CZWARTEK XXXIII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I
PIERWSZE CZYTANIE (1 Mch 2, 15-29)
Matatiasz wzywa do walki w obronie przymierza z Bogiem
Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej
Do miasta Modin przybyli królewscy wysłańcy, którzy zmuszali do odstępstwa przez uczestnictwo w składaniu ofiary. Wielu spomiędzy Izraelitów przyszło do nich. A Matatiasz i jego synowie zebrali się razem. Wtedy królewscy wysłańcy zwrócili się do Matatiasza ze słowami:
«Ty jesteś zwierzchnikiem, sławnym i wielkim w tym mieście, a podtrzymują cię synowie i krewni. Teraz więc ty pierwszy przystąp i wykonaj zarządzenie króla, tak jak wykonały wszystkie narody, mieszkańcy Judy i ci, którzy pozostali w Jeruzalem, a ty i twoi synowie będziecie należeli do królewskich przyjaciół, ty i synowie twoi będziecie zaszczyceni darami w srebrze i złocie oraz innymi podarunkami».
Na to jednak Matatiasz odpowiedział donośnym głosem: «Jeżeli nawet wszystkie narody, które należą do państwa podległego królowi, słuchają go, odstąpiwszy od kultu swych ojców, i zgodziły się na jego nakazy, to jednak ja, moi synowie i moi krewni będziemy postępowali zgodnie z przymierzem, które zawarli nasi ojcowie. Niech nas Bóg broni od przekroczenia Prawa i jego nakazów! Słów króla nie będziemy słuchali i od kultu naszego nie odstąpimy ani w prawo, ani w lewo».
Zaledwie skończył mówić te słowa, pewien Żyd przystąpił na oczach wszystkich do ołtarza w Modin, ażeby złożyć ofiarę, zgodnie z zarządzeniem króla. Gdy zobaczył to Matatiasz, zapłonął gorliwością i zadrżały mu nerki, i zawrzał gniewem, który był słuszny. Pobiegł więc i zabił tamtego obok ołtarza. Przy tej sposobności zabił także urzędnika królewskiego, który zmuszał do składania ofiar, ołtarz zaś rozwalił. Zapałał gorliwością o Prawo, jak to uczynił Pinchas z Zambrim, synem Salu.
Wtedy też Matatiasz zaczął w mieście wołać donośnym głosem: «Niech idzie za mną każdy, kto płonie gorliwością o Prawo i obstaje za przymierzem». Potem zaś on sam i jego synowie uciekli w góry, pozostawiając w mieście wszystko, co posiadali.
Wtedy wielu spośród ludzi, którzy szukali tego, co sprawiedliwe i słuszne, udało się na pustynię, aby tam przebywać.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 50 (49), 1b-2. 5-6. 14-15)
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
Przemówił Pan, Bóg nad bogami, *
i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.
Bóg zajaśniał z Syjonu, *
korony piękności.
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
«Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, *
którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze».
Niebiosa zwiastują Bożą sprawiedliwość, *
albowiem sam Bóg jest sędzią.
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
«Składaj Bogu dziękczynną ofiarę, *
spełnij swoje śluby wobec Najwyższego.
I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, *
wyzwolę ciebie, a ty Mnie uwielbisz».
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 19, 41-44)
Zapowiedź zburzenia Jerozolimy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.
Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».
Oto słowo Pańskie.
PIERWSZE CZYTANIE (1 Mch 2, 15-29)
Matatiasz wzywa do walki w obronie przymierza z Bogiem
Czytanie z Pierwszej Księgi Machabejskiej
Do miasta Modin przybyli królewscy wysłańcy, którzy zmuszali do odstępstwa przez uczestnictwo w składaniu ofiary. Wielu spomiędzy Izraelitów przyszło do nich. A Matatiasz i jego synowie zebrali się razem. Wtedy królewscy wysłańcy zwrócili się do Matatiasza ze słowami:
«Ty jesteś zwierzchnikiem, sławnym i wielkim w tym mieście, a podtrzymują cię synowie i krewni. Teraz więc ty pierwszy przystąp i wykonaj zarządzenie króla, tak jak wykonały wszystkie narody, mieszkańcy Judy i ci, którzy pozostali w Jeruzalem, a ty i twoi synowie będziecie należeli do królewskich przyjaciół, ty i synowie twoi będziecie zaszczyceni darami w srebrze i złocie oraz innymi podarunkami».
Na to jednak Matatiasz odpowiedział donośnym głosem: «Jeżeli nawet wszystkie narody, które należą do państwa podległego królowi, słuchają go, odstąpiwszy od kultu swych ojców, i zgodziły się na jego nakazy, to jednak ja, moi synowie i moi krewni będziemy postępowali zgodnie z przymierzem, które zawarli nasi ojcowie. Niech nas Bóg broni od przekroczenia Prawa i jego nakazów! Słów króla nie będziemy słuchali i od kultu naszego nie odstąpimy ani w prawo, ani w lewo».
Zaledwie skończył mówić te słowa, pewien Żyd przystąpił na oczach wszystkich do ołtarza w Modin, ażeby złożyć ofiarę, zgodnie z zarządzeniem króla. Gdy zobaczył to Matatiasz, zapłonął gorliwością i zadrżały mu nerki, i zawrzał gniewem, który był słuszny. Pobiegł więc i zabił tamtego obok ołtarza. Przy tej sposobności zabił także urzędnika królewskiego, który zmuszał do składania ofiar, ołtarz zaś rozwalił. Zapałał gorliwością o Prawo, jak to uczynił Pinchas z Zambrim, synem Salu.
Wtedy też Matatiasz zaczął w mieście wołać donośnym głosem: «Niech idzie za mną każdy, kto płonie gorliwością o Prawo i obstaje za przymierzem». Potem zaś on sam i jego synowie uciekli w góry, pozostawiając w mieście wszystko, co posiadali.
Wtedy wielu spośród ludzi, którzy szukali tego, co sprawiedliwe i słuszne, udało się na pustynię, aby tam przebywać.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 50 (49), 1b-2. 5-6. 14-15)
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
Przemówił Pan, Bóg nad bogami, *
i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.
Bóg zajaśniał z Syjonu, *
korony piękności.
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
«Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, *
którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze».
Niebiosa zwiastują Bożą sprawiedliwość, *
albowiem sam Bóg jest sędzią.
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
«Składaj Bogu dziękczynną ofiarę, *
spełnij swoje śluby wobec Najwyższego.
I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, *
wyzwolę ciebie, a ty Mnie uwielbisz».
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 19, 41-44)
Zapowiedź zburzenia Jerozolimy
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.
Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Bóg zapłakał
Jezusowi nie były obce ludzkie uczucia. On sam przeżywał chwile głębokiego wzruszenia i płaczu. Płakał przy grobie przyjaciela Łazarza. Był wzruszony łzami wdowy z Nain i wieloma ludzkimi cierpieniami. Płakał też nad swoim umiłowanym miastem i umiłowanym ludem, który nie rozpoznał Jego przyjścia, Jego miłości, łaski. Dziś także Jezus płacze nad naszymi grzechami. My nigdy nie zdamy sobie do końca sprawy z tego, jak bardzo grzech nas rani, jakie spustoszenie wnosi w życie nasze i naszych bliskich. Jezus to wie, dlatego nasza niedola porusza Go do głębi. To właśnie grzech sprawia, że nie rozpoznajemy Go. Słowa: Nie pozostawią w tobie kamienia na kamieniu są zapowiedzią wojny. Grzech jest również jej przyczyną. Dotyka ona wszystkich bez wyjątku, również tych niewinnych. Dlatego do nas, świadomych popełnionego przez nas zła, musi dotrzeć wezwanie Jezusa do nawrócenia.
Panie Jezu, niech Twoje łzy skruszą zatwardziałość mojego serca. Proszę Cię o łaskę głębokiego żalu za grzechy i odwagę ich wynagrodzenia. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
Bóg zapłakał
Jezusowi nie były obce ludzkie uczucia. On sam przeżywał chwile głębokiego wzruszenia i płaczu. Płakał przy grobie przyjaciela Łazarza. Był wzruszony łzami wdowy z Nain i wieloma ludzkimi cierpieniami. Płakał też nad swoim umiłowanym miastem i umiłowanym ludem, który nie rozpoznał Jego przyjścia, Jego miłości, łaski. Dziś także Jezus płacze nad naszymi grzechami. My nigdy nie zdamy sobie do końca sprawy z tego, jak bardzo grzech nas rani, jakie spustoszenie wnosi w życie nasze i naszych bliskich. Jezus to wie, dlatego nasza niedola porusza Go do głębi. To właśnie grzech sprawia, że nie rozpoznajemy Go. Słowa: Nie pozostawią w tobie kamienia na kamieniu są zapowiedzią wojny. Grzech jest również jej przyczyną. Dotyka ona wszystkich bez wyjątku, również tych niewinnych. Dlatego do nas, świadomych popełnionego przez nas zła, musi dotrzeć wezwanie Jezusa do nawrócenia.
Panie Jezu, niech Twoje łzy skruszą zatwardziałość mojego serca. Proszę Cię o łaskę głębokiego żalu za grzechy i odwagę ich wynagrodzenia. Amen.
Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła