Czytania

Strona główna Czytania

SOBOTA XXXII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I


PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 18, 14-16; 19, 6-9)

Medytacja o nocy paschalnej

Czytanie z Księgi Mądrości

Gdy głęboka cisza ogarniała wszystko, a noc w swoim biegu dosięgała połowy, wszechmocne Twe słowo z nieba, z królewskiej stolicy, jak srogi wojownik runęło pośrodku zatraconej ziemi, jako miecz ostry niosąc Twój nieodwołalny rozkaz. I stanąwszy, napełniło wszystko śmiercią; nieba dotykało, a zstąpiło na ziemię.
Całe stworzenie znów w swej naturze podlegało przekształceniu, powolne Twoim rozkazom, by dzieci Twe zachować bez szkody.
Obłok ocieniający obóz i suchy ląd ujrzano, jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej: droga bez przeszkód – Morze Czerwone i pole zielone – z burzliwej głębiny. Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka, ujrzawszy cuda godne podziwu. Byli jak konie na pastwisku i jak baranki brykali, wielbiąc Ciebie, Panie, który ich wybawiłeś.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 105 (104), 2-3. 36-37. 42-43)

Refren: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.
Albo: Alleluja.

Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *
rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *
niech się weseli serce szukających Pana.

Refren: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.

Pobił wszystkich pierworodnych ich kraju, *
cały kwiat ich potęgi.
A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem *
i nikt nie był słaby w jego pokoleniach.

Refren: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.

Pamiętał bowiem o swym świętym słowie *
danym Abrahamowi, swojemu słudze.
I wyprowadził lud swój wśród radości, *
z weselem swoich wybranych.

Refren: Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tes 2, 14)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Łk 18, 1-8)

Wytrwałość w modlitwie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.
W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!” Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: „Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie nachodziła mnie bez końca i nie zadręczała mnie”».
I Pan dodał: «Słuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?»

Oto słowo Pańskie.


KOMENTARZ

Wytrwałość

Często zastanawiamy się, czy naprawdę umiemy się modlić. Mamy wątpliwości, czy nasza modlitwa jest dobra i skuteczna. Może uważamy, że Bóg nas nie słyszy, bo nie spełnia naszych próśb. A On słyszy i widzi. Jego słuch i wzrok sięgają dalej, poza nasze postrzeganie rzeczywistości, czasu, wydarzeń. W modlitwie walczymy o zwycięstwo, musimy być pokorni, ucząc się przyjmować porażki. By wygrać, potrzeba czasem wiele takich porażek, dzięki którym nasz duch stanie się mocniejszy. Wytrwałe szukanie, proszenie, pokorna postawa zawsze prowadzą do zwycięstwa. Ewangeliczna wdowa zachwyca wytrwałością. Każdy człowiek, jeżeli chce osiągnąć cel, musi być wytrwały, pokorny i być blisko Pana Boga, bo nasz Ojciec, który jest w niebie, wzbogaca obficie talentami wszystkich, którzy Go proszą. Bóg jest największą Miłością, jest naszym Ojcem.

Panie Jezu, próba wiary rodzi wytrwałość. Pokornie poddaję się jej, ponieważ ufam Ci i Twemu słowu, że wytrwałość prowadzi ku dojrzałości i doskonałości, ku wyzwoleniu z wad i skaz. Amen.

www.edycja.plRozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2023

ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła