ŚRODA I TYGODNIA WIELKANOCNEGO
(OKTAWA WIELKANOCY)
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 3, 1-10)
Uzdrowienie chromego od urodzenia
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, wnoszono właśnie pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Umieszczano go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę. Ten, zobaczywszy Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę.
Lecz Piotr, przypatrzywszy się mu wraz z Janem, powiedział: «Spójrz na nas!». A on patrzył na nich, oczekując od nich jałmużny. «Nie mam srebra ani złota – powiedział Piotr – ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!». I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i stopach. Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga.
A cały lud zobaczył go chodzącego i chwalącego Boga. I rozpoznawali w nim tego człowieka, który siedział przy Pięknej Bramie świątyni, aby żebrać, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co go spotkało.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7. 8-9)
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Albo: Alleluja.
Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *
głoście Jego dzieła wśród narodów.
Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *
rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *
niech się weseli serce szukających Pana.
Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, *
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On Pan jest naszym Bogiem, *
Jego wyroki obejmują świat cały
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118 (117), 24)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 24, 13-35)
Poznali Chrystusa przy łamaniu chleba
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni ze sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali.
On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie ze sobą w drodze?». Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało».
Zapytał ich: «Cóż takiego?».
Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A my spodziewaliśmy się, że właśnie On miał wyzwolić Izraela. Ale po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto, jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».
Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?». I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać wraz z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?».
W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
Oto słowo Pańskie.
(OKTAWA WIELKANOCY)
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 3, 1-10)
Uzdrowienie chromego od urodzenia
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, wnoszono właśnie pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Umieszczano go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę. Ten, zobaczywszy Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę.
Lecz Piotr, przypatrzywszy się mu wraz z Janem, powiedział: «Spójrz na nas!». A on patrzył na nich, oczekując od nich jałmużny. «Nie mam srebra ani złota – powiedział Piotr – ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!». I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i stopach. Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga.
A cały lud zobaczył go chodzącego i chwalącego Boga. I rozpoznawali w nim tego człowieka, który siedział przy Pięknej Bramie świątyni, aby żebrać, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co go spotkało.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7. 8-9)
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Albo: Alleluja.
Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *
głoście Jego dzieła wśród narodów.
Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *
rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *
niech się weseli serce szukających Pana.
Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, *
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On Pan jest naszym Bogiem, *
Jego wyroki obejmują świat cały
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *
przysiędze danej Izaakowi.
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Ps 118 (117), 24)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 24, 13-35)
Poznali Chrystusa przy łamaniu chleba
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni ze sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali.
On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie ze sobą w drodze?». Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało».
Zapytał ich: «Cóż takiego?».
Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A my spodziewaliśmy się, że właśnie On miał wyzwolić Izraela. Ale po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto, jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».
Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?». I zaczynając od Mojżesza, poprzez wszystkich proroków, wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać wraz z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?».
W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Czytajmy Ewangelię
Czy czytanie Pisma Świętego jest naszym obowiązkiem? Czy Jezus tego od nas wymaga? Jeszcze przed śmiercią i zmartwychwstaniem zachęcał uczniów: „Zgłębiajcie Pisma, one świadczą o Mnie” (por. J 5, 39). Najwyraźniej dwóch uczniów z dzisiejszej Ewangelii nie wzięło sobie do serca słów Mistrza. To jednak nie zniechęciło Jezusa, aby po raz kolejny poprowadzić ich jak rodzic dziecko, krok po kroku, od księgi do księgi ku poznaniu Prawdy. To pragnienie stale towarzyszy Jezusowi, a Kościół nieprzerwanie spełnia Jego wolę. Jezus chciał, aby Jego Ewangelia została zapisana, chociaż apostołom nakazał jedynie przepowiadanie ustne. Pisma Nowego Testamentu potwierdzają to, co zostało zapisane w Starym Testamencie. Nowy Testament jest słowem Bożym, natchnionym przez Ducha i Syna. Jezus często odwoływał się do Pisma Świętego: „Napisane jest, że nie samym chlebem żyje człowiek; napisane jest, że jedynie Boga należy czcić i tylko Jemu służyć; napisane jest: mój dom jest domem modlitwy; Syn człowieczy musi umrzeć, jak mówi Pismo; napisane jest, że owce bez Pasterza rozproszą się…”. To bardzo ważne, abyśmy nie zmarnowali łaski tych świąt i podjęli decyzję o codziennym czytaniu chociaż małego fragmentu słowa Bożego.
Panie Jezu, chcę Ci obiecać, że zatroszczę się o częste korzystanie z sakramentu Eucharystii oraz że każdego dnia będę czytać fragment Pisma Świętego. W słowie i Eucharystii chcę rozpoznać Ciebie, mojego Nauczyciela. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Czytajmy Ewangelię
Czy czytanie Pisma Świętego jest naszym obowiązkiem? Czy Jezus tego od nas wymaga? Jeszcze przed śmiercią i zmartwychwstaniem zachęcał uczniów: „Zgłębiajcie Pisma, one świadczą o Mnie” (por. J 5, 39). Najwyraźniej dwóch uczniów z dzisiejszej Ewangelii nie wzięło sobie do serca słów Mistrza. To jednak nie zniechęciło Jezusa, aby po raz kolejny poprowadzić ich jak rodzic dziecko, krok po kroku, od księgi do księgi ku poznaniu Prawdy. To pragnienie stale towarzyszy Jezusowi, a Kościół nieprzerwanie spełnia Jego wolę. Jezus chciał, aby Jego Ewangelia została zapisana, chociaż apostołom nakazał jedynie przepowiadanie ustne. Pisma Nowego Testamentu potwierdzają to, co zostało zapisane w Starym Testamencie. Nowy Testament jest słowem Bożym, natchnionym przez Ducha i Syna. Jezus często odwoływał się do Pisma Świętego: „Napisane jest, że nie samym chlebem żyje człowiek; napisane jest, że jedynie Boga należy czcić i tylko Jemu służyć; napisane jest: mój dom jest domem modlitwy; Syn człowieczy musi umrzeć, jak mówi Pismo; napisane jest, że owce bez Pasterza rozproszą się…”. To bardzo ważne, abyśmy nie zmarnowali łaski tych świąt i podjęli decyzję o codziennym czytaniu chociaż małego fragmentu słowa Bożego.
Panie Jezu, chcę Ci obiecać, że zatroszczę się o częste korzystanie z sakramentu Eucharystii oraz że każdego dnia będę czytać fragment Pisma Świętego. W słowie i Eucharystii chcę rozpoznać Ciebie, mojego Nauczyciela. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła