Baranka, jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest siedem Duchów Boga wysłanych na całą ziemię. On poszedł i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę. A kiedy wziął księgę, cztery Istoty żyjące i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i krwią Twoją nabyłeś dla Boga ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149 (148), 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b)
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Albo: Alleluja.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
a synowie Syjonu radują swym Królem.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Niech święci cieszą się w chwale, *
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach; *
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 19, 41-44)
Zapowiedź zburzenia Jerozolimy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.
Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Trudny stan Jerozolimy
Ewangelie tylko dwukrotnie wspominają o tym, że Jezus zapłakał. W dzisiejszej Ewangelii oraz przy okazji wskrzeszenia Łazarza (J 11, 35). W tym ostatnim przypadku użyty jest inny czasownik dakruō, który oznacza ‘uronienie łzy, cichy płacz, szlochanie’. Płacz Jezusa nad Jerozolimą (klaiō) to głośny płacz bólu, żałoby i smutku. Stan Jerozolimy (czyli jej mieszkańców) jest opisany jako niezdolność do zrozumienia tego, co służy pokojowi. Być może jest tu aluzja do etymologii nazwy Jerozolimy, czyli „miasta pokoju”. W tym przypadku oznaczałoby to wewnętrzne rozdarcie, głęboki konflikt pomiędzy powołaniem a faktycznym stanem życia. Jerozolima nie rozpoznała czasu swego nawiedzenia – obecności Syna Bożego, który przyszedł, aby zbawić. Dalsze wydarzenia w Jerozolimie – męka i ukrzyżowanie Jezusa – potwierdzą Jego słowa. Podobnie będzie też ze zniszczeniem miasta w 70 roku po Chr.
Panie Jezu, proszę Cię, daj mi serce czujne, takie, które umie rozpoznać to, co służy dobru, pokojowi oraz potrafi docenić Twoją bliską obecność. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024
o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
Trudny stan Jerozolimy
Ewangelie tylko dwukrotnie wspominają o tym, że Jezus zapłakał. W dzisiejszej Ewangelii oraz przy okazji wskrzeszenia Łazarza (J 11, 35). W tym ostatnim przypadku użyty jest inny czasownik dakruō, który oznacza ‘uronienie łzy, cichy płacz, szlochanie’. Płacz Jezusa nad Jerozolimą (klaiō) to głośny płacz bólu, żałoby i smutku. Stan Jerozolimy (czyli jej mieszkańców) jest opisany jako niezdolność do zrozumienia tego, co służy pokojowi. Być może jest tu aluzja do etymologii nazwy Jerozolimy, czyli „miasta pokoju”. W tym przypadku oznaczałoby to wewnętrzne rozdarcie, głęboki konflikt pomiędzy powołaniem a faktycznym stanem życia. Jerozolima nie rozpoznała czasu swego nawiedzenia – obecności Syna Bożego, który przyszedł, aby zbawić. Dalsze wydarzenia w Jerozolimie – męka i ukrzyżowanie Jezusa – potwierdzą Jego słowa. Podobnie będzie też ze zniszczeniem miasta w 70 roku po Chr.
Panie Jezu, proszę Cię, daj mi serce czujne, takie, które umie rozpoznać to, co służy dobru, pokojowi oraz potrafi docenić Twoją bliską obecność. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2024o. Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła