PIĄTEK I TYGODNIA WIELKANOCNEGO
(OKTAWA WIELKANOCNA)
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4, 1-12)
Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia, bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło. Liczba mężczyzn sięgała pięciu tysięcy.
Następnego dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jeruzalem: arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu arcykapłańskiego. Postawiwszy ich pośrodku, pytali: «Czyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to?».
Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: «Przełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek odzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – że dzięki Niemu ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
On jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadne go innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a)
Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
Albo: Alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: †
«Jego łaska na wieki». *
Niech wyznawcy Pana głoszą: «Jego łaska na wieki».
Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
Kamień odrzucony przez budujących †
stał się kamieniem węgielnym. *
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się nim i weselmy.
Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
O Panie, Ty nas wybaw, *
pomyślność daj nam, o Panie!
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, †
błogosławimy wam z Pańskiego domu. *
Pan jest Bogiem i daje nam światło.
Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118 (117), 24)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 21, 1-14)
Ukazanie się Zmartwychwstałego nad Jeziorem Tyberiadzkim
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?».
Odpowiedzieli Mu: «Nie».
On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.
Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!». Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci.
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!». Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę.
To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.
Oto słowo Pańskie.
(OKTAWA WIELKANOCNA)
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4, 1-12)
Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia, bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę, uwierzyło. Liczba mężczyzn sięgała pięciu tysięcy.
Następnego dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jeruzalem: arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu arcykapłańskiego. Postawiwszy ich pośrodku, pytali: «Czyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to?».
Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: «Przełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek odzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – że dzięki Niemu ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
On jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadne go innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 118 (117), 1b-2 i 4. 22-24. 25-27a)
Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
Albo: Alleluja.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: †
«Jego łaska na wieki». *
Niech wyznawcy Pana głoszą: «Jego łaska na wieki».
Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
Kamień odrzucony przez budujących †
stał się kamieniem węgielnym. *
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się nim i weselmy.
Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
O Panie, Ty nas wybaw, *
pomyślność daj nam, o Panie!
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, †
błogosławimy wam z Pańskiego domu. *
Pan jest Bogiem i daje nam światło.
Refren: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118 (117), 24)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 21, 1-14)
Ukazanie się Zmartwychwstałego nad Jeziorem Tyberiadzkim
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?».
Odpowiedzieli Mu: «Nie».
On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.
Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!». Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci.
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!». Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę.
To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Usłyszeć głos Pana
Uczniowie całą noc próbowali złowić ryby, lecz bez powodzenia. Sytuacja zmieniła się o świcie, gdy bez chwili zawahania odpowiedzieli na wezwanie człowieka na lądzie. Tym człowiekiem był Jezus. I choć pierwszy rozpoznał go Jan, to Piotr z charakterystyczną dla siebie spontanicznością rzucił się do wody, by być pierwszy przy Mistrzu. To właśnie on w tym miejscu i czasie miał otrzymać uroczyste potwierdzenie władzy pasterskiej nad rodzącym się Kościołem. Miał zostać niejako po raz drugi powołany przez Jezusa. To powołanie poprzedził pełen przebaczającej miłości dialog Jezusa z Piotrem. Trzy pytania: „Czy miłujesz Mnie?” i trzy zapewnienia: „Tak, Panie! Ty wiesz, że Cię kocham” (por. J 21, 15-17) nasuwają nam na myśl tak niedawne jeszcze wydarzenie, które rozegrało się na dziedzińcu pałacu arcykapłana. Wtedy Piotr wyrzekł się miłości, zdradził Jezusa. Jezus jednak nie wyrzekł się Piotra, tak jak nie wyrzeka się nikogo z nas, gdy grzeszymy. On uczy nas, jak leczyć rany grzechu, jak zadośćuczynić za zdrady. To miłość leczy rany, miłość wynagradza, miłość pozwala odzyskać utraconą godność i poczucie własnej wartości. Jezus nie siebie chce przekonać o miłości Piotra, ale to rybak potrzebuje na nowo uwierzyć, że mimo zdrady jest zdolny do miłości.
Panie Jezu, daj mi usłyszeć Twój głos. Pytaj mnie: „Czy kochasz Mnie?”. Jesteś godzien największej miłości, bo Ty jesteś Miłością! Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Usłyszeć głos Pana
Uczniowie całą noc próbowali złowić ryby, lecz bez powodzenia. Sytuacja zmieniła się o świcie, gdy bez chwili zawahania odpowiedzieli na wezwanie człowieka na lądzie. Tym człowiekiem był Jezus. I choć pierwszy rozpoznał go Jan, to Piotr z charakterystyczną dla siebie spontanicznością rzucił się do wody, by być pierwszy przy Mistrzu. To właśnie on w tym miejscu i czasie miał otrzymać uroczyste potwierdzenie władzy pasterskiej nad rodzącym się Kościołem. Miał zostać niejako po raz drugi powołany przez Jezusa. To powołanie poprzedził pełen przebaczającej miłości dialog Jezusa z Piotrem. Trzy pytania: „Czy miłujesz Mnie?” i trzy zapewnienia: „Tak, Panie! Ty wiesz, że Cię kocham” (por. J 21, 15-17) nasuwają nam na myśl tak niedawne jeszcze wydarzenie, które rozegrało się na dziedzińcu pałacu arcykapłana. Wtedy Piotr wyrzekł się miłości, zdradził Jezusa. Jezus jednak nie wyrzekł się Piotra, tak jak nie wyrzeka się nikogo z nas, gdy grzeszymy. On uczy nas, jak leczyć rany grzechu, jak zadośćuczynić za zdrady. To miłość leczy rany, miłość wynagradza, miłość pozwala odzyskać utraconą godność i poczucie własnej wartości. Jezus nie siebie chce przekonać o miłości Piotra, ale to rybak potrzebuje na nowo uwierzyć, że mimo zdrady jest zdolny do miłości.
Panie Jezu, daj mi usłyszeć Twój głos. Pytaj mnie: „Czy kochasz Mnie?”. Jesteś godzien największej miłości, bo Ty jesteś Miłością! Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła