WTOREK II TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4, 32-37)
Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich.
Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.
A Józef, nazwany przez apostołów Barnaba, to znaczy Syn Pocieszenia, lewita rodem z Cypru, sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp apostołów.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 93 (92), 1. 2 i 5)
Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
Albo: Alleluja.
Pan króluje, oblókł się w majestat, *
Pan wdział potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje.
Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
Twój tron niewzruszony na wieki, *
istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; †
Twojemu domowi świętość przystoi, *
po wszystkie dni, o Panie.
Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 3, 14b-15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego,
aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 3, 7b-15)
Trzeba się powtórnie narodzić
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».
Na to rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?».
Odpowiadając na to, rzekł mu Jezus: «Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, co widzieliśmy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4, 32-37)
Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich.
Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.
A Józef, nazwany przez apostołów Barnaba, to znaczy Syn Pocieszenia, lewita rodem z Cypru, sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp apostołów.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 93 (92), 1. 2 i 5)
Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
Albo: Alleluja.
Pan króluje, oblókł się w majestat, *
Pan wdział potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje.
Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
Twój tron niewzruszony na wieki, *
istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; †
Twojemu domowi świętość przystoi, *
po wszystkie dni, o Panie.
Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 3, 14b-15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego,
aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 3, 7b-15)
Trzeba się powtórnie narodzić
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».
Na to rzekł do Niego Nikodem: «Jakżeż to się może stać?».
Odpowiadając na to, rzekł mu Jezus: «Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, co widzieliśmy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego.
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
By uwierzyć, trzeba poznać z bliska…
Bez wątpienia „nowe narodziny”, „narodziny z wody i Ducha” stanowią tę część nauczania Jezusa, która „pochodzi z nieba” i którą można zrozumieć tylko dzięki łasce Bożej. Jak inaczej, „po ziemsku”, zrozumieć łaskę sakramentu chrztu świętego? Chyba tylko jako rytuał polania wodą i wypowiedzenia modlitwy. Nikodem myśli „po ziemsku”, ale – co istotne – zrobił pierwszy krok ku przyjęciu świadectwa Jezusa. Uwierzył w widzialne, namacalne, fizyczne znaki – cuda Jezusa, a przecież nie wszystkim faryzeuszom było to dane. Nikodem uznał Jezusa za Mistrza, przyjął Jego naukę. Rozum i w jakimś sensie serce Nikodema to czuło, dlatego przyszedł do Jezusa. O co chciał Go zapytać? Tego nie wiemy, ponieważ w tym spotkaniu, dialogu, inicjatywę przejął Jezus. A o co my chcielibyśmy zapytać Jezusa? On na nas czeka, również dla nas ma czas
Panie Jezu, chcę tak jak Nikodem odejść od Ciebie przemieniony. Dotknij mojego serca swoim słowem, nie pozwól, aby pozostało nieporuszone. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
By uwierzyć, trzeba poznać z bliska…
Bez wątpienia „nowe narodziny”, „narodziny z wody i Ducha” stanowią tę część nauczania Jezusa, która „pochodzi z nieba” i którą można zrozumieć tylko dzięki łasce Bożej. Jak inaczej, „po ziemsku”, zrozumieć łaskę sakramentu chrztu świętego? Chyba tylko jako rytuał polania wodą i wypowiedzenia modlitwy. Nikodem myśli „po ziemsku”, ale – co istotne – zrobił pierwszy krok ku przyjęciu świadectwa Jezusa. Uwierzył w widzialne, namacalne, fizyczne znaki – cuda Jezusa, a przecież nie wszystkim faryzeuszom było to dane. Nikodem uznał Jezusa za Mistrza, przyjął Jego naukę. Rozum i w jakimś sensie serce Nikodema to czuło, dlatego przyszedł do Jezusa. O co chciał Go zapytać? Tego nie wiemy, ponieważ w tym spotkaniu, dialogu, inicjatywę przejął Jezus. A o co my chcielibyśmy zapytać Jezusa? On na nas czeka, również dla nas ma czas
Panie Jezu, chcę tak jak Nikodem odejść od Ciebie przemieniony. Dotknij mojego serca swoim słowem, nie pozwól, aby pozostało nieporuszone. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła