Czytania

Strona główna Czytania

CZWARTEK II TYGODNIA WIELKANOCNEGO


PIERWSZE CZYTANIE (Dz 5, 27-33)

Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy słudzy przyprowadzili apostołów, stawili ich przed Sanhedrynem, a arcykapłan zapytał: «Surowo wam zakazaliśmy nauczać w to imię, a oto napełniliście Jeruzalem waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas odpowiedzialność za krew tego Człowieka?».
«Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi – odpowiedział Piotr, a także apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na miejscu po prawicy swojej jako Władcę i Zbawiciela, aby zapewnić Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni».
Gdy to usłyszeli, wpadli w gniew i chcieli ich zabić.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34, 2 i 9. 17-18. 19-20)

Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Albo: Alleluja.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.

Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc *
i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *
ocala upadłych na duchu.
Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy, *
ale Pan go ze wszystkich wybawia.

Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 20, 29)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (J 3, 31-36)

Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Kto przychodzi z wysoka, panuje nad wszystkim, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba przychodzi, Ten jest ponad wszystkim. Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.
Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a bez miary udziela mu Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży nad nim wisi.

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Gniew Boży

Istnieją dwa uczucia, które przypisujemy Bogu, a które są jednocześnie grzechami głównymi. To zazdrość i gniew. Czy nie ma tu sprzeczności? Czy Bóg, będąc doskonale sprawiedliwy i święty, może się gniewać i być zazdrosny? Autorzy natchnieni, używając zwrotu „gniew Boga”, chcieli uzmysłowić ludziom, jak wielkim złem jest grzech i nieposłuszeństwo wobec Bożego prawa. Gniew Boga nie przeradza się w działanie przeciw człowiekowi. Ma on za zadanie poruszyć nasze serca, skłonić do opamiętania się. Gniewu Boga nie można porównywać do ludzkiego, gdy pod wpływem doznanego zła lub krzywdy w człowieku pojawia się działanie na szkodę drugiego. Gdy Bóg się gniewa, to Jego miłosierdzie względem nas wzrasta. Jezus, spotykając się z zatwardziałością ludzkich serc, okazywał wzburzenie i gniew, które miały prowadzić do opamiętania się grzeszników. Istotą Jego misji było jednak bezgraniczne miłosierdzie, w którym wyraziła się miłość Boga do całego stworzenia. Dzięki wierze w Syna nasza nadzieja odnajduje pewność, że mocniejsza od Bożego gniewu jest Jego miłość, gdyż On sam jest miłością. Jezus wziął na siebie Boży gniew, dlatego obawiać się gniewu Boga mogą jedynie ci, którzy nie chcą uwierzyć w Chrystusa i odrzucają Jego miłość.

Panie Jezu, wierzę w Ciebie. Chcę być Tobie posłuszny, bo „Miłosierny jest Pan i litościwy, cierpliwy i pełen łaskawości” (Ps 103, 8). Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła